اقتصاد ایران: یک مطالعه جدید نشان می دهد که اختلال بیش فعالی می تواند وزن کودک را به گونه ای تحت تاثیر قرار دهد که بر سلامت درازمدت آنها اثرگذار باشد. به گزارش خبرگزاری اقتصادایران به نقل از مدیسن نت، محققان بریتانیایی دریافتند کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی، وزن کمتری در هنگام تولد دارند که خطر […]
اقتصاد ایران: یک مطالعه جدید نشان می دهد که اختلال بیش فعالی می تواند وزن کودک را به گونه ای تحت تاثیر قرار دهد که بر سلامت درازمدت آنها اثرگذار باشد.
به گزارش خبرگزاری اقتصادایران به نقل از مدیسن نت، محققان بریتانیایی دریافتند کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی، وزن کمتری در هنگام تولد دارند که خطر تأخیر در رشد و مشکلات سلامتی را افزایش میدهد.
به گفته محققان، اما این کودکان پس از ۵ سالگی بیشتر به چاقی مبتلا میشوند، که میتواند خطرات بیشتری را برای سلامتی آنها در بزرگسالی ایجاد کند.
«کلر رید»، محقق ارشد از دانشگاه ساوتهمپتون بریتانیا، در بیانیهای گفت: «کودکان با علائم اختلال بیش فعالی معمولاً در بدو تولد نسبت به همسالان خود سبکتر هستند، اما بعداً بیشتر به چاقی مبتلا میشوند.»
برای این مطالعه، محققان دادههای بیش از ۷۹۰۰ کودک متولد شده بین سالهای ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۲ را تجزیه و تحلیل کردند.
از بین این کودکان، تیم تحقیق ۴۴۲ نفر مبتلا به اختلال بیش فعالی را در مقابل ۵۴۰۰ نفر بدون تشخیص این عارضه یا علائم این اختلال مقایسه کرد.
محققان دریافتند کودکان گروه اختلال بیش فعالی در هنگام تولد در مقایسه با کودکان بدون این اختلال وزن کمتری داشتند.
با این حال، این تفاوتها در وزن به سرعت از بین رفت و در ۹ ماهگی و در ۳ سالگی دو گروه تقریباً وزن یکسانی داشتند.
نتایج نشان میدهد که از سن ۵ سالگی به بعد، کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی به طور قابل توجهی بیشتر در معرض چاقی بودند.
این مطالعه میگوید که این خطر پس از ۷ سالگی در دختران و ۱۱ سالگی در پسران آشکارتر بود.
به گفته محققان، هر چه علائم بیش فعالی کودک بیشتر باشد، انتظار میرود در سنین ۱۱ و ۱۴ سالگی شاخص توده بدنی بالاتری داشته باشد.
دادهها نشان میدهد که ممکن است دورهای بین سنین ۳ تا ۵ سالگی وجود داشته باشد که در طی آن علائم اختلال بیش فعالی با چاقی همراه میشود.
به گفته محققان، دلیل این امر مشخص نیست، اما ممکن است به انتخاب غذایی کودکان مربوط باشد.
آنها نوشتند: «کسانی که سطح تکانشگری بالاتری دارند ممکن است کمتر انتخابهای سالمتر تغذیهای داشته باشند.»