به گزارش خبرگزاری فارس از ارومیه، نامش را که میشنوی خنکای هوایش و زیبایی و سرسبزیش را حس خواهی کرد،سردشت شهر کوچکی است اما وسعت زیباییهایش خیلی بزرگ است.
این شهر زیبا با آب و هوای دلچسب و آبشار زیبایش “شلماش” در جنوب غربی آذربایجان غربی قرار دارد. دیگر وصف خونگرمی مردمان این دیار به کلمات نمیگنجد چرا که مردم این شهر مرزهای مهمان نوازی را جا به جا کردهاند این شهر با شمال عراق همسایه است و اسم این شهر در کنار جنگ ایران با عراق که مورد حمله شیمیایی قرار گرفت، زیاد شنیده میشود. اما هفتم تیر ماه ۱۳۶۶ و آن حادثه هولناکی که دل هر بشری را به درد میآورد و جنایتی که هرگز از اذهان پاک نخواهد شد و در حال حاضر کودکان آن روز، زنان و مردان امروز هستند که اثرات این جنایت را بر دوش میکشند و زخمهای آنان التیام نبخشده است.
۳۶ سال پیش حوالی ساعت چهار بعدازظهر یک روز تابستانی، بچهها با هیاهوی کودکانهشان در کوچه و برزن سرگرم بازی بودند و پدران بر سر زمین و مادران نیز در بازار مشغول خرید در آن هوای نه چندان گرم، از دور صدای غرش هواپیماهای جنگی به گوش رسید و همه فکر کردند که مانند دفعات قبل است. اما انگار برای لحظاتی زمان ایستاد و صدای مهیب همراه با دود هر گونه واکنشی را از انسانها سلب کرد.
“سردشت” نخستین شهر قربانی سلاحهای شیمیایی در جهان
هفتم تیرماه سال ۱۳۶۶ چهار نقطه از شهر سردشت از سوی نیروی هوایی رژیم بعثی عراق با هفت بمب خردل که گاز سمی بود مورد اصابت قرار گرفت و ۲ بمب در بازار شهر، ۲ بمب در منطقه مسکونی و سه بمب دیگر نیز در باغهای مجاور شهر فرود آمد.
تصاویر هولناکی از این فاجعه در دیدگان نقش بست و کربلای دیگری در این شهر به وجود آمد که در تاریخ شهر سردشت به ثبت برسد، از شهر ۱۲ هزار نفری سردشت، ۱۳۰ نفر در دم به شهادت رسیدند و این جنایت هولناک بیش از هشت هزار نفر مصدوم شیمیایی بر جای گذاشت.سردشت شهری مظلوم که به عنوان نخستین شهر دنیا مورد حمله شیمیایی بعد از جنگ جهانی اول و تصویب کنوانسیون منع سلاحهای شیمیایی لقب گرفت و به خاطر این جنایت دشمن، این روز به عنوان (روز مبارزه با سلاحهای شیمیایی و میکروبی ) نام گذاری کردند و در حال حاضر ۳۶سال از جنایت ناجوانمردانه صدام علیه مردم مظلوم سردشت میگذرد.
خانم لیلا معروف زاده یکی از مصدومان شیمیایی بمباران سردشت به عنوان اولین نفری است که در دادگاه لاهه علیه این جنایت ضد بشری شکایت کرده است .
این مصدوم شیمایی میگوید: هفتم تیرماه ۱۳۶۶ تقریباً حوالی ساعت چهار بعدازظهر هواپیمایی رژیم بعثی با صدای هولناکی شهر کوچک سردشت را بمباران کرد.بمباران آن روز با بمبارانهای دیگر خیلی فرق داشت آن روزهای صدای بمباران برایمان عادی شده بود ما هر روز شاهد صداهای بمباران بودیم؛ اما صدای بمباران هفتم تیرماه خفیفتر بود.
معروف زاده گفت: در آن زمان کارمند بنیاد شهید و بهعنوان جانشین رئیس در آن سازمان فعالیت میکردم بعد از بمباران به همراه یکی از فرماندهان به سمت یکی از چهار نقطهای که بمباران کرده بودند برای بازدید رفتیم فاجعه هولناکی رخ داده بود.
ما به سمت بیمارستان رفتیم فعلا ۲ مصدومی را در بیمارستان بستری کرده بودند یکی از مصدومان شهید قادر امینی بود که صحبتهایی با او در خصوص بمباران انجام دادیم .
وی تصریح کرد: به نقطه دیگری از بمباران برای بازید رفتیم که تعدادی زیادی مجروحان بودند که ما متوجه شدید بمباران شیمیایی انجام شده است بعد از بازدید دچار سوزش شدید از ناحیه چشم شدم که دیگر نتوانستم جایی را ببینم و دید خود را از دست دادم ما را ساعت هفت صبح به بانه، بعد سقز و با هواپیمایی جنگی به تبریز و از آن جا به تهران اعزام کردند.
معروف زاده در خصوص بمباران شیمیایی گفت: در هنگام بمباران اطلاع چندانی از بمباران شیمیایی نداشتیم و نمیدانستیم با چه اتفاق هولناکی گریبانگیر شدهایم.
معروف زاده با بیان اینکه ۳۶ سال از این فاجعه وحشتناک میگذرد با گلایمندی گفت: متأسفانه کوتاهیهای زیادی در خصوص شهرستان سردشت انجام شده است در آن زمان من بهعنوان شاهد عینی اولین نفری بودم که در دادگاه لاهه علیه این اقدام ضد بشردوستانه شکایت کردم .
