عضو هیات نمایندگان کمیسیون انرژی اتاق بازرگانی گفت: اکنون میانگین دمای مصرف در ایران روی ۲۵ تا ۲۴درجه است، در صورتی که اتحادیه اروپا به‌واسطه محدودیت‌هایی که بابت جلوگیری از آلایندگی و انتشار کربن اعمال شده، این میزان را به ۱۸درجه رسانده است؛ همین باعث شد تا صرفه‌جویی ۳۵درصدی در مصرف انرژی داشته باشد.
رضا پدیدار عضو هیات نمایندگان کمیسیون انرژی اتاق بازرگانی، درباره ناترازی گاز و راهکارهای عبور از آن اظهار کرد: داستان ناترازی گاز را از دو منظر اقتصادی و اجتماعی باید نگاه کرد. از آنجا که علم اجتماع پدر علم اقتصاد است ابتدا باید از دید اجتماعی به موضوع نگاه کنیم و بعد وارد مبانی اقتصادی آن شویم. به همین دلیل اگر امکانات و پتانسیل‌های کشور را در نظر بگیریم، ظرفیت تولید میادین گازی کشور حدود یک‌میلیارد مترمکعب در روز است، ولی با توجه به مشکلات فنی و اجرایی و تامین نیاز تجهیزاتی و سایر متعلقات مربوط به برداشت از میادین گازی، میزان تولید از حدود ۸۰۰میلیون مترمکعب در روز فراتر نرفته و نتوانسته‌ایم برداشت بیشتری داشته باشیم.
وی افزود: از طرفی دو قرارداد بلندمدت با ترکیه و عراق داریم و مجبوریم به تعهدات خودمان عمل کنیم و در فصل زمستان شیر گاز را به روی این کشورها نبندیم. ممکن است میزان انتقال گاز به این کشورها را در زمان پیک مصرف در کشور خودمان کم کنیم، اما تا جایی که می‌توانیم ارسال گاز باید ادامه داشته باشد.
عضو هیات نمایندگان کمیسیون انرژی اتاق بازرگانی تصریح کرد: براساس آخرین آمارهای متقن شرکت ملی گاز و با توجه به ضریب افزایش تولید ۱۴۰۲ نسبت به ۱۴۰۱، بین ۲۰۰ تا ۲۵۰میلیون مترمکعب ناترازی داریم و اکنون حدود ۵۰ تا ۵۵میلیون مترمکعب در روز به ترکیه و حدود ۲۵ تا ۳۵میلیون مترمکعب به عراق صادرات گاز داریم. در مجموع به دو کشور یادشده ۱۰۰میلیون مترمکعب گاز صادر می‌کنیم که در زمان پیک زمستان به نصف کاهش پیدا می‌کند و به این ترتیب بخشی از میزان ناترازی را که بین ۲۰۰ تا ۲۵۰میلیون مترمکعب است از محل عدم صدور گاز به این دو کشور جبران می‌کنیم.
امسال نیز با راه‌اندازی فاز ۱۱ پارس‌جنوبی به میزان حدود ۷میلیون مترمکعب به تولید اضافه می‌شود تا بتوانیم پیک زمستان را سپری کنیم، اما ضرورت دارد برنامه‌ریزی مجدد صورت گیرد.
وی گفت: در مدل سیاستی تامین گاز در کشور اولویت اول تامین گاز خانگی و رفاه مردم است. بنابراین محدودیت تامین گاز صنایع و بازرگانی را در فصل زمستان شاهدیم، اما واقع امر این است که بخشی از گاز که به‌عنوان خوراک مواد اولیه پتروشیمی‌هاست نیز محدود می‌شود که دامنه آن بین ۱۵۰ تا ۱۶۰میلیون مترمکعب در روز است و به این بخش نباید لطمه وارد شود؛ چراکه در این صورت به میزان تولید محصولات پتروشیمی که رقم آن به ۸۰میلیون تن رسیده، کاهش پیدا می‌کند. پدیدار بیان کرد: اکنون تقریبا حدود ۳۵درصد محصولات پتروشیمی صادر و ۳۵درصد در داخل مصرف می‌شود و ۳۰درصد در کارخانه‌ها به مصرف می‌رسد، اگر گاز نباشد لطمه صادراتی خواهیم داشت. بنابراین براساس اولویت‌هایی که تعریف می‌شود باید در حوزه مصرف گاز فرهنگ‌سازی کنیم.
وی ادامه داد: اکنون میانگین دمای مصرف روی ۲۵ تا ۲۴درجه است، در صورتی که در اتحادیه اروپا به‌واسطه محدودیت‌هایی که بابت جلوگیری از آلایندگی و انتشار کربن اعمال شده، این میزان به ۱۸درجه رسیده و همین باعث شده است تا صرفه‌جویی ۳۵درصدی در مصرف انرژی داشته باشند. ما نیز باید بهینه مصرف کردن را در دستور کار قرار داده و به اندازه نیاز انرژی مصرف کنیم.
اکنون در اکثر ساختمان‌های مسکونی دما روی ۲۴درجه تنظیم می‌شود و این فاجعه است. اگر مردم عادت کنند در زمان نبودن در خانه سیستم گرمایشی را خاموش کنند به میزان زیادی از این ناترازی جبران خواهد شد و لازم نیست از سهم بخش تولید و صنایع کم کنیم.
این عضو اتاق بازرگانی، جلوگیری از هدررفت و فلرینگ را از دیگر راهکارهای جلوگیری از مصرف غیربهینه دانست و افزود: اگر جلوی فلر شدن را بگیریم، هدررفت ۴۵ تا ۵۰میلیون مترمکعب در روز کاهش می‌باید که می‌تواند مبنایی باشد که گاز به جای سوزانده شدن فزاینده به مصرف صنعت و پتروشیمی برسد.
نکته دیگر ذخیره‌سازی گاز است. ما مخزن شوریجه و سراجه را داریم که تعداد آنها باید توسعه یابد تا بتوانیم در زمستان از این محل رشد مصرف را تامین کنیم.
وی درباره واردات نیز خاطرنشان کرد: نباید به امید واردات یا سوآپ در راستای مصرف بهینه گام برنداریم. ضمن اینکه میزان گازی که از ترکمنستان وارد می‌شود تنها کفاف نیاز استان‌های شمالی را می‌دهد. بنابراین باید مدلی برای کنترل مصرف و استفاده از گاز در حدی که موجود است تعریف کنیم، نه اینکه با افزایش تولید یا واردات مدام به رشد مصرف دامن بزنیم.
