متاورس ساخت کدام کشور است؟

متاورس یک مفهوم جهانی است که توسط کشورهای مختلف توسعه داده می‌شود. پیشگام اصلی در این زمینه ایالات متحده است که با شرکت‌هایی مانند متا، مایکروسافت و گوگل نقش مهمی در توسعه آن دارد. کشورهای دیگر همچون چین با شرکت‌هایی مثل تنسنت و بایت‌دنس و کره جنوبی با سرمایه‌گذاری دولت در پروژه‌های متاورس به‌ویژه در سئول، در این مسیر پیشرفت دارند. ژاپن نیز با محصولات واقعیت مجازی مانند PlayStation VR و تأثیرات فرهنگی خود در توسعه متاورس نقش بسزایی دارد. علاوه بر این، کشورهای اروپایی مانند فرانسه و آلمان در زمینه استانداردسازی و تنظیم قوانین مرتبط با متاورس فعالیت می‌کنند. امارات متحده عربی نیز در تلاش است تا دبی را به قطب جهانی متاورس تبدیل کند.

متاورس (Metaverse) مفهومی است که در سال‌های اخیر به یکی از داغ‌ترین موضوعات دنیای فناوری تبدیل شده است. اما آیا می‌توان متاورس را به یک کشور خاص نسبت داد و گفت که این پدیده “ساخت” یک مکان خاص است؟ برای پاسخ به این سؤال، باید ابتدا به ماهیت متاورس و تاریخچه شکل‌گیری آن نگاهی بیندازیم.

متاورس چیست؟

متاورس به فضایی مجازی و سه‌بعدی اشاره دارد که در آن افراد می‌توانند از طریق فناوری‌هایی مانند واقعیت مجازی (VR)، واقعیت افزوده (AR) و اینترنت با یکدیگر تعامل کنند، کار کنند، بازی کنند و حتی زندگی دیجیتال خود را بسازند. این مفهوم اولین بار در رمان علمی-تخیلی “Snow Crash” نوشته نیل استیونسون در سال ۱۹۹۲ مطرح شد. بنابراین، از نظر ایده اولیه، می‌توان گفت که متاورس ریشه‌ای ادبی و آمریکایی دارد.

نقش کشورهای مختلف در توسعه متاورس

اگرچه ایده متاورس از یک نویسنده آمریکایی سرچشمه گرفته، اما توسعه و پیاده‌سازی آن نتیجه تلاش‌های جهانی است. کشورهای مختلف با توجه به ظرفیت‌های اقتصادی، فناوری و فرهنگی خود در این مسیر سرمایه‌گذاری کرده‌اند. برخی روی زیرساخت‌های سخت‌افزاری و نرم‌افزاری تمرکز دارند، در حالی که برخی دیگر بر قوانین و استانداردهای این دنیای مجازی کار می‌کنند. بیایید نگاهی دقیق‌تر به نقش کشورهای پیشرو در توسعه متاورس بیندازیم.

ایالات متحده: پیشگام فناوری متاورس

ایالات متحده به دلیل حضور غول‌های فناوری مانند متا، مایکروسافت و گوگل نقش بزرگی در توسعه متاورس دارد. شرکت متا، که توسط مارک زاکربرگ هدایت می‌شود، در سال ۲۰۲۱ اعلام کرد که تمرکز اصلی‌اش را بر ساخت متاورس قرار داده و حتی نام شرکت فیسبوک را به متا تغییر داد. این شرکت میلیاردها دلار برای توسعه هدست‌های Quest و پلتفرم Horizon Worlds سرمایه‌گذاری کرده است.

همچنین، مایکروسافت با پلتفرم‌هایی مانند مش (Mesh) و فناوری‌های هولولنز در این حوزه فعال است. گوگل نیز با پروژه‌های مرتبط با واقعیت افزوده (AR) و پردازش ابری در حال تقویت جایگاه خود در این فضاست. ایالات متحده به لطف اکوسیستم قوی استارتاپی، سرمایه‌گذاری‌های کلان و پذیرش سریع فناوری‌های جدید، یکی از پیشگامان متاورس محسوب می‌شود.

چین: متاورس تحت کنترل دولتی

چین نیز با شرکت‌های بزرگی مانند تنسنت (Tencent) و بایت‌دنس (ByteDance) در حال سرمایه‌گذاری هنگفت در فناوری‌های مرتبط با متاورس است. دولت چین به دنبال ایجاد نسخه‌ای از متاورس است که با قوانین و نظارت‌های داخلی این کشور هم‌راستا باشد. به همین دلیل، برخلاف غرب که متاورس را به‌عنوان فضایی غیرمتمرکز می‌بیند، چین به دنبال متاورسی است که تحت کنترل دولت قرار داشته باشد.

