وحید یعقوبی معاون اجرایی انجمن تولید کنندگان فولاد ایران، اظهار کرد: سهم عمده درجا زدن در تولید به محدودیت های انرژی باز می گردد، البته مولفه هایی همچون بازارهای جهانی و همچنین سیاست های داخلی نیز در این زمینه بی تاثیر نبوده است. وی ادامه داد: در سال ۱۴۰۰ و ۱۴۰۱ چالش انرژی در صنعت […]
وحید یعقوبی معاون اجرایی انجمن تولید کنندگان فولاد ایران، اظهار کرد: سهم عمده درجا زدن در تولید به محدودیت های انرژی باز می گردد، البته مولفه هایی همچون بازارهای جهانی و همچنین سیاست های داخلی نیز در این زمینه بی تاثیر نبوده است.
وی ادامه داد: در سال ۱۴۰۰ و ۱۴۰۱ چالش انرژی در صنعت فولاد بسیار جدی شد. این چالش باعث شد در برخی کارخانه های حدود ۳ ماه از تولید را از دست بدهیم. میزان تولید در سال ۱۴۰۱ به حدود ۳۰ میلیون تن رسید اما هدف گذاری ها بیشتر از این عدد بود و محدودیت انرژی توانست تولید را کاهش دهد. هرچند ظرفیت های جدیدی به صنعت فولاد کشور اضافه شد.
به گفته یعقوبی، هرچند ظرفیت های ایجاد شده در سال ۱۴۰۴ به ۵۵ میلیون تن یا حتی بیشتر می رسد اما مسئله مهم این است که ضریب بهره برداری از ظرفیت های موجود رو به کاهش است. امروز ضریب بهره برداری در صنعت فولاد به ۶۳ درصد رسیده است. بخش عمده ای از ظرفیت هایی که برای آنها سرمایه گذاری و آماده تولید است دیگر نمی تواند فعالیت داشته باشد. البته این موضوع به دلیل محدودیت های انرژی و رکورد در بازار داخلی است. این اتفاقات باعث شده تا میزان تولید به دلیل نبود تقاضا کاهش پیدا کند.