به گزارش اکوایران، امسال قرار بود سالی باشد که اقتصاد چین، رها و آزاد از سخت‌ترین کنترل‌های کووید-۱۹ در جهان، برای کمک به رشد جهانی دوباره به پا خیزد. در عوض، این کشور با مجموعه‌ای از مشکلات مواجه است: کاهش هزینه‌های مصرف‌کننده، بازار ملک متزلزل، صادرات بی سابقه در بحبوحه تلاش ایالات متحده برای «ریسک زدایی»، […]
به گزارش اکوایران، امسال قرار بود سالی باشد که اقتصاد چین، رها و آزاد از سخت‌ترین کنترل‌های کووید-۱۹ در جهان، برای کمک به رشد جهانی دوباره به پا خیزد. در عوض، این کشور با مجموعه‌ای از مشکلات مواجه است: کاهش هزینه‌های مصرف‌کننده، بازار ملک متزلزل، صادرات بی سابقه در بحبوحه تلاش ایالات متحده برای «ریسک زدایی»، بیکاری بی‌سابقه جوانان و بدهی‌های بزرگ دولت محلی. تأثیر این گونه مشکلات در سرتاسر جهان روی همه چیز از قیمت کالاها گرفته تا بازارهای سهام احساس می‌شود.
طبق آنچه در گزارش بلومبرگ آمده، بدتر از همه این‌ها، دولت رئیس‌جمهور «شی جین پینگ» گزینه‌های خوبی برای اصلاح مسائل ندارد. این موضوع بحثی را در مورد اینکه آیا اقتصاد چین پس از ۳۰ سال رشد بی‌سابقه به سمت وضعیت ناخوشایند ژاپنی پیش می‌رود، برانگیخته است.
۱. اقتصاد چین تا چه اندازه در خطر است؟
هدف رسمی چین رشد حدود ۵ درصدی در سال جاری است. در یک اقتصاد جهانی که انتظار می‌رود در سال ۲۰۲۳ رشد ناچیز ۲.۸ درصدی داشته باشد، در نگاه اول خیلی ضعیف به نظر نمی‌رسد. با این حال، واقعیت این است که چین هنوز در سال ۲۰۲۲ تحت قوانین Covid Zero قرار داشت، که پایه پایینی برای مقایسه به دست می‌دهد. بلومبرگ اکونومیکس گفت که با از بین بردن این اثر، رشد برای سال ۲۰۲۳ نزدیک به ۳ درصد خواهد بود که کمتر از نصف میانگین قبل از همه‌گیری است. علاوه بر این، نرخ تورم مصرف‌کننده چین در ماه ژوئن ثابت بود در حالی که قیمت‌های کارخانه کاهش بیشتری یافت و نگرانی‌ها در مورد خطر کاهش تورم – یک مارپیچ نزولی مخرب قیمت‌ها که می‌تواند اقتصاد را خراب کند – افزایش یافت.
۲. چین و اقتصاد جهانی
بسیاری از مشاغل و تولیدات جهان به چین با بازار وسیع و طبقات کارخانه آن بستگی دارد. صندوق بین‌المللی پول پیش‌بینی می‌کند چین در پنج سال آینده بیشترین سهم را در رشد جهانی خواهد داشت و انتظار می‌رود سهمی معادل ۲۲.۶ درصد از کل رشد جهان را نشان دهد – دو برابر ایالات متحده. یکی از راه‌های اصلی تأثیر گسترش چین بر کسب‌وکارها در سراسر جهان، تجارت است و کشورهای صادرکننده مواد معدنی مانند برزیل و استرالیا به‌ویژه در برابر چرخه‌های زیرساختی و دارایی چین حساس هستند. قیمت کالاهای کلیدی از جمله میلگرد فولاد و معاملات آتی سنگ آهن در سال جاری کاهش یافت زیرا تقاضا در بزرگترین مصرف کننده فلزات در جهان به اندازه انتظار معامله گران افزایش نیافته است. این رکود به ویژه صادرکنندگان کالاهای با فناوری پیشرفته را تحت تأثیر قرار می دهد، زیرا محموله های کره جنوبی و تایوان هر ماه در نیمه اول سال دو رقمی کاهش می یابد. پس از سال‌ها محدودیت‌های کووید، مسافران چینی هنوز سفر انبوه به خارج از کشور را از سر نگرفته‌اند، زیرا درآمد و اعتماد شغلی آنها ضعیف است و به کشورهای وابسته به گردشگری آسیب می‌زند. با خطر افزایش بیشتر نرخ بهره که ایالات متحده را به سمت رکود سوق می دهد، چشم انداز سقوط همزمان دو قدرت اقتصادی جهان افزایش یافته است و درد را برای همه تشدید می‌کند.
۳. مشکل کجاست؟
اقتصاد ۱۸ تریلیون دلاری چین در طیف وسیعی از بخش‌ها با مشکل مواجه شده است. داده‌های منتشر شده در پایان ژوئن نشان داد که فعالیت های تولیدی دوباره کاهش یافته است. صادرات کاهش یافته است. از آنجایی که در دسامبر ۲۰۲۱ به رکورد ۳۴۰ میلیارد دلار رسید، صادرات در ماه مه به ۲۸۴ میلیارد دلار کاهش یافت زیرا افزایش نرخ بهره بر فعالیت‌های اقتصادی در ایالات متحده و اروپا تأثیر می‌گذارد. مجموع واردات کالاهای چین در پنج ماهه اول سال جاری پس از افزایش ۱.۱ درصدی در سال ۲۰۲۲، ۶.۷ درصد به صورت سالانه کاهش یافت. بدهی پنهان در وسایل نقلیه فشار دیگری را برای کمبود نقدینگی ایجاد می‌کند.شهرداری‌ها در شهرها و شهرستان‌ها در طول همه‌گیری وام‌گیری‌های خارج از دفتر را افزایش دادند زیرا منبع درآمد سنتی‌تر – فروش زمین به سازندگان املاک – به دلیل رکود مسکن خشک شد. در سناریویی که ساخت و ساز املاک از بین می‌رود، کاهش فروش زمین به هزینه‌های دولت ضربه می‌زند، رکود اقتصادی ایالات متحده تقاضای جهانی را تضعیف می‌کند و بازارهای چین به حالت ریسک خارج می‌شوند – جایی که معامله‌گران بر حفاظت از سرمایه تمرکز می‌کنند – مدل SHOK بلومبرگ نشان می‌دهد که ۱.۲ درصد دیگر از چین کاهش یافته است. رشد.
۴. خریداران پس از کووید کجا هستند؟
در آغاز سال ۲۰۲۳، خوش‌بینی بالایی وجود داشت که چین شاهد بهبود سریع هزینه‌های مصرف‌کننده خواهد بود که با خرید انتقام‌جویانه، غذا خوردن در بیرون از خانه و سفر تقویت می‌شود. اما در نیمه اول سال، نگرانی در مورد رشد ضعیف درآمد، و همچنین اثر منفی ثروت ناشی از رکود بخش املاک – مردم احساس می‌کنند خانه هایشان ارزش کمتری دارد – مردم را به پس‌انداز و نه خرج کردن واداشت. هزینه سفرهای داخلی در تعطیلات ژوئن برای جشنواره قایق اژدها کمتر از سطح قبل از همه‌گیری بود و فروش خودرو در ژوئن نسبت به سال گذشته کاهش یافت. یکی دیگر از مشکلات بزرگ مصرف، بیکاری ۲۰.۸ درصدی جوانان است که چهار برابر نرخ ملی شهری است. این تا حدودی به دلیل سرکوب نظارتی پکن علیه شرکت‌های بزرگ فناوری در سال‌های اخیر است که مسیر شغلی پردرآمدی را برای بسیاری از فارغ‌التحصیلان جوان و جاه‌طلب از بین برد.
۵. در بخش املاک و مستغلات چه خبر است؟
دولت تلاش کرد تا در سال ۲۰۲۰ با توسعه‌دهندگان املاک و مستغلات که به شدت بدهکار شده بودند برخورد کند تا ریسک سیستم مالی را کاهش دهد. این امر قیمت مسکن را کاهش داد و تعدادی از شرکت‌های ضعیف‌تر نکول کردند. بسیاری از توسعه‌دهندگان ساخت خانه‌هایی را که قبلاً فروخته بودند اما هنوز تحویل نداده بودند متوقف کردند و باعث شد برخی از صاحبان خانه‌ها پرداخت وام مسکن خود را متوقف کنند. این آشفتگی زنگ خطری برای بسیاری از چینی‌ها بود که مدت‌هاست ملک را یک سرمایه‌گذاری مطمئن می‌دانستند و از آن به عنوان ذخیره‌ای برای ثروت استفاده می‌کردند. سیاستگذاران اواخر سال گذشته طرح نجاتی را ارائه کردند، اما این طرح نتوانست جنون خرید را ایجاد کند. از اواسط سال ۲۰۲۳، قیمت خانه‌های نوساز و دست دوم برای بیش از یک سال هر ماه کاهش می‌یابد، اما هیچ نشانه‌ای مبنی بر جذب خریداران جدید مورد نیاز برای شروع بازگشت به بازار وجود نداشت. بانک‌ها در سال گذشته کمترین میزان وام‌های بلندمدت را به خانوارها در تقریباً یک دهه گذشته پرداخت کردند و وام‌ها در پنج ماه اول سال جاری ۱۳ درصد کاهش یافت که نشان می‌دهد افراد کمتری وام‌های مسکن جدید دریافت می‌کنند. در ماه جولای، چین اعلام کرد که سیاست‌های خود را برای حمایت از توسعه‌دهندگان با کمبود نقدینگی و تقویت بخش بیمار، از جمله اجازه به تعویق انداختن بازپرداخت وام‌ها به مدت یک سال، تمدید می‌کند.
۶. دولت چین چه خواهد کرد؟
بانک خلق چین در ماه ژوئن نرخ بهره را کاهش داد. این حرکت غافلگیرکننده انتظارات برای محرک های پولی و مالی بیشتر را افزایش داد. احتمالات پیش رو عبارتند از: کاهش بیشتر محدودیت‌های املاک، معافیت‌های مالیاتی برای مصرف‌کنندگان، سرمایه‌گذاری بیشتر در زیرساخت‌ها و مشوق‌های بیشتر برای تولیدکنندگان، به‌ویژه در بخش فناوری پیشرفته. اما از اوایل ژوئیه، تغییرات سیاست تا حد زیادی افزایشی بوده است، مانند تمدید معافیت‌های مالیاتی برای وسایل نقلیه انرژی جدید تا سال ۲۰۲۷. سطوح بالای بدهی عمومی و تلاش‌های شی برای محدود کردن سفته‌بازی املاک – بخشی از انگیزه «شکوفایی مشترک» او – می‌تواند هر چیز بزرگی را محدود کند. بلومبرگ‌نیوز در ماه جولای گزارش داد که بزرگترین بانک های دولتی ارائه وام LGFV با سررسید فوق العاده طولانی و تخفیف بهره موقت را برای کمک به جلوگیری از بحران اعتباری آغاز کرده‌اند. برخی از شهرها برای کمک به احیای بازار ملک، الزامات پیش‌پرداخت را کاهش داده‌اند و محدودیت‌های خرید چندین ملک را حذف کرده‌اند.
۷. چشم‌انداز اقتصاد چین
عرضه بیش از حد انبوه مسکن به این معنی است که مدتی طول می‌کشد تا هرگونه محرک ملکی به ساخت و ساز واقعی سرازیر شود، اگر اصلاً چنین شود. با کاهش جمعیت و کاهش سرعت شهرنشینی، عوامل ساختاری کمتری باعث تقاضای مسکن در چین نیز می‌شود. این بدان معناست که این کشور می‌تواند در حالی که مشکلات بدهی خود را حل می‌کند، با دوره طولانی رشد ضعیف روبرو شود، درست همانطور که ژاپن در به اصطلاح «دهه گمشده» خود، پس از ترکیدن حباب‌های دارایی و بورس با آن مواجه شد.
