ایران با داشتن ذخایر عظیم معدنی، پتانسیل بالایی برای تبدیل شدن به یک قدرت معدنی در جهان را دارد. با این حال، علیرغم این مزیت، این کشور در زمینه صادرات محصولات معدنی با چالشهای متعددی روبرو است. کمبود بنادر مجهز، جادهها و خطوط راهآهن برای حمل و نقل محصولات معدنی به بازارهای بینالمللی در کنار […]
ایران با داشتن ذخایر عظیم معدنی، پتانسیل بالایی برای تبدیل شدن به یک قدرت معدنی در جهان را دارد. با این حال، علیرغم این مزیت، این کشور در زمینه صادرات محصولات معدنی با چالشهای متعددی روبرو است. کمبود بنادر مجهز، جادهها و خطوط راهآهن برای حمل و نقل محصولات معدنی به بازارهای بینالمللی در کنار تحریمها موجب شده تا ایران نتواند به جایگاههای قابل قبولی در بازار جهانی دست پیدا کند.
ششمین دوره از نمایشگاه ایران اکسپو همزمان با دومین اجلاس همکاریهای اقتصادی ایران و آفریقا برگزار شد و این امکان به وجود آمد تا فعالان اقتصادی دو طرف با بازار یکدیگر آشنا شوند، اما آیا این دو رویداد میتواند توسعه مناسبات تجاری ایران و قاره بزرگ آفریقا را به همراه داشته باشد؟ پرسشی که در پاسخ به آن کارشناس بین الملل بازار آهن و فولاد به آن پاسخ منفی داد. کیوان جعفری طهرانی در این پنل به این نکته اشاره کرد برخی از کشورهای آفریقایی که وزرای آنها در در این دو رویداد شرکت کردهاند، در مرکز این قاره قرار دارند و مرز دریایی ندارند. این موضوع چالشی را برای صادرات محصولات معدنی ایران به این کشورها ایجاد میکند، زیرا حمل و نقل دریایی یکی از مقرون به صرفهترین و راحتترین مسیرهای حمل و نقل برای جابجایی حجم زیادی از کالا است.
رییس انجمن سنگ آهن ایران نیز در این خصوص به این نکته اشاره کرد که انتخاب درست کشورهای هدف در برقراری روابط و همکاریهای بینالمللی، از اهمیت بالایی برخوردار است. به گفته مهرداد اکبریان، در شرایط کنونی که ایران با چالشهای مختلفی از جمله تحریمها و مشکلات اقتصادی روبرو است، ضروری است که در تعاملات خود با دیگر کشورها، منافع ملی را در اولویت قرار دهد و از دادن امتیاز بدون دریافت امتیاز متقابل خودداری کند.
در ادامه پنل رئیس کمیسیون معادن و صنایع معدنی اتاق ایران با بیان اینکه صادرات بخش مهمی در حوزه تولید است، عنوان کرد: اگر درها به بازارهای جهانی باز شود تولید و اشتغال رشد میکند. بهرام شکوری، در ادامه به سه سیاست کلیدی برای توسعه صادرات ایران اشاره کرد که این سیاستها شامل «توسعه و گسترش صادرات»، «سیاست صادراتگرا» و «سیاست جایگزینی» میشود.