به گزارش خبرگزاری فارس از تایباد، روستای پُشته در شهرستان تایباد دارای اماکن تفریحی، طبیعی و تفرجگاهی سرسبز است و وجود مناطق بکر گردشگری، درختان با قدمت بالا، باغ های باطراوت و قرارگرفتن روستا در دامنه کوه باعث شده که گردشگران و مسافران زیادی به این روستا سفر کنند.
بافت قدیمی این روستا برای گردشگران قابل توجه است. شکل معماری منازل و خانه ها که در دامنه کوه قرار گرفته به صورت پلکانی از دامنه کوه به سمت بالا ساخته شده و مهمترین جاذبه گردشگری روستا را به وجود آورده اند؛ از این جهت به «ماسوله تایباد» شهرت دارد.
ماسوله تایباد کجاست؟
روستای پشته در فاصله ۲۷۵ کیلومتری مشهد و نیز در ۵۰ کیلومتری جنوب غربی شهرستان تایباد قرار گرفته است؛ یعنی کافیست که ۲۵ کیلومتر از تایباد به سمت خواف حرکت کرده و نرسیده به روستای کرات، در جاده ای آسفالته در سمت راست ۲۵ کیلومتر دیگر تا روستای پشته به مسیر ادامه دهیم.
روستای پشته دارای آب و هوای مطبوع کوهستانی و مناطق سرسبز و نیز باغات میوه است که باعث جذابیت و زیبایی طبیعی این منطقه شده و مکانی مناسب برای گردشگران و مسافران به شمار می‌رود. علاوه بر خانه های قدیمی روستا، تفرجگاه هایی همچون سلامی و مزار خواجه محمد چنار از جمله مناطقی هستند که خانواده ها روزهای گرم تابستانی را در آنجا سپری می کنند.
پایاب قنات دِرجه یکی دیگر از آثار تاریخی این روستای هدف گردشگری است. قنات درجه در گذشته یکی از منابع آب شرب مردم روستا بوده که با توسعه شبکه آب شرب، یکی از منابع تامین آب کشاورزی است. «دِرجه» در زبان دری به معنای جایگاه، رفیع و بلند است و دلیل این نام گذاری می‌تواند فاصله مظهر قنات تا سطح زمین یا عمق چاه‌های این قنات باشد.
در کنار فعالیت های کشاورزی، اکثر ساکنین روستا دامدار نیز می باشند. شیوه دامداری به روش سنتی و متکی بر استفاده از مرتع است. در کنار محصولات و فرآورده های دامی، محصولات باغی آن شامل انگور، بادام، گردو، آلو و توت و محصولات زراعی نیز گندم، جو، نخود، عدس، زعفران و هندوانه است. این روستا معادن غنی از انواع سنگ ها دارد.
ساکنین این روستا از مردمان خونگرم اهل سنت هستند که بسیار مهمان نوازانه از گردشگران استقبال می کنند. روستای پشته از توابع بخش مرکزی و دهستان کرات تایباد طبق آخرین سرشماری سال ۱۳۹۵ حدود سه هزار نفر جمعیت دارد و نیز از خدمات آب، برق، گاز و تلفن برخوردار است.
«مَلّه گردی» یکی از سنت ها و رسوم مردم مرزنشین روستای پشته است. این رسم که دوران قدیم در این روستا برجای مانده همه ساله از نیمه فروردین ماه آغاز شده و تا خردادماه ادامه دارد. در مَلّه گردی مردم در قالب چند گروه به کوهپایه‌های اطراف مهاجرت کرده و در این ایام با وسایل ابتدایی در دل طبیعت زندگی می‌کنند. «مَلّه» خانه‌ای چادری است که به عنوان مسکنی امن برای مردم است. در فصل مَلّه گردی دام و گوسفندان از چراگاه های کوهستانی و علوفه بهاری تغذیه می کنند. مردم و به ویژه بانوان از دام ها محصولاتی نظیر شیر، کره، خامه و پنیر و همچنین پشم تولید و مایحتاج یک سال خود را تامین می کنند.
فَرَت بافی یا حوله بافی یکی از صنایع دستی روستای پشته و شهرستان تایباد محسوب می شود. این هنر دستی را می توان تقریبا در هر خانه ای یافت که دست به دست از مادران به دختران رسیده است. فرت بافی یک نوع روش بافتن و نساجی است که با دستگاهی به نام «تون» انجام می شود. با استفاده از روش فرت بافی، پارچه هایی به دست می آید که از آن حوله صورت و حمام، چادر شب، رومیزی و روبالشتی تولید می کنند. همچنین محصولات فرت بافی یکی از ارقام موجود در جهیزیه عروس ها به شمار می آید. اکنون فرت بافی و حوله بافی یکی از منابع درآمدی بانوان روستا شده و تولیدات آنها نه تنها در روستا و شهرستان بلکه در شهرها و استان های همجوار به فروش می رسد.
پایان پیام/
