تحریم ها بلای جان نفت و گاز / نبود تکنولوژی و سرمایه گذار احساس می شود - افق اقتصادی

مشکلات در حوزه انرژی به ویژه نفت و گاز، همواره وجود دارد و بسیاری از کارشناسان بر این باور هستند که وجود تحریم‌ها و نبود تکنولوژی، چالش‌ها را گسترش داده است. این کارشناسان عنوان کرده‌اند که، تحریم‌ها سبب شده است تا سرمایه‌گذاری در ایران صورت نگیرد و جلوی ورود تکنولوژی‌های جدید نیز گرفته شود.

مشکلات بسیاری گریبان گیر بخش انرژی شده است

محمد اسماعیل ابراهیم زاده، کارشناس انرژی، در گفت‌وگو با گسترش نیوز گفت: کشور ما به دلایل تحریم‌هایی که وجود دارد، مشکلات بسیار زیادی را متحمل شده است. یکی از همین مشکلات بزرگ، گریبان گیر بخش انرژی شده است. تحریم‌هایی که در کشور وجود دارد، سبب شده است تا سرمایه‌گذاری اصولی بر روی بخش انرژی به درستی صورت نگیرد.

ابراهیم زاده ادامه داد: باید این نکته را گفت که ما در بخش انرژی، نیاز به تکنولوژی و سرمایه‌گذاری داریم و چاه‌های نفت و گاز ما به سرمایه‌گذار و همچنین فناوری‌های نوین نیاز دارد. تحریم‌هایی که در کشور وجود دارد، سبب شده است تا مانع ورود تکنولوژی به کشور شود.

تا زمانی که ما تحریم هستیم، نمی‌توانیم به وجود سرمایه‌گذار خارجی دلخوش باشیم.

وی افزود: سرمایه‌گذاری در بخش انرژی، نکته‌ای بسیار مهم است که انجام نمی‌شود. این پول هایی که آزاد شده، آیا به‌دست ما رسیده است یا خیر؟ اگر بخشی از این پول‌ها در حوزه انرژی به ویژه نفت و گاز، سرمایه‌گذاری شود، شرایط برای این حوزه بسیار بهتر خواهد شد. تا زمانی که ما تحریم هستیم، نمی‌توانیم به وجود سرمایه‌گذار خارجی دلخوش باشیم. باید این نکته را هم اضافه کرد که استفاده از تکنولوژی و ظرفیت‌های داخلی، مانند شکسته‌بندی است.

این کارشناس انرژی گفت: وجود تحریم‌ها سبب شد تا شرکت‌های بزرگی مانند توتال و شارپ در کشور ما سرمایه‌گذاری نکند. همانطور که درجریان هستید، شرکت توتال بزرگ‌ترین شرکت نفتی جهان است که تخصص و سرمایه بسیاری دارد. اگر این شرکت می‌توانست در ایران سرمایه‌گذاری کند، این پیام را به جهانیان می‌داد که امنیت سرمایه‌گذاری در ایران برقرار است و ورود سرمایه‌گذار به کشور راحت‌تر بود. اما درحال‌حاضر چنین روندی وجود ندارد.

تکنولوژی اساسی در اختیار ایران نیست

ابراهیم زاده خاطر‌نشان کرد: اساسا باید گفت تکنولوژی در حوزه انرژی، در اختیار ایران نیست چرا که باوجود تحریم‌ها، آوردن تکنولوژی به کشور دشوار بوده و همچنین سرمایه کافی برای این کار نداریم. در بحث فروش نفت، زمانی که ما نفت را به فروش می‌رسانیم، پولی دریافت نمی‌کنیم و به جای آن کالا می‌گیریم. زمانی که ما نفت را به فروش می‌رسانیم باید در مقابل آن، پول دریافت کنیم تا بتوانیم سرمایه‌گذاری در این بخش را تقویت کنیم. باید گفت، ما در ایران، امنیت سرمایه‌گذاری نداریم.

وی افزود: همانطور که مشاهده شد، کشور چین درحال سرمایه‌گذاری در کشور عربستان و عراق است. ما چند سال است که با کشور چین قرارداد ۲۵ ساله امضا کرده‌ایم؟ حدود ۵ سال بعد عراق با کشور چین قرارداد امضا کرد. همین کشور چین در عربستان بزرگ‌ترین سرمایه‌گذاری را انجام داده است. خب چرا چنین فعالیتی را در ایران نمی‌کند؟ جواب این سوال کاملا واضح است و فقط یک کلمه جواب دارد، تحریم.

این کارشناس انرژی در ادامه به خبرنگار گسترش نیوز گفت: چاه‌های نفت ما به گاز نیاز دارد که تا بتوانند نفت از این چاه‌ها استخراج کنند. درحال‌حاضر، درصد بالایی گاز در عسلویه می‌سوزد و اعلام کرده‌اند که ما می‌خواهیم این گازهایی که می‌سوزد جمع آوری کنیم. خب آیا توانستند این کار را بکنند؟ خیر. دلیل این است که تکنولوژی در اختیار ما نیست. حال کسانی که دارای تکنولوژی هستند و می‌خواهند به کشور وارد شوند، به دلایل وجود تحریم، نمی‌توانند اقدامات سازنده‌ای انجام دهند.

ابراهیم زاده افزود: ما در بحث فروش نفت، پایین‌ترین نرخ ممکن را به مشتریان می‌دهیم. در مطلبی نوشته شده بود که ما نفت خود را ۱۰ دلار کم‌تر به فروش می‌رسانیم. اگر نفت ایران تحریم نباشد، ما می‌توانیم با نرخ واقعی صادر کنیم و حتی بیشتر از این میزان که درحال‌حاضر صادر می‌کنیم بفروشیم. در زمان آقای احمدی نژاد، ما بیشترین فروش نفت را داشتیم. یعنی از زمان قاجار تا دولت احمدی نژاد، تمام فروش نفت ایران به اندازه دوره احمدی نژاد نبود.

وی ادامه داد: درحال‌حاضر ما چنین شرایطی را در کشور نداریم. مشکل اساسی که در کشور بحث سیاست خارجه است. ما چقدر توان برای کشورهای افریقایی گذاشتیم؟ چه چیزی نصیب ما شد؟ زمانی که اقتصاد ما منفعل است، باید با کشورهایی ارتباط برقرار کنیم که اقصاد مارا فعال کند. اگر تولید نباشد، خبری از سرمایه و پول نیست.

کمبود گاز نداریم

این کارشناس انرژی ادامه داد: در بحث انرژی، مشکلات بسیاری داریم و باید از چاه‌های نفتی که در اختیار داریم، به درستی استفاده کنیم. زمانی که تکنولوژی در کشور نباشد، طبیعی خواهد بود که با مشکلات اساسی مواجه شویم. تا زمانی که سایه تحریم‌ها در کشور وجود دارد، تکنولوژی به کشور وارد نخواهد شد.

ابراهیم زاده در ادامه گفت: ما در کشور کمبود گاز نداریم و در طول سال با مشکل مواجه نمی‌شویم. حتی در زمستان، زمانی که دمای کشور به ۱۵ درجه زیر صفر می‌رسد نیز گاز خانگی قطع نمی‌شود. ما در یک بازه زمانی، هنگامی که شرایط برای کشور کمی سخت می‌شود، گاز نیروگاه هارا قطع می‌کنیم و گاز خانگی قطع نمی‌شود. بنابراین در این شرایط، به نیروگاه‌ها توصیه می‌شود که از سوخت دوم یعنی گازوئیل یا مازوت استفاده کنند. درست است که مازوت، آسیب هایی را برای محیط‌زیست دارد اما گفته می‌شود جداکثر ۱ ماه از این سوخت استفاده کنند.

ابراهیم زاده گفت: ما در بحث گاز رتبه اول را داریم اما در زمینه استخراج دوم هستیم. در بحث نفت چهارم هستیم. چرا در این رتبه قرار گرفتیم؟ دلیل این است که تکنولوژی و سرمایه‌گذاری در کشور وجود ندارد. شرکت هایی که تخصص بالایی دارند، به دلیل تحریم نمی‌توانند به ایران کمک کنند؛ وگرنه ما می‌توانستیم بهترین درامد را از فروش نفت و گاز داشته باشیم. درحال‌حاضر کشور عراق به دلیل سرمایه‌گذاری هایی که در بحث نفت انجام شده است، چندین برابر ما توانسته است نفت بفروشد.

وی افزود: ما در بحث نفت و گاز مشکلات بسیاری داریم اما آقایان مسئول، چیزی به مردم نمی‌گویند و همه چیز را گل و بلبل نشان می‌دهند. ما از همسایه‌های خود بسیار عقب مانده‌ایم. از عراق و عربستان و… عقب مانده‌ایم. یک مسئول باید صحبت کند و بگوید که گیر کار کجاست؟ رئیس‌جمهوری باید به فکر مسائل کلان کشور باشد نه اینکه به روستاها سفر کند. رئیس‌جمهوری باید نظارت کند تا تمام ارکان کشور، کارشان را به درستی انجام دهند.

این کارشناس انرژی گفت: درامد کشور، از فروش نفت و گاز است و باید این انرژی‌های مهم را نجات داد و نگهداری کرد. نگهداری از این منابعی که در اختیار داریم بسیار مهم است. زمانی که شرایط اوکراین مساعد بود، ما با این کشور قرار داد داشتیم و زمانی که قطعه‌ای در حوزه انرژی دچار مشکل می‌شد، مهندسان اوکراینی برای تعمیر به کشور می‌آمدند. اما درحال‌حاضر ما مشکلات بسیاری داریم.

ابراهیم زاده عنوان کرد: ما باید برای مسائل کلان کشور برنامه داشته باشیم و آنها برطرف کنیم. با گل و بلبل نشان دادن که اوضاع تغییر نمی‌کند. مسائل کلان کشور با دعا برطرف نخواهد شد و تنها چیزی که می‌تواند چاره ساز باشد، تلاش است. ارتباط عای خوب با سایر کشور ها، می‌تواند بسیار موثر باشد. اگر پول و تکنولوژی در اختیار کشوری قرار دارد، باید راه ارتباط با آن کشور را یاد گرفت. عضویت در شانگهای و بریکس نمی‌تواند مشکلات کلان مارا مارا برطرف کند.