این کشور در زمینه بازی‌های آنلاین و واقعیت مجازی پیشرفت‌های چشمگیری داشته است. پلتفرم‌هایی مانند WeChat و Douyin (نسخه چینی TikTok) در حال آزمایش ویژگی‌های متاورسی هستند. علاوه بر این، دولت چین اعلام کرده که برنامه‌هایی برای توسعه زیرساخت‌های دیجیتال متاورس دارد، اما در عین حال نظارت شدیدی بر فعالیت‌های مرتبط خواهد داشت.

کره جنوبی: برنامه‌ریزی دولتی برای متاورس

کره جنوبی یکی از کشورهایی است که به‌طور جدی وارد عرصه متاورس شده است. دولت این کشور در سال ۲۰۲۲ اعلام کرد که قصد دارد سئول را به اولین “شهر متاورس” جهان تبدیل کند. این برنامه شامل ارائه خدمات شهری، اداری و فرهنگی در محیط‌های مجازی سه‌بعدی است.

علاوه بر این، شرکت‌هایی مانند سامسونگ و هیوندای در این مسیر سرمایه‌گذاری کرده‌اند. سامسونگ با توسعه هدست‌های VR و AR و ایجاد فروشگاه‌های مجازی، نقش فعالی در متاورس دارد. همچنین، فرهنگ قوی این کشور در حوزه فناوری و بازی‌های ویدیویی باعث شده که شرکت‌هایی مانند Netmarble و Nexon به ساخت جهان‌های مجازی متاورسی روی آورند.

ژاپن: قدرت بازی‌سازی و واقعیت مجازی

ژاپن با سابقه طولانی در بازی‌های ویدیویی و فناوری‌های واقعیت مجازی، نقش مهمی در توسعه متاورس دارد. شرکت‌هایی مانند سونی با هدست‌های PlayStation VR و کنسول‌های نسل جدید، بستری قوی برای ورود کاربران به متاورس فراهم کرده‌اند.

علاوه بر این، فرهنگ انیمه و بازی در ژاپن به خلق جهان‌های مجازی غنی کمک کرده که می‌تواند به‌عنوان پایه‌ای برای متاورس عمل کند. شرکت‌هایی مانند Square Enix و Bandai Namco نیز در حال توسعه بازی‌هایی هستند که به متاورس نزدیک‌تر می‌شوند.

اروپا: تمرکز بر استانداردسازی و قوانین متاورس

کشورهای اروپایی مانند فرانسه، آلمان و بریتانیا بیشتر در زمینه استانداردسازی و تنظیم قوانین متاورس فعال‌اند تا ساخت مستقیم آن. اتحادیه اروپا در تلاش است تا قوانینی را برای حفظ حریم خصوصی، امنیت داده‌ها و مالکیت دیجیتال در متاورس وضع کند.

از نظر صنعتی، شرکت‌هایی مانند یوبی‌سافت (Ubisoft) در فرانسه و Siemens در آلمان بر توسعه بازی‌های متاورسی و شبیه‌سازی‌های صنعتی دیجیتالی تمرکز کرده‌اند. علاوه بر این، پلتفرم‌هایی مانند The Sandbox که بر اساس بلاک‌چین کار می‌کنند، در اروپا محبوبیت بالایی دارند.

امارات متحده عربی: متاورس در خاورمیانه

امارات متحده عربی یکی از اولین کشورهای خاورمیانه است که استراتژی رسمی برای متاورس ارائه داده است. دبی در حال تبدیل شدن به یک هاب متاورسی است و برنامه‌هایی برای توسعه زیرساخت‌های دیجیتال و حمایت از استارتاپ‌های فعال در این حوزه دارد.

این کشور سرمایه‌گذاری گسترده‌ای در بلاک‌چین و NFTها انجام داده است و شرکت‌هایی مانند Binance و Crypto.com در این منطقه فعالیت می‌کنند. همچنین، امارات برنامه‌هایی برای ارائه خدمات دولتی در متاورس و توسعه بخش گردشگری مجازی دارد.

هند: رشد سریع متاورس در بازار نوظهور

هند به دلیل جمعیت زیاد و رشد سریع فناوری‌های دیجیتال، یکی از بازارهای بالقوه متاورس است. شرکت‌هایی مانند Reliance Jio و Tata در حال سرمایه‌گذاری روی پروژه‌های متاورسی هستند.

همچنین، صنعت فین‌تک و ارزهای دیجیتال در هند به سرعت در حال رشد است و این کشور در حال توسعه پلتفرم‌های پرداخت دیجیتال در متاورس است. دولت هند هنوز سیاست مشخصی در مورد متاورس ندارد، اما سرمایه‌گذاری شرکت‌های خصوصی در این حوزه رو به افزایش است.

متاورس در ایران: فرصت‌ها و موانع

متاورس در ایران هنوز در مراحل اولیه توسعه قرار دارد، اما فرصت‌های بزرگی برای استفاده از آن وجود دارد. بسیاری از کسب‌وکارهای دیجیتال و استارتاپ‌های ایرانی می‌توانند با ورود به این فضا، خدمات و محصولات خود را به شکل جدیدی ارائه دهند. برای مثال، دانشگاه‌ها می‌توانند کلاس‌های مجازی تعاملی برگزار کنند یا برندهای ایرانی فروشگاه‌های دیجیتالی در متاورس ایجاد کنند.

بااین‌حال، چالش‌های متعددی نیز وجود دارد. زیرساخت اینترنت در ایران هنوز در حدی نیست که بتواند به‌صورت گسترده از متاورس پشتیبانی کند. همچنین، محدودیت‌های قانونی و تحریم‌های بین‌المللی ممکن است مانع از رشد این فناوری در کشور شوند. با این وجود، اگر سرمایه‌گذاری مناسبی در این بخش انجام شود، ایران می‌تواند به یکی از بازیگران مهم در دنیای متاورس تبدیل شود.

اگر قصد خرید توکن‌های متاورسی را دارید، صرافی پی ام ایکس چنج یک گزینه مطمئن برای شماست. این صرافی امکان خرید، فروش و مبادله انواع ارزهای دیجیتال مرتبط با متاورس را در کمترین زمان و با حداقل کارمزد فراهم می‌کند. با پشتیبانی سریع و امنیت بالا، شما می‌توانید معاملات خود را به راحتی و بدون دغدغه انجام دهید.

متاورس در بازی‌های ویدیویی: نقطه شروع

بازی‌های ویدیویی یکی از اولین محیط‌هایی بودند که ایده متاورس در آن‌ها شکل گرفت. عناوینی مانند فورتنایت، رابلاکس و ماینکرفت به کاربران این امکان را دادند که در جهان‌های دیجیتالی گسترده‌ای تعامل داشته باشند، شخصیت‌های خود را سفارشی کنند و تجربه‌ای نزدیک به زندگی واقعی را در فضای مجازی تجربه کنند. این بازی‌ها علاوه بر سرگرمی، بستری برای فعالیت‌های اجتماعی، اقتصادی و حتی آموزشی فراهم کرده‌اند، به طوری که برخی از کاربران از طریق فروش آیتم‌های دیجیتال یا طراحی محتوا در این پلتفرم‌ها درآمد کسب می‌کنند.

این بازی‌ها را می‌توان پیشگامان متاورس دانست، زیرا تجربه‌هایی مانند رویدادهای مجازی زنده (کنسرت‌های دیجیتالی)، خریدهای درون‌برنامه‌ای با ارزهای دیجیتال و تعامل‌های اجتماعی غیرمتمرکز را برای کاربران ممکن ساخته‌اند. با پیشرفت فناوری واقعیت مجازی (VR) و واقعیت افزوده (AR)، این جهان‌های بازی بیشتر از همیشه به متاورس نزدیک می‌شوند و ممکن است در آینده به هسته اصلی این دنیای دیجیتالی تبدیل شوند.

ارتباط متاورس با بازی‌هایی مثل فورتنایت و ماینکرفت

فورتنایت فقط یک بازی تیراندازی نیست؛ این پلتفرم با رویدادهای مجازی زنده، مثل کنسرت‌های خوانندگان معروف، نشان داده که فراتر از یک بازی سنتی عمل می‌کند. کاربران می‌توانند در محیطی تعاملی به برگزاری مهمانی، همکاری در چالش‌های گروهی و حتی ایجاد محتوای جدید بپردازند. همین قابلیت‌های اجتماعی، فورتنایت را به یکی از نمونه‌های اولیه متاورس تبدیل کرده است.

رابلاکس نیز مفهوم جهان‌های مجازی را یک گام جلوتر برده است. در این پلتفرم، بازیکنان نه‌تنها در یک محیط دیجیتالی حضور دارند، بلکه خودشان بازی‌ها و تجربیات جدیدی را طراحی و منتشر می‌کنند. درواقع، رابلاکس نوعی اقتصاد دیجیتالی در مقیاس کوچک دارد که کاربران می‌توانند از طریق آن کسب درآمد کنند. ماینکرفت نیز با جهان‌های بی‌نهایت و امکان ساخت سازه‌های پیچیده، به یکی از جذاب‌ترین فضاهای دیجیتال برای تجربه آزادی و خلاقیت در متاورس تبدیل شده است.

نقش ارزهای دیجیتال و آینده تتر و ترون

متاورس، به‌عنوان یک دنیای مجازی گسترده، تنها با فناوری‌های پیشرفته‌ای مانند واقعیت مجازی و افزوده تعریف نمی‌شود، بلکه اقتصاد دیجیتال و ارزهای دیجیتال نیز نقش کلیدی در شکل‌گیری و توسعه‌ی آن دارند. در این دنیای جدید، ارزهای دیجیتال به‌عنوان ابزار اصلی مبادلات مالی و مالکیت دیجیتال عمل می‌کنند. دو نمونه از محبوب‌ترین ارزهای دیجیتال که در متاورس نقش مهمی ایفا می‌کنند، تتر (USDT) و ترون (TRX) هستند.

تتر (USDT) به‌عنوان یک استیبل‌کوین (ارز دیجیتال با ارزش ثابت)، نقش مهمی در کاهش نوسانات بازارهای متاورسی دارد. کاربران می‌توانند از تتر برای خرید زمین‌های مجازی، آیتم‌های دیجیتال و حتی پرداخت هزینه‌های خدمات در متاورس استفاده کنند. این ارز دیجیتال به دلیل پشتیبانی از دلار آمریکا، امنیت و ثبات نسبی، به یکی از گزینه‌های محبوب برای تراکنش‌های سریع و کم‌هزینه در دنیای متاورس تبدیل شده است.

طبق گفته این منبع در صفحه ترون بخریم یا نه:

ترون یک ماشین مجازی غیرمتمرکز است که با هدف راه‌اندازی اینترنت غیرمتمرکز طراحی شده است. این پلتفرم مانند اتریوم، به توسعه‌دهندگان Dapp اجازه می‌دهد تا با استفاده از قراردادهای هوشمند پیچیده، پروتکل‌های پیشرفته‌ای را روی بلاکچین اصلی ترون ایجاد و اجرا کنند. سرعت بالا و کارمزد پایین این شبکه، ترون را به یکی از محبوب‌ترین انتخاب‌ها در بین کاربران ارزهای دیجیتال تبدیل کرده است.

شبکه ترون قادر به انجام ۲۰۰۰ تراکنش در هر ثانیه است، که این رقم با شبکه بزرگی مثل پی‌پال قابل مقایسه است. مهم‌تر از همه، کارمزد تراکنش‌ها در این شبکه صفر است. به این معنا که می‌توانید مبلغی معادل یک میلیون دلار TRX را در چند ثانیه به هر نقطه از جهان منتقل کنید، بدون اینکه هزینه‌ای برای این تراکنش پرداخت کنید.

ارتباط متاورس با ارزهای دیجیتال مانند تتر و ترون، تنها به مبادلات مالی محدود نمی‌شود. این ارزها به کاربران اجازه می‌دهند تا مالکیت دیجیتال خود را در متاورس تضمین کنند، دارایی‌های مجازی را خرید و فروش کنند و حتی در اقتصاد دیجیتال متاورس مشارکت فعال داشته باشند. با رشد متاورس، انتظار می‌رود که نقش ارزهای دیجیتال در این فضا پررنگ‌تر شود و ابزارهای جدیدی برای خلاقیت و نوآوری در اختیار کاربران قرار گیرد.

آینده متاورس: رویاهایی که به حقیقت می‌پیوندند؟

متاورس همچنان در مراحل اولیه توسعه خود قرار دارد، اما بسیاری از کارشناسان معتقدند که در دهه‌های آینده، این فضا می‌تواند به بخش جدایی‌ناپذیری از زندگی روزمره انسان‌ها تبدیل شود. یکی از پیش‌بینی‌ها این است که بسیاری از تعاملات اجتماعی، خرید و حتی کارهای روزمره در محیط‌های مجازی انجام شوند. افراد می‌توانند بدون نیاز به سفر، در جلسات کاری واقعیت مجازی شرکت کنند یا حتی در شهرهای دیجیتالی به