شرکت‌های فعال در حوزه تلفن همراه احتمال فرار مالیاتی و پولشویی را فراهم می‌کنند، زیرا با توجه به ارقام بالایی که در این حوزه وجود دارد، احتمال وقوع پولشویی‌های بزرگ نیز وجود دارد که باید مورد توجه قرار گیرد.
یکی از روش‌های فرار مالیاتی که در بخش‌های مختلف اقتصاد استفاده می‌شود، کد فروشی است. در این روش، افراد یا شرکت‌ها کد اقتصادی یا مالیاتی خود را به دیگران واگذار یا فروخته و به این ترتیب امکان فرار مالیاتی برای دیگران فراهم می‌شود. این عمل عموماً به منظور پنهان کردن درآمد واقعی و پرداخت کمتر مالیات انجام می‌شود.
با این وجود چنین مواردی در برخی اصناف که گردش مالی بالاتر دارند و یا کالاهایی هستند که به نحوی از حمایت دولتی برخوردار می‌شوند حساسیت‌های بسیار بالاتری دارد. به طور مثال در حوزه تلفن‌های همراه کمتر از ۶۰۰ دلار که از ارز نیمایی استفاده می‌کنند، همزمان، می‌توان شاهد گران‌فروشی، حیف و میل ارزی فرارمالیاتی و پولشویی برای پنهان کردن درآمدهای غیرقانونی بود.
تلفن‌های همراه کمتر از ۶۰۰ دلار به این علت که کالای ضروری هستند ارز نیمایی دریافت می‌کنند. به همین دلیل قیمت این کالاها باید براساس نرخ سامانه بانک مرکزی محاسبه شود و تنها مبلغ سود متعارف به آن افزوده شود. با این وجود و به خصوص در شرایط نوسان ارزی شاهد افزایش بی‌رویه قیمت این دسته از کالاها هستیم.
ضرورت ورود دستگاه‌های نظارتی به پولشویی
به نظر می‌رسد که افراد متختلف با استفاده از روش کد فروشی درآمدهای بیشتر خود از این روش را پنهان می‌کنند و به این ترتیب اقدام به فرار مالیاتی می‌کنند که این مسئله و مسیری که برای مخفی نگه‌داشتن این درآمدها طی می‌شود می‌تواند مصداق جدی برای پولشویی‌های بزرگی باشد که رخ می‌دهد.
برهمین اساس نیاز است تا به مسئله گران‌فروشی تلفن‌های پایین‌تر از ۶۰۰ دلار از جنبه‌های مختلفِ پولشویی، فرار مالیاتی و حیف و میل منابع ارزی کشور ورود شود. این مسئله نیازمند اقدامی جدی و بازدارنده است.
منبع:
تسنیم