وی میگوید: بعد از گذشت ۳۶ سال هنوز برای بسیاری از مصدومان شیمیایی پرونده جانبازی تشکیل نشده و این بزرگترین درد برای مردم سردشت است.
معروف زاده بیان کرد: زخمهای ما هنوز التیام نیافته و اثرات بمباران شیمیایی بر روی فرزندان ما مشاهده میشود و تا نسلهای آینده نیز این اثرات وجود خواهد داشت و هزارانهزار نفر در شهرستان با مشکلات عدیدهای دسته پنجه نرم میکنند و هنوز اثرات این جنایات تمام نشده و رسیدگیهای لازم و کافی از سوی مسئولان انجام نشده است بسیاری از بیماران شیمایی با کمبود دارو مواجه و با این تورم و گرانی مجبور به تهیه به شکل آزاد هستند.
رسانهها در تبیین حادثه بمباران شیمیایی سردشت خوب عملنکردهاند
رحیم واحدی دبیر انجمن مصدومان شیمیایی سردشت میگوید: در آستانه ۳۶ امین سالگرد بمباران شیمیایی سردشت توسط رژیم بعثی عراق در جنگ تحمیلی عراق علیه ایران رخ داد قرار داریم .
واحدی ادامه داد: گازی که در بمباران شیمیایی سردشت مورداستفاده قرار گرفت گاز خردل کثیف بود و این گاز ترکیبی از گاز خردل و آرسنیک بوده و این ترکیب در محیطی که مورداستفاده قرار گیرد باعث افزایش تلفات و تعداد مصدومان میشود.
وی با بیان اینکه بعد از گذشت ۳۶ سال این حادثه هولناک در حال حاضر هنوز تعداد زیادی از مصدومان شیمیایی در شهرستان سردشت شناسایی نشده است.
واحدی اضافه کرد: تعداد مصدومان شیمیایی شناسایی شده در حال حاضر باتوجهبه تحریمهای که توسط کشورهای غربی ایجاد شده با کمبود دارو مواجه هستند.
دبیر انجمن مصدومان شیمیایی در سردشت عنوان کرد: مصدومان شیمیایی در حال حاضر ۳۶ سال است با مشکلات ریوی و بیماری پوستی و چشمی درگیر هستند و درد آنان طی این مدت التیام نیافته است در این میان با وجودداشتن این مشکلات با وجود کمبود دارو و مشکلات دیگر بهمرورزمان مشکلات اعصاب و روان بر آنان حاکم شده و آرامش را از خانوادههای آنان نیز ربوده است.
دبیر انجمن مصدومان شیمیایی با اشاره به اینکه احیای حق مظلوم توسط یک ظالم بر او ایجاد شده از دیگر موارد و مشکلات مصدومان شیمیایی است گفت: این اتفاق در اواخر قرن بیستم رخداده است زمانی که محیطزیست نیز در این زمان برای خود مدافعانی داشته است و در این زمان از کارهای شیمیایی علیه مردم مظلوم استفاده شده است.
واحدی تأکید کرد: ما انتظار داریم متولیان امر و انجمنها و سازمانهای بینالمللی که به دنبال حقوق بشر هستند در کمککردن به انجمن مصدومان شیمیایی در شناسایی تجهیز رژیم عراق برای استفاده از سلاح شیمیایی در جنگ عراق سهیم باشند.
وی گفت: از لحاظ حقوق بین اعمال کسی که دچار چنین اقداماتی میشوند باید بی کیفر نمانند و جوابگو باشند.
واحدی خاطرنشان کرد: دادگاهی در شهر لاهه طی هفته گذشته توسط جانبازان شیمیایی در حال تشکیل است و ما مطمئن هستیم این پرونده به نفع مردم ایران حاکم خواهد شد و کسانی که باعث ایجاد این جنایت علیه مردم مظلوم شدهاند بی کیفر نمیمانند.
وی با اشاره به اینکه سردشت در حدود هشت هزار مصدوم شیمایی دارد بیان کرد: تعداد ۱۶۰۰ نفر بهعنوان جانباز شیمیایی شناسایی شدهاند و در حدود بیش از ۵۰۰ نفرعضو انجمن مصدومان شیمیایی سردشت هستند.
واحدی اضافه کرد: انجمن باتوجهبه شرایطی که بر مصدومان حاکم است به ارائه خدمات پرداخته و منعکسکننده مشکلات مصدومان به نهادهای دولتی و بینالمللی است .
وی با انتقاد از رسانهها عنوان کرد: باتوجهبه بمباران شیمیایی سردشت اقدامات مؤثری در رسانه جهت انتقال مشکلات مصدومان و فاجعه بیماران در سطح بینالمللی انجام نشده و انعکاس اخبار منوط به هفتم تیر و سالروز بمباران شیمیایی بوده است.
واحدی ادامه داد: جانباز شیمیایی در ۳۶۵ روز سال دچار مشکلات ریوی و تنفسی است و دستگاه اکسیژنساز به طور دایم باید کنار مصدوم شیمیایی قرار داشته باشد.
وی تأکید کرد: اگر رسانه در این امر مهم بهخوبی عمل میکرد و مشکلات را به جامعه جهانی انتقال میداد به طور مطمئن جایگاه سردشت بیش از این بود چرا که حادثه هولناک هیروشیما توسط رسانهها مطرح شد اگر سردشت در رسانهها بهخوبی مطرح میشد حلبچهای به وجود نمیآمد.
پایان پیام/