دیاکو عباسی گفت: مسیله گردشگری سلامت حوزه خیلی گسترده ای دارد و نمی توان یک روزه یا دو ساله آن بخش را ساماندهی کرد.
توجه به اینکه مسئله گردشگری سلامت در ایران یکی از ارکانهای اقتصادی مثبت برای کشور است، بنابراین اهمیت ویژه به این حوزه میتواند در رونق اقتصاد بدون نفت کشور موثر واقع شود. گستردگی توریست سلامت و اقتصاد متوجه آن منجر به این شده تا این موضوع بهصورت شورایی بررسی شود و منجر به تشکیل ادارات وابسته به سازمانهای مختلف نیز گردد. در حال حاضر بحث توریست سلامت زیر نظر وزارت میراث فرهنگی و صنایعدستی ، وزارت امور خارجه، وزارت بهداشت و آموزش پزشکی و درنهایت وزارت اطلاعات است. همین کارگروهی شدن و انشعاب این موضوع در خصوص توریست سلامت منجر به بیسروسامانی شده وعدهی زیادی دلال با ایجاد بازار سیاه توریستهای سلامت را قاپیده و از همین رو اطلاعات آمار و ارقام درستی از میزان توریست های سلامت در کشور موجود نیست. ضمن اینکه این دلال بازی ها منجر به فراری دادن توریست و گردشگر سلامت شود. ازجمله معضلات پررنگ در این خصوص نداشتن باجه ارزی در قسمت درمان بیمارستانهای دولتی است. مسافرین سلامت برای اینکه بتوانند خدمات درمان درستی را دریافت کنند باید دلارهای خویش را تبدیل به ریال کنند که در همان ابتدای ماجرا وجود واسطه های زیاد، منجر به دلزدگی از روند نا به سامان از مراکز دولتی به کلینیکهای خصوصی با دغدغه و واسطه های کمتر و روند کوتاه رجوع میکند که خود میتواند برای درمانگر مصیبتی دو برابر باشد.
دیاکو عباسی (دبیر شورای راهبری گردشگری سلامت) در گفتوگو با خبرنگار گسترش نیوز ضمن اشاره به دریافت ارز در مراکز خصوصی گفت: اکثر بیمارستانهای خصوصی از بیمار دلار همراه با ارائه تعهدات ارزی لازم از توریست دریافت میشود. یکی از چالشهای اصلی ما در حوزه توریست وجود مشکل در تبادلات ارزی مسافرین سلامت است. گردشگری سلامت زیر نظر شورای راهوری گردشگری سلامت کشور است که این شورا در وزارت گردشگری و وزارت بهداشت و وزارت امور خارجه وزارت ناجا و یا اطلاعات است. این ۴ وزارتخانه، متولیان اصلی شورای راهوری گردشگری سلامت کشور هستند. تعامل بین این ارگانها نیازمند برنامه مشخص و درون بخشی است که با تشکیل این شورا ساماندهی در این خصوص ایجاد میشود.
وی در ارتباط با دلالان توریست سلامت اظهار کرد: ازنظر ما این افراد رابطان غیررسمی محسوب میشوند. در بخش اقتصادی این افراد بهوفور وجود دارند اینگونه نیست که فقط در یک حوزه وجود داشته باشند . طی دو سال گذشته یک برنامه راهبردی در خصوص توریست سلامت داشتیم این برنامه تا حد زیادی به استحکام زنجیره رسمی گردشگری سلامت کمک کرده است و خیلی از افراد حقیقی و حقوقی که در این حوزه بهصورت غیررسمی کار میکردند وارد این چرخه شدند.
عباسی دستاوردهای دوسال اخیر این برنامه مدون را اینگونه توصیف کرد:در این برنامه خوشبختانه اختلافات فیمابین وزارت بهداشت و میراث فرهنگی را به حداقل رساندهایم. تعاملات و برنامههای مشترک زیادی را اجرا میکنیم و در خصوص صدور مجوز نیز همکاریهای مابصورت تفکیکشده است بهطور مثال بخشهای درمانی برای دریافت مجوز از مسیر وزارت بهداشت و شرکتها و دفاتری که در حوزه گردشگری فعالیت میکنند نیز با وزارت میراث فرهنگی ارتباط دارند. لذا اخذ مجوز با این تقسیمکار سهولت یافته است.دستاورد بعدی ما صدور مشوقهای صادراتی است که برای اولین بار به صادرکننده نمونه خدمات گردشگری سلامت جوایزی نفیسی را اهدا کردیم و این موضوع به افرادی که بهطور غیررسمی در این حوزه کار میکردند کمک کرد تا با وارد شدن در فضای رسمی از ظرفیتهای موجود استفاده کنند. سامانهای بنام سامانه ثبت گردشگران سلامت را نیز راهاندازی کردیم برای اینکه سیستم نظارتی را در این بخش تقویت کنیم. این سامانه کار مشترک میان چهار عضو شورای راهوری گردشگری سلامت است یعنی کسی که بیماری را جذب میکند و یا میخواهد تا به مرکزی دیگر انتقال دهد باید در این سامانه وارد شود و مشخصات وی را ثبت کند تا بتواند پذیرش را بگیرد.
وی در خصوص عدم نظارت کافی در مراکز غیردولتی و بدون مجوز بیان کرد: مسئله گردشگری سلامت، حوزه خیلی گستردهای دارد و نمیتوان یکروزه یا یکساله و دوساله همه آن بخش را ساماندهی کرد در حال حاضر تعداد کلینیکهای بدون مجوز زیاد است ولی وزارت بهداشت به مراکز و خدمات سرپایی اینترنشنال مجوز لازم را ارائه میکند و در حال ارزیابی و شناسنامهدار کردن این مراکز است تا بتواند به این مراکز استاندارهای لازم را ارائه کند.
سخن پایانی
درنهایت نظر به اینکه توریست سلامت با چهار شاخه نهادهای دولتی آمیختهشده بهنوعی در رهاشدگی بسر میبرد و از این ظرفیت بهدرستی استفاده نمیشود. همانگونه که توریست سلامت یک درمانجو است و در جهت دریافت درمان بدنبال خدمات بهینه و با کیفیت بالا میگردد انتظار میرود مسئولین نسبت به رفع موانع موجود در این حوزه با جدیت بیشتری عمل کنند و این فضای غیررسمی و بازار سیاه بیمار دزدی را با نظارت بیشتری سروسامان دهند.