به گزارش خبرگزاری فارس از مشهد، شش روز پس از عزل بنی صدر از ریاست جمهوری و یک ماه قبل از فرار مسعود رجوی در ۷ تیر ۱۳۶۰ اتفاق ناگوار انفجار ساختمان حزب جمهوری اسلامی رخ داد. فاجعه ای که منجر به شهادت آیت‌الله دکتر محمد حسینی بهشتی دبیرکل حزب و ۷۲ تن از یاران امام (ره) شد که اکثر آن‌ها مسئولیت‌هایی را در اداره امور کشور بر عهده داشتند. عامل این انفجار، سازمان منافقین خلق بود. رهبر کبیر انقلاب، امام خمینی (ره) در همان زمان پیامی صادر فرمودند و گفتند: این کور دلان مدعی مجاهدت برای خلق گروهی را از خلق گرفتند که خدمتگزاران فعال و صدیق خلق بودند.
در بین شهدای این حادثه تعدادی از افراد خدوم و فعال انقلاب اسلامی از خطه خراسان حضور داشتند که در سالروز شهادت آن ها به معرفی و مرور زندگی شان می پردازیم.
جواد اسدالله‌زاده
در سال ۱۳۲۹ در مشهد به دنیا آمد. فوق لیسانس و دکترای مدیریت را در آمریکا دنبال کرد. با اعلان عزیمت امام (ره) به ایران، رساله دکترای خود را نیمه تمام رها کرد و به فرانسه رفت تا رهبرش را همراهی کند. در دوران اقامتش در آمریکا در پنج شهر، انجمن اسلامی دانشجویان را پایه گذاری کرد. او پس از بازگشت امام به ایران اقامت کوتاهی در سوریه داشت و به همراهی چند دانشجو و یک روحانی، سفارت ایران را در سوریه پاکسازی کرد.
وی در ادامه فعالیت های اسلامی و فرهنگی خود، به تشکیل و تدریس کلاس های آموزش اقتصاد اسلامی پرداخت و در ضمن آن انجمن اسلامی دانش آموزان خراسان را تشکیل داد. سپس به عنوان مدیر عامل صندوق ضمانت صادرات برگزیده شد و هم زمان به تدریس در مدرسه عالی بازرگانی مشغول بود و از طرف حزب جمهوری اسلامی، کاندیدای مجلس شورای اسلامی در مشهد معرفی گردید.
عبدالحمید دیالمه
فلسفه و منطق را نزد استاد شهید مطهری و تحصیلات جدید را در رشته پزشکی دانشگاه مشهد ادامه داد. در دوران دانشجویی، کتابخانه اسلامی خوابگاه دانشگاه مشهد را راه‌اندازی کرد و برای نخستین بار جلسات دعای کمیل را در کنار مبارزات سیاسی رایج ساخت. وی نماینده مجلس شورای اسلامی در شهر مشهد بود. دیالمه با هدف احیای تفکر شیعی و عمق بخشیدن به مبانی اعتقادی و سیاسی جوانان، مجمع احیاء تفکرات شیعی را تأسیس و جلسات سخنرانی برپا می کرد و با اندیشه‌های گروه‌های انحرافی همچون فرقان، منافقین، فدائیان خلق و حزب توده به مبارزه برمی‌خاست. این شهید جلسات سخنرانی پر باری با عنوان «صراط مستقیم» داشت که دانشجویان و مردم عادی با اشتیاق از آن استقبال می‌کردند. از او حدود ۴۰۰ ساعت سخنرانی باقی مانده که برخی از آن ها در قالب کتاب منتشر شده است.
