به گزارش بازار، پیام شاه علی عضو هیئت مدیره انجمن صنایع شوینده، بهداشتی و آرایشی در گفتگوی اختصاصی با خبرنگار تحریریه صنعت خبرگزاری صداوسیما افزود: با این میزان ظرفیت نصب شده علاوه بر تامین نیاز داخل، ۲۰۰ میلیون دلار محصول شوینده راهی بازارهای صادراتی می‌شود که در مقایسه با ظرفیت نصب شده، صادرات ما بسیار ناچیز است.
وی با بیان اینکه در حوزه صادرات مواد اولیه صنعت شوینده ها، وضع بهتری را شاهد هستیم، ادامه داد: مواد اولیه محصولات پاک کننده، شامپوها، پودرهای شوینده و مایع ظرفشویی و دستشویی و مایعات پاک کننده عمده مواد اولیه صادراتی در این صنعت است، اما با این حال رقم صادراتی ما قابل توجه نیست.
این تولیدکنندهِ کالاهای واسطه‌ای شوینده ها، محدودیت‌های موجود را دلیل کاهش صادرات در این صنعت دانست و افزود: دولت از صادرکنندگان حمایت نمی‌کند.
شاه علی، نبود دیپلماسی اقتصادی را چالش صادرات عنوان کرد و گفت: در شرایطی بر صادرات محصولات نهایی ما در کشورهای همسایه، عوارض تا ۳۰ درصدی وضع می‌شود که این میزان برای تبادل کالا میان کشورهای عربی صفر است، به عنوان نمونه براساس آخرین اطلاعات، صادرات محصولات ایرانی به لبنان ۳۰ درصد عوارض ورود دارد، همین اتفاق در پاکستان هم می‌افتد و پیش بینی می‌کنم این اتفاق در آینده‌ای نزدیک در عراق رخ دهد.
وی با بیان اینکه بیشترین سهم بازار عراق در زمینه مواد اولیه و نهایی صنعت شوینده در دست ایران بوده است؛ اضافه کرد: متاسفانه در حال تقدیم این بازار به ترکیه هستیم, یعنی حضور محصولات ایرانی بسته بندی شده ایرانی در فروشگاه‌ها بسیار کمرنگ است و اگر هم مقداری وجود دارد به همت و غیرت تولیدی‌های ایرانی بوده است.
عضو هیئت مدیره انجمن صنایع شوینده، بهداشتی و آرایشی در پاسخ به پرسش خبرنگار خبرگزاری صداوسیما در خصوص چرایی کاهش صادرات و چالش موجود در بازار عراق گفت: ما برای ماندن و گرفتن سهم بازار در عراق صرفا نیازمند روابط سطوح بالا نیستیم بلکه در بازار باید با محصول خارجی رقابت کنیم که این موضوع مستلزم نشان سازی (برندسازی)، افزایش کیفیت محصول و تقویت بسته بندی است و همه این موارد نیازمند هزینه است.
عضو هیئت مدیره انجمن صنایع شوینده، بهداشتی و آرایشی بازگشت نرخ ارز حاصل از صادرات را چالش این صنعت برشمرد و گفت: در خصوص اینکه چه میزان ارز باید بازگردد به عنوان نمونه ۱۰۰ درصد، ۹۰ درصد، ۸۰ درصد یا ۷۰ درصد، کار کارشناسی نشده است.
شاه علی ادامه داد: به عنوان تولید کننده معتقد به بازگشت ارز هستم و قطعا در شرایط فعلی ارز باید برگردد، اما مبالغی هم باید برای نشان سازی هزینه شود، این ارز از کجا باید تامین شود؟ به عنوان تولید کننده که در گرفتن ارز مواداولیه مشکل دارم چطور می‌توانم از دولت برای بازاریابی خودم در کشور مقصد ارز بگیرم بنابراین باید از ارز خودم استفاده کنم.
این تولیدکننده کالاهای واسطه‌ای شوینده‌ها با بیان اینکه معافیت بازگشت ارز حاصل از صادرات باید شامل تولیدکنندگان شود، افزود: واحدهای تولیدکننده در مقاصد صادراتی باید هزینه کنند، با وجود قوانین سخت گیرانه در بازگشت ارز حاصل از صاردرات، هزینه تبلیغات محصول در بازارهای صادراتی باید از کجا تامین شود؟
وی اضافه کرد: موضوع بعدی که به صادرات لطمه می‌زند، نرخ ارز حاصل از صادرات است. من امروز ارزم را می‌آورم با کمال میل و در صرافی یا مراکزی که دولت تعیین کرده به قیمت ۳۸ هزار و ۵۰۰ تا ۴۰ هزار تومن می‌فروشم در حالی که در بازار آزاد ۵۰ هزار تومان و تفاوت حدود ۳۰ درصد است. حاشیه سود صنعت ما بالای ۱۰ درصد نیست و این تفاوت ارز واقعا می‌تواند در صادرات تحول ایجاد کند، اما هم اکنون اختلاف قیمت نصیب صادرکننده نمی‌شود.
شاه علی در پاسخ به این پرسش که آیا برای تامین مواد اولیه وارداتی ارز ۲۸ هزار و ۵۰۰ تومانی دریافت می‌کنید یا خیر؟ گفت: خیر، در حالی که در گروه کالای ۲۱ و تالار یک حضور داریم، اما ماه‌ها در انتظار دریافت ارز هستیم بعد از یک ماه و اتمام زمان برای تخصیص مجدد، پیش پرداخت ۵ درصدی به ۱۰ درصد تبدیل می‌شود، ماه دوم و سوم در انتظاریم، در نهایت سامانه شما را به گونه‌ای هدایت می‌کند که به سمت ارز ۳۸ تا ۴۰ تومانی بروید به همین دلیل تجربه به ما نشان داده که وقت را صرف نکنیم. دوره کل عملیات ما در این صنعت ۹۰ تا ۱۲۰ روز است، در این صنعت با حاشیه سود حداکثر ۱۰ درصد، چند بار دوره عملیات را تکرار کنیم؟ اگر قرار باشد ۳ ماه در صف تخصیص ارز باشیم یکبار بیشتر نمی‌توانیم گردش عملیات داشته باشیم بنابراین ظرفیت خالی ۶۰ درصدی در صنعت شوینده‌ها ناشی از این مسائل است.
وی حضور صادرکنندگان در مقاصد صادراتی برای بازاریابی را مستلزم ثبات و پشتوانه دانست و افزود: اگر قرار باشد مدام بخشنامه، دستورالعمل و محدودیت‌ها وجود داشته باشد من به عنوان فروشنده چطور و بر چه اساسی سیاستگذاری کنم و آینده را چگونه ببینم؟ این‌ها مسائلی است که باعث عقب نشینی واحدهای تولیدی از صادرات می‌شود.
این تولیدکننده کالاهای واسطه‌ای شوینده‌ها گفت: موضوع مهمی که دراین صنعت وجود دارد و سازمان‌های نظارتی هم درگیر این ماجرا هستند، وجود اشخاصی است که مواد اولیه این صنعت را صادر می‌کنند.
وی ادامه داد: ما که ۱۶ واحد تولیدی هستیم ۲۵ هزار تن صادرات داشتیم، اما اشخاص غیر مرتبط که کارت بازرگانی بعضا یکبار مصرف دارند، ۱۵ هزارتن صادر کردند، حالا پرسش من این است تکلیف ارز این ۱۵ هزارتن چه شده است!؟ این‌ها مواد را داخل کشور و ریالی خریداری می‌کنند و با ارز ۵۰ هزارتومانی صادر می‌کنند، اما تولیدکنندگان باید جوابگوی ارز حاصل از صادرات باشند و حداکثر در مدت سه ماه باید ارز را برگردانند.
این تولیدکننده کالاهای واسطه‌ای شوینده‌ها گفت: این دسته از صادرکنندگان بدون شناسنامه با بازرگانان عراقی، افغان و پاکستانی حتی با بازرگانان آسیای میانه (CIS) هماهنگی می‌کنند از آن طرف دلال دیگری محصول را به بازاری که در عمل من فروشنده آن هستم صادر می‌کند. این دسته از صادرکنندگان محصول را ۵ تا ۱۰ دلار از ما عرضه می‌کند با درنظر گرفتن میزان محصولی که صادرمی کند و این فرایند ۲۰ تا ۲۵ روز حداکثر از زمان خرید تا حمل و تحویل و بدون انجام هزینه‌های اضافه طول می‌کشد ۳۰ درصد سود می‌کند.
وی با بیان اینکه انجمن شوینده‌ها به این موضوع ورود کرده و ما از آقای وزیر و معاون وی خواستیم محدودیت اساسی اعمال کنند؛ افزود: درخواست ما این بود که صادرات را تخصصی کنند و محصول نهایی را تولید کننده نهایی صادر کند و مواد اولیه را تولید کننده مواد اولیه صادر کند که این مسئله‌ی ساده‌ای است.
این تولیدکننده کالاهای واسطه‌ای شوینده‌ها اضافه کرد: من به عنوان تولیدکننده ۴۰ نوع مواداولیه صنعت شوینده را تولید می‌کنم، شرکت ما قدمت ۴۰ ساله دارد و در بخش عمده‌ای از مواداولیه صنعت تقریبا مستقل هستیم، فقط ۲ تا ۳ ماده واسطه است که از خارج وارد می‌شود.
وی در خصوص مقاصد صادراتی اضافه کرد: در صنعت شوینده تقریبا ۱۵ تا ۱۶ کشور اطراف خودمان همچون عراق، افغانستان، پاکستان، امارات، هندوستان، ترکیه و آسیای میانه (CIS) را پوشش نسبی داده ایم.
