فرهاد نیلی، اقتصاددان، در گفت‌وگو با اکوایران اظهار کرد: بر اساس منطق اقتصادی، دینامیک‌های کندرو به دلیل ماهیت تدریجی‌شان دیرتر نمایان می‌شوند. از آن‌جا که عمر دولت‌ها کوتاه است، معمولاً این دینامیک‌ها از دید آن‌ها پنهان می‌ماند و در نهایت به نقطه اشتعال می‌رسند.
او افزود: زمانی که این گوی آتشین شعله‌ور میشود، همه تلاش می‌کنند آتش را به دامن دیگری بیندازند. در این مرحله، بحران آغاز میشود؛ مجلس آن را به دولت واگذار می‌کند، دولت به قوه قضاییه، و قوه قضاییه نیز به نهادهای فرادولتی.
نیلی تأکید کرد: فوریت مکانیزم‌های تندرو نباید ما را از اهمیت و فوریت مکانیزم‌های کندرو غافل کند و بالعکس. برای آبادانی این سرزمین، باید هر دو نوع مکانیزم را به‌طور هم‌زمان و هماهنگ به کار گرفت.
نسخه کامل در سایت:
بیشتر بخوانید
دولت آتش‌نشان یا آتش‌فشان؟
فرهاد نیلی از دولت آتش‌فشان و دولت آتش‌نشان می‌گوید: دولت اقتضایی یا دولت آتش‌نشان به دولتی گفته میشود که صرفاً در زمان بروز بحران وارد عمل میشود و تلاش می‌کند بحرانی که ایجاد شده را مدیریت، یا به اصطلاح آتشی که برپا شده را خاموش کند. در این چارچوب نهاد دولت ناتوان از پیشگیری بحران‌‌‌‌هاست و قادر نیست وظایف و مسئولیت‌‌هایش مانند عرضه کالای عمومی یا سیاستگذاری را به درستی انجام دهد و از دولتی کنش‌‌‌محور به دولتی واکنش‌محور تبدیل میشود.
