به گزارش اکوایران، در بحبوحه تنشهای دریای سرخ، هشدارهای قدیمی در رابطه با سطح بسیار پایین تولید نفتکشهای جدید در حال ایجاد نگرانیهای دوباره در صنعت نفتکشها است. به نوشته بلومبرگ، در سال ۲۰۲۴ تنها دو ابَرنفتکش جدید به کل ناوگان این کشتیهای غولپیکر اضافه میشود که کمترین میزان در حدود چهار دهه اخیر و حدود ۹۰ […]
به گزارش اکوایران، در بحبوحه تنشهای دریای سرخ، هشدارهای قدیمی در رابطه با سطح بسیار پایین تولید نفتکشهای جدید در حال ایجاد نگرانیهای دوباره در صنعت نفتکشها است.
به نوشته بلومبرگ، در سال ۲۰۲۴ تنها دو ابَرنفتکش جدید به کل ناوگان این کشتیهای غولپیکر اضافه میشود که کمترین میزان در حدود چهار دهه اخیر و حدود ۹۰ درصد کمتر از متوسط تولید سالانه این نفتکشها در قرن ۲۱ است.
حالا در زمانی که بسیاری از صاحبان نفتکشها از ورود به دریای سرخ اجتناب میکنند، فقدان ظرفیت جدید در تولید نفتکشها در حال نمایان کردن تأثیرات خود است؛ نرخهای حملونقل در مسیرهای دریایی افزایش یافته و مدت زمان سفرهای دریایی نیز بیشتر شده است.
کشتیهای باری و نفتکشها در حالی از دریای سرخ اجتناب میکنند و باعث طولانیتر شدن مسیرهای تجاری شدهاند که پیش از این جنگ روسیه علیه اوکراین باعث افزایش زمان سفرهای دریایی شده بود.
کمبود نفتکشها با کاهش کارایی ناوگان جهانی کشتیها همزمان شده است. در کنار کشتیهای متعددی که به جای استفاده از دریای سرخ و کانال سوئز، از جنوب قاره آفریقا حرکت میکنند، تعداد فزایندهای از کشتیها موسوم به “ناوگان اشباح” وجود دارند که فقط برای مشتریان خاص قابل دسترسی هستند. روسیه به دلیل تحریمهای غرب به شکل فزایندهای در حال استفاده از ناوگان اشباح برای جابهجایی نفت خود است.
از زمان تغییر مسیرهای حمل جهانی نفت پس از حمله روسیه به اوکراین، تحویل نفت عمدتا به سفرهای طولانیتر تبدیل شده است. پیش از این، محمولههای در نظر گرفتهشده برای مقصد اروپا بهسرعت از دریای بالتیک عبور میکردند اما اکنون به دلیل جنگ اوکراین، هفتهها طول میکشد تا نفتکشها به مناطق دیگر برسند. در این مدت نیز اختلالات کشتیرانی در دریای سرخ، وضعیت را بدتر کرده است.
ناوگان نفتکشها در سطح جهان با کمبود تاریخی مواجه است، به طوری که تنها چند ابرنفتکش جدید قرار است در سال های ۲۰۲۴ و ۲۰۲۵ وارد چرخه تجارت شود؛ این در حالیست که در سال ۲۰۲۲ میلادی، ۴۲ نفتکش جدید ساخته و فعالیت خود را آغاز کردند. کند شدن فعالیت کارخانههای کشتیسازی و کاهش تولید اوپک پلاس از عوامل موثر در این زمینه هستند.