منابع آب زیر زمینی وضعیت خوبی ندارد و این یک بحران آبی جدید را به وجود خواهد آورد.
استفاده بی رویه از منابع آب زیر زمینی سبب شده است تا چیزی از این آب ها نماند و خشکسالی را تشدید کند.
آبهای زیرزمینی، اکثریت قریب به اتفاق آبهای شیرین سیاره ما را آبهای زیرزمینی تشکیل میدهند اما ما آن را بهطور پایدار نمیپذیریم یا آن را مدیریت نمیکنیم که در نتیجه عواقب جدی برای انسانها و اکوسیستمهای طبیعی به دنبال دارد.
به تازگی تحقیقی درخصوص اهمیت این منابع در اکوسیستم، توسط کالج علوم زیست محیطی و جنگلداری SUNY (ESF) با مشارکت دانشگاه کالیفرنیا سانتا باربارا (UCSB)، دانشگاه کاردیف و موسسه تحقیقات صحرا (DRI) انجام شده که درخصوص کاهش شدید این منابع هشدار داده است.
محققان میگویند، آبهای زیرزمینی برای بسیاری از اکوسیستمها ازجمله تالابها، دشتهای سیلابی، مناطق ساحلی و مناطق در معرض خشکسالی حیاتی هستند اما متأسفانه در سیاستهای دولتهای مختلف جهان به ندرت نیاز آبی آنها را در نظر میگیرند و همین موضوع باعث کاهش شدید ذخایر زیرزمینی آب به ویژه در مناطقی از قاره آسیا شده و برخی از ایالتهای آمریکا شده است.
آنها هشدار میدهند که با ادامه روند بهرهکشی از آبهای زیرزمینی، در آیندهای نزدیک دیگر امکان احیا آنها وجود نخواهد داشت و این مهم درحالی اتفاق میافتد که حیات بیش از ۸۰ تا ۹۰ درصد از گونههای جانوری و گیاهی یک منطقه به این موجودات وابسته است.
در رابطه با این موضوع، پروفسور مایکل سینگر از دانشگاه کاردیف میگوید: برای اصلاح این روند در سطح جهانی، به تلاشهای فزایندهای برای مدیریت منابع آب زیرزمینی برای اهداف متعدد و نه تنها برای حمایت از نیازهای آب آشامیدنی یا کشاورزی نیاز داریم.
وی خاطرنشان کرد: از آنجایی که ما با چالش های فزاینده تغییرات آب و هوایی و کمبود آب روبرو هستیم، ضروری است که از هم اکنون برای حفاظت از منابع ارزشمند آب زیرزمینی خود و حفظ حیات آنها اقدام کنیم و این تحقیق به عنوان فراخوانی برای اقدام عمل میکند و ما را ترغیب میکند تا نقش حیاتی آبهای زیرزمینی را در اکوسیستمهای خود بشناسیم و آنها را عاقلانه به نفع همه مدیریت کنیم.
آبهای زیرزمینی به آبهایی گفته میشود که در لایههای آبدار و اشباع زیر زمین تجمع پیدا کردهاست. این آبها فقط حدود ۴ درصد از مجموعه آبهایی را که فعالانه در چرخهٔ آبشناختی دخالت دارند، تشکیل میدهد. با این وجود حدود ۵۰ درصد جمعیت دنیا از نظر آب شرب متکی به همین آبهای زیرزمینی هستند.
آب زیرزمینی، آب موجود در زیر سطح زمین، منافذ خاک و شکستگیهای سازه سنگی است. هنگامی که یک واحد سنگی یا یک رسوب غیر محکم (کانسار) آورد قابل توجهی از آب ایجاد کند، آبخوان نامیده میشود. عمقی که در آن، منافذ خاک یا شکستگیها و حفرههای موجود در سنگها کاملاً از آب اشباعشده باشند، سطح ایستابی خوانده میشود. آب زیرزمینی از سطح تغذیه میشود؛ و ممکن است در سطح زمین نیز به صورت طبیعی در قالب چشمهها و تراوشات طبیعی تخلیه شده و واحهها یا تالابهایی را به وجود آورد. آبهای زیرزمینی، اغلب برای مصارف کشاورزی، شهری و صنعتی از طریق چاه برداشت میشوند. مطالعهٔ توزیع و حرکت آبهای زیرزمینی، آبزمینشناسی یا هیدرولوژی آب زیرزمینی نامیده میشود.
منبع:
تسنیم