آنژیلا عطایی پیرکوه – متخصص ویروس‌شناسی و عضو هیات‌علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران
اثرات تغییر اقلیم بر سلامت، پیچیده و وابسته به عوامل متعدد اجتماعی و محیطی است و همان‌گونه که پیش‌تر هم اشاره شد، تغییرات اقلیمی به‌طورمستقیم بر فراوانی، شدت و توزیع مخاطرات شدید آب و هوایی از جمله توفان، خشکسالی یا سیل تاثیر می‌گذارد و هنگام وقوع آن، در شهرها و مراکز پرجمعیت کره زمین به‌عنوان بلایای طبیعی شناخته می‌شوند؛ هرچند نمی‌توان نقش بشر را در ایجاد تغییرات سریع اقلیمی نادیده گرفت. گفتنی است، وقوع اپیدمی و پاندمی تا حد بسیار زیادی به شرایط اجتماعی، اقتصادی و بهداشتی جوامع بستگی دارد و در این میان، کشورهای با درآمد پایین و متوسط در معرض بیشترین خطر نسبت به اثرات آسیب‌رسان پاندمی قرار دارند.
از منظر جغرافیایی نیز، جمعیت‌های ساکن مناطق کوهستانی، ساحلی و کویری در معرض مخاطرات ناشی از تغییرات اقلیم قرار دارند. به‌عنوان‌مثال، آب‌وهوای گرم‌تر، خطر ابتلا به بیماری‌های ناقل مانند مالاریا را در میان جمعیت‌های کوهستانی که در برابر این بیماری‌ها مصونیت ندارند، افزایش می‌دهد یا در مناطق ساحلی، تغییرات اقلیمی می‌تواند باعث افزایش باکتری وبا در آب‌های این مناطق شود.
همچنین، علاوه بر توجه به تاثیر مناطق مختلف جغرافیایی نسبت به تغییرات اقلیمی، باید توجه اصلی به‌سمت جمعیت‌های آسیب‌پذیر نسبت به حوادث و بلایا معطوف شود، چرا که آسیب‌پذیری، تاب‌آوری و سازگاری با شرایط حاد طبیعی در افراد مختلف متفاوت است.باتوجه به اینکه کشور ما در حال توسعه است، توان مقاومت جمعیت عمومی، برای هر نوع بیماری عفونی که واکسیناسیون انجام شده است، وجود دارد.
به‌نظر می‌رسد درباره بعضی از بیماری‌ها هنوز نیاز به واکسیناسیون عمومی به‌ویژه بیماری‌های ویروسی ناشی از روتاویروس و پاپیلوما ویروس است، همچنین بار بسیاری از بیماری‌ها در کشورهای مختلف ناشی از منطقه جغرافیایی آنها است. برای مثال، قرار گرفتن در همسایگی کشورهایی که هنوز ویروس پولیو وحشی در آنها وجود دارد، کشور ما را در معرض خطر بروز این ویروس قرار می‌دهد.