علی اکبر دهقان
در سال ۱۳۲۷ در تربت جام، زاده شد. در خانواده‌ای کارگر و مهاجر که از یزد به آن‌جا آمده بود، بزرگ شد و دیپلم طبیعی و فوق دیپلم ریاضی را اخذ و بلافاصله به تدریس در دبیرستان‌های شهرش پرداخت. در همان ایام انجمن مبارزه با بهائیت را پایه‌گذاری کرد و در کنار آن، صندوق قرض الحسنه المهدی(عج) را به گونه‌ای آبرومند تاسیس و اداره کرد. بارها از سوی ساواک مورد هجوم واقع شد و در جریانات انقلاب به عنوان پیشرو و خط دهنده شهرت یافت. وی با برگزاری نخستین دوره مجلس شورای اسلامی به نمایندگی از مردم تربت جام به مجلس رفت.
محمد رواقی
در سال ۱۳۲۸ در شهر مقدس مشهد به دنیا آمد. پس از پایان تحصیلات متوسطه، وارد مدرسه عالی بازرگانی شد. در اوج خفقان و حکومت زور، انجمن اسلامی دانشکده را تاسیس کرد و تحت تعقیب ساواک قرار گرفت. بر اثر شکنجه‌های فراوان، شنوایی‌اش مختل شد و در همان حال و به محض آزادی برای اخذ فوق لیسانس مدیریت و بازرگانی به دانشگاه ایالتی ادموند آمریکا رفت. پس از پیروزی انقلاب به ایران آمد و نخست عضو هیات مدیره و سپس مدیر عامل شرکت فرش ایران شد.
حجت الاسلام حسن سعادتی
در سال ۱۳۳۵ در نیشابور متولد شد. در یک خانواده روحانی پرورش یافت و برای کسب علوم حوزوی ابتدا به مشهد و سپس به قم عزیمت کرد. در مشهد با روحانیون جوان و مبارز آشنا گشت و در اعتراض به تعطیل کردن حوزه درسی آیت‌الله خامنه‌ای، دستگیر شد. در روزهای پیروزی انقلاب، با رژیم به مبارزه پرداخت و از اعضای کمیته استقبال از حضرت امام بود. در تابستان ۱۳۵۸ به حزب جمهوری اسلامی پیوست و برای مدتی به مازندران رفت و در بهمن ۱۳۵۹ به همراه هیاتی از ایران به کشورهای فیلیپین و مالزی سفر کرد.
حجت الاسلام قاسم صادقی
در سال ۱۳۱۵ در گرمه بجنورد متولد شد. در ۱۲ سالگی به حوزه علمیه مشهد رفت و همزمان تحصیلات کلاسیک را تا دکترای فقه و حقوق اسلامی ادامه داد و سپس به عنوان استاد در دانشگاه تدریس را شروع کرد. بارها به مکه، عتبات عالیات، سوریه و لبنان رفت و دو کتاب «مبداء» و «معاد» از آثار به جای مانده اوست. با پیروزی انقلاب اسلامی، به نمایندگی از سوی مردم مشهد به مجلس شورای اسلامی راه یافت.
حجت‌الاسلام محمدحسن طیبی
در سال ۱۳۱۰ در روستای روئین اسفراین به دنیا آمد. در ده سالگی پدرش را که یک روحانی بود، از دست داد و به مشهد عزیمت کرد. پس از طی مراحل سطح به اسفراین برگشت. مبارزاتش را از سال ۱۳۵۶ گسترش داد و ساواک به شدت برنامه‌های او را تحت کنترل گرفت و یک بار هم به طور مسلحانه به او حمله کرد. پس از پیروزی انقلاب، به نمایندگی از طرف مردم اسفراین به مجلس شورای اسلامی راه یافت.
سید محمد موسوی فر
در سال ۱۳۳۷ در نیشابور متولد شد. پدری روحانی و متقی داشت و نخستین درس های علمی و اخلاقی را از او آموخت. در ۱۳ سالگی وارد حوزه علمیه مشهد شد و کمی بعد به صف طلاب مبارز پیوست. در تظاهرات روزهای نخست انقلاب شرکت داشت و خطابه های فراوانی در روستاهای اطراف مشهد ایراد کرد. پس از پیروزی انقلاب اسلامی، به عضویت حزب جمهوری اسلامی در آمد و فعالیت های ارزنده ای در این تشکیلات ارائه داد.
پایان پیام/
