موضوع برق، بحث چند روز اخیر کشور است که وضعیت بحرانی را به وجود آوره است.
گرمای هوا سبب ایجاد ناترازی برق در کشور شده است و با مشکل کمبود انرژی در طول روز مواجه شده ایم.
عضوشورای قیمت گذاری محصولات کشاورزی گفت: باتوجه به قراردادی که بین وزارت نیرو و جهاد منعقدشده درحالی که جهاد به تعهدات خودعمل کرده، وزارت نیرو برای قطعی برق باید به کشاورزان خسارت بپردازد.
ناترازی برق منجر به این شده تا بخش صنعت و کشاورزی در ساعتهایی از شبانه روز (اوج بار) دچار خاموشی شوند. صاحبان صنایع این کسری را با فعالیت شبانه و شیفت شب جبران میکنند؛ اما کشاورزان چنین فرصتی ندارند زیرا کشاورزان امکان فعالیت در تاریکی شب در باغات و زمینهای کشاورزی ندارند.
بنابراین آسیب به اقتصاد کشاورزان بیشتر از صنایع بوده ضمن آنکه وزارت نیرو به دلیل تعهداتی که در قرارداد با کشاورزان در برقی کردن چاههای آب دارند و کوتاهی از این وظایف باید به ذخسارت بپردازد.
عطاالله هاشمی، عضو شورای قیمت گذاری و اتخاذ سیاستهای حمایتی محصولات اساسی کشاورزی در این رابطه گفت: از سال ۱۳۷۵ و نزدیک به ۳ دهه است که دولتها به دنبال این بودند تا چاههای آب کشاورزی به جای استفاده از سوختهای فسیلی مانند گازوئیل از سوخت جایگزین برق استفاده کنند. افزایش قیمت جهانی گازوئیل هزینه دولت را در تأمین این سوخت برای کشاورزان سنگین میکرد. از این رو آنها را تشویق به استفاده از ژنراتورهای برق میکردند.
وی افزود: دولت برای اجرایی شدن این طرح یارانه در نظر گرفت که پس از مدتی قطع شد؛ اما با وجود پرداخت نشدن جایزه تشویقی باز هم کشاورزان با هزینه کرد شخصی، چاهها را مجهز به کشیدن آب با برق کردند.
وی یادآور شد: البته سایر بخشهای کشاورزی هم نظیر گلخانهها، مرغداریها، شیلات و…. مجهز به ژنراتورهای برقی شدند.
عضو شورای قیمت گذاری و اتخاذ سیاستهای حمایتی محصولات اساسی کشاورزی گفت: در ابتدای امر برای تشویق کشاورزان برخی کشاورزان با وزارت نیرو قرارداد بستند. در این همکاری کشاورز به عنوان مشتری یک سری تعهداتی مانند نصب دستگاههای سنجش و استحصال آب بر اساس استاندارد مورد نظر وزارت نیرو، هزینه کرد رساندن برق تا سر چاه و پرداخت پول برق به طور ماهانه داشت که کوتاهی نکردهاند.
در ادامه علی قلی ایمانی، مدیر عامل بنیاد ملی گندم کاران کشور درباره قطعی برق چاههای کشاورزی به مهر گفت: رهبر معظم انقلاب اسلامی در ابتدای هر سال خط مشی مسؤولان را در جهت رشد و توسعه کشور با شعارهای مهم تولیدی که راه نجات اقتصاد کشور هست مشخص میکنند؛ شعارهایی همچون مشارکت عمومی، تولید ملی، تولید اشتغال آفرین، تولید پشتیبانی و مانع زدایی، تولید دانش بنیان اشتغال آفرین، رونق و رشد تولید، جهش تولید با مشارکت مردم و شعارهای سازنده دیگر که به فرموده وی بخشی از این شعارها در سالهای گذشته انجام شده البته نه به قدر مطلوب چون این شعارها چیزی نیستند که یک ساله انجام شود اما باید مستمر و ادامهدار باشد.
وی افزود: مسؤولان امر باید چالشهای عدم اجرای این شعارها را مورد بررسی قرار داده و راهکارهای مناسبی در جهت انجام آنها پیدا کنند که قابل اجرا و عمل باشد.
منبع:
مهر