گروه استان ها بازار؛ خدیجه ستارزاده: «محمد مهدی کامکار» در گفتگو با خبرنگار بازار در پاسخ به اینکه ممنوعیت واردات مواد آرایشی چه تاثیری در تولید محصولات ایرانی داشته گفت: صنعت شوینده، آرایشی و بهداشتی ایران بیش از یک قرن خدمت کرده است و کشور ما از لحاظ نیروی انسانی متمرکز و صنعت با وجود تمام تحریمات و تامین مواد اولیه در حال طی کردن مسیر رو به رشدی هستیم. اما دست اندازهای اداری موجب به روز نبودن صنعت ما می شود، تعدادی از سازمان ها با دست اندازی های اداری زیادی که ایجاد می کنند موجب بالا رفتن هزینه های تولید صنعت ما شدند و از طرفی با توجه به تحریم هایی که داریم وقتی ارز به موقع تامین نشود و نتوانیم به موقع و به فراوانی تولید کنیم زمانی هم که می خواهیم در سطح بازار توزیع کنیم؛ محصول ما در شرایطی قرار می گیرد که ادامه تولید با قیمت های رسمی اصلا میسر نیست و با این قیمت هایی که می گذارند شرکت ها و موسسات تحلیل می روند.
کامکار افزود: هیچ جایی از دنیا روی کالای شوینده، آرایشی و بهداشتی قیمت نمیگذارند. قیمتی هم که ما می گذاریم قیمت متعادل با تورم نیست. هزینه های تولید در سال گذشته بیش از۶۰ درصد بالا رفته بود، انجمن صنایع شوینده آرایشی و بهداشتی ایران ابتدای سال گذشته پیشنهاد کرد که ما ۴۰ درصد به قیمت محصولات پایه شوینده اضافه کنیم اما سازمان حمایت پس از چند ماه با ۲۵ درصد آن موافقت کرد و گفتند ۱۵ درصد دیگر را طی سال به ما می دهند که تا پایان سال هم این اتفاق نیفتاد به طوری که صنعت شوینده ما خصوصا پودر به زیان دهی افتادند.
پودر علاوه بر حفظ بازار داخلی، تنها محصولی بود که به فراوانی قابل صادر به کشورهای منطقه بود اما با این موانع از آن جلوگیری کردند، وقتی به هر روشی از تولید جلوگیری میکنند در واقع از نفس کشیدن آن تولید جلوگیری میشود و در اینصورت بازار های صادراتی مان را به دیگران تقدیم می کنیم
وی با بیان اینکه اغلب شرکت های تولیدکننده پودر در بورس هستند و باید تمامی حساب هایشان شفاف باشد، گفت: زمانی که فراوانی تولید نداشته باشند نمی توانند جواب سرمایهگذاران را بدهند. پودر علاوه بر حفظ بازار داخلی، تنها محصولاتی بود که به فراوانی قابل صادر به کشورهای منطقه بود اما با این موانع از آن جلوگیری کردند. وقتی به هر روشی از تولید جلوگیری میکنند در واقع از نفس کشیدن آن تولید جلوگیری میشود و در اینصورت بازار های صادراتی مان را به دیگران تقدیم می کنیم.
رییس انجمن صنایع بهداشتی و آرایشی البرز و مدیرعامل شرکت عطرآگین افزود: در کنار این موضوع وزارت صمت و سایر نهاد های نظارتی هر روز یک سایتی را تشکیل میدهند و میگویند که روزانه باید اطلاعات را در سایت ثبت کنیم. اینها دست اندازهایی است که برای صنعت، گران تمام میشود یعنی کاری را که من با یک الی دو نفر و با ۲۰۰ نفر نیرو در یک شرکت انجام می دادم برای کارهای اطلاعات و آماری هم باید ۱۰ یا ۱۲ نفر در هر بخش استخدام کنم.
سدهایی که در برابر تولید است باعث می شود بازار غیراقتصادی شده و از دست برود
کامکار با بیان اینکه تنوع محصولات آرایشی و بهداشتی در دنیا روزمره شده است، گفت: تا منِ تولید کننده بخواهم آن محصول را در ایران فرموله و در بازار عرضه کنم، تا دانشگاه علوم پزشکی بخواهد طبق مقررات و دستورالعمل هایی که هیچ لزومی هم ندارد، مجوز بدهد و من یا هر تولیدکننده ای برای مواد اولیه سفارش بدهیم و وارد تولید آن محصول شویم، انقدر زمان می گذرد که از خیر تولید آن می گذریم.
اما کشور ترکیه بلافاصله تا کالایی در جهان مطرح شد تولید را شروع میکند و با مجوز وارد بازار میشود. ما هم مرز آنچنانی با این کشور نداریم و تجارت چمدانی ما با ترکیه، امارات و افغانستان فراوان است. انواع و اقسام این محصولات وارد می شود و به طور غیر قانونی بازار ایران را اشباع می کند در حالی که اگر ما مانند تمام نقاط جهان فرایند تولید را تسهیل کنیم اینطور نمیشود. در کشور ما متاسفانه سد هایی در برابر تولید قرار می دهیم تا این تولید غیر اقتصادی و غیر موثر شود. زمانی هم که می خواهیم تولید بکنیم بازار از دست میرود.
اگر واردات لوازم آرایشی و بهداشتی ممنوع است و در حالیکه وزارت صمت و بهداشت اعلام می کند که ممنوع است اما نمیدانم چگونه وارد و در داروخانه ها فروش می رود
مدیرعامل شرکت عطرآگین با اشاره به اینکه محصولات آرایشی و بهداشتی خارجی در داروخانه ها و برخی فروشگاه های بزرگ موجود است، گفت: اگر واردات لوازم آرایشی و بهداشتی ممنوع است و در حالیکه وزارت صمت و بهداشت اعلام می کند که ممنوع است اما نمیدانم چگونه وارد و در داروخانه ها فروش می رود.
کامکار با بیان اینکه شرکت «عطرآگین» یک شرکت مادر و تنها شرکت قدیمی داروسازی آرایشی و بهداشتی زنده ایران است، گفت: با نوآوری، کاهش هزینه ها و ریش سفیدی کار ما را سرعت می دهند. این شرکت تا الان توانسته روی پای خود بایستد اگر من فیتیله هزینه ها را پایین نکشم و برای توسعه کارم بهره بانکی۳۰ و ۴۰ درصد بدهم آیا قادر خواهم بود که این صنعت را سرپا نگه دارم؟ مسلما خیر.
وی ادامه داد: ما صادرات داشتیم اما الان نمی توانیم صادر کنیم یعنی زمانی که ارزش پول ما از ارزش پول افغانی پایین تر است یک افغانی حاضر نیست از من خرید رسمی بکند. حاضر نیستند به ایران بیایند و دنگ و فنگ ثبت سفارش، ارز آوری و بردن ارز و گمرک ایران را تحمل کنند. جنس را از لب مرز خریداری می کنند و میبرند. در مورد بازار داخلی هم به عنوان مثال، من جنس را به فروشگاه های زنجیره ای می دهم، تا زمانی که فروشگاه پول را به من بازگرداند ۶ ماه تا یکسال طول میکشد و تعرفه و نرخی را که دولت قانونا” قائل شده را قبول نمی کند و می گوید هزینه های من فلان قدر است اگر می خواهی جنس تو در فروشگاه من باشد ۱۰ تا ۲۰ درصد بیشتر است.
من هم توان تبلیغاتی آنچنانی ندارم چون صدا و سیما هر روز تعرفه هایش را طوری تعیین می کند که من تولیدکننده باید خانه و ماشین خود را بفروشم تا بتوانم هزینه یک هفته تا یک ماه تبلیغات را تامین کنم.
صنعت شوینده، آرایشی و بهداشتی کشور ما توان و قدرت تامین نیازهای داخلی را دارد و علاوه بر آن می تواند حداقل معادل جمعیت خود به کشورهای دیگر هم سرویس بدهد و تحویل کالا را با کیفیت عالی تجربه کند
کامکار تاکید کرد: صنعت شوینده، آرایشی و بهداشتی کشور ما توان و قدرت تامین نیازهای داخلی را دارد و علاوه بر آن می تواند حداقل معادل جمعیت خود به کشورهای دیگر هم سرویس بدهد و تحویل کالا را با کیفیت عالی تجربه کند.
با توجه به تحریم سال های اخیر، بسیاری از کالاهای آرایشی و بهداشتی را که آمریکا، اروپا و کانادا به ایران صادر میکردند دیگر صادر نمیکنند. برخی از شرکت ها که قبلا در کار واردات یک محصول آمریکایی بودند و اکنون اجازه واردات ندارند، از ما درخواست کردند تا برایشان تولید کنیم. ما هم مجددا تمام فرمولاسیون را باز مهندسی کرده محصولاتی را ساختیم که با یک سوم تا یک پنجم قیمت آمریکایی ها در ایران تولید میکنیم و مصرف کننده کالای آمریکایی امروز به راحتی این محصول را میپذیرد و در حال حاضر هم رو به رشد است.
در سال اول تولید یعنی سه سال گذشته، ۸۰ هزارتا از این محصول در یکسال تولید کردیم، اگر امروز با هر تیراژ در سال تولید کنیم بازار طالب محصول است پس ما می توانیم. در حال تولید برند های کانادایی هستیم تحت لیسانس گرفتیم و تولید می کنیم. یک شرکت معتبر از امارات که انواع و اقسام برند های عطر و ادکلن تولید می کند هم به شرکت ما مراجعه کرده و درخواست تولید محصول دارد و ما برای آنها هم تولید میکنیم.
مشکلات فروش محصول به فروشگاه های زنجیره ای
مدیرعامل عطرآگین گفت: ما در ایران گره های کوری را داریم که غالبا تصنعی و در واقع خود تحریمی است. زمانی که قرار است ۶ ماه یا یک سال در صف ارز بایستم، جنسی را قبلا با دلار۴ تا ۱۰هزار تومان تهیه می کردم اما امروز که در حال تولید و عرضه هستم باید با دلار۵۰ هزار تومانی و با تعرفه گمرکی بالا جایگزین کنم. پس از ورود جنس به گمرک تا زمانی که آن را ترخیص کنم، برای تولید بیاورم و مجوز استفاده داشته باشم زمان میبرد و هزینه من میرود. پس از تولید جنس به فروشگاه های زنجیره ای بزرگ می دهم قیمت مردود میشود و می گویند ۳۰ یا ۵۰ درصد اضافه کنید ما هم اضافه میکنیم.
فروشگاه زنجیره ای میگویند اجناس قبلی را مرجوع کنیم چون تداخل دو قیمت متفاوت امکان پذیر نیست. باید مانند همه نقاط جهان این جنس قبلی من با همان قیمت گذشته را بگذارید تا مصرف کننده حق انتخاب داشته باشد زمانی که می بیند ارزان تر است راحتتر خرید میکند قیمت جدید را هم بعدا بگذارید اما قبول نمیکنند و می گویند تعزیرات یقه آنها را میگیرد. تعزیرات هم به دلیل اختلاف قیمت اینکار را می کند دولت باید این مشکلات را تعریف کند وگرنه دردسر های جدید داریم.
شرکت عطرآگین که صد درصد برای خود تولید میکرد امروز ۲۰ درصد فضا برای خودش است برای اینکه برندش را حفظ کند۸۰ درصدش را برای دیگران تولید میکند
کامکار در پاسخ به این پرسش که آیا این موضوع سرمایه در گردش شما را کوچک کرده؟ گفت: بله، شرکت عطرآگین که صد درصد برای خود تولید میکرد امروز ۲۰ درصد فضا برای خودش است برای اینکه برندش را حفظ کند۸۰ درصدش را برای دیگران تولید میکند. شرکت عطرآگین قدمت دارد و شناخته شده است مردم به آن اعتماد دارند و مراجعه می کنند میتواند پایدار بماند.
من به دلیل مشکلاتی که وجود داشت ناچار شدم به صنایع بسته بندی تیوب سازی ورود کنم و برای این کار و تامین ماشین آلات و تجهیزات مشکلات خیلی زیادی را گذراندیم. علاوه بر آن در بخش مواد اولیه، مواد شوینده و بهداشتی که همه اینها زنجیره هستند، چاره ای نداشتیم و باید وارد زمینه تولید مواد اولیه هم میشدیم.
رئیس انجمن مواد شوینده و آرایشی بهداشتی البرز اظهار کرد: اقتصاد ما کلاف سردرگم شده و باید این کلاف باز شود، به جای تقابل با هم باید با یکدیگر تعامل داشته باشیم. وقتی در پروسه تولید یک مشکل را حل میکنیم، مشکلی دیگر دامان ما را میگیرد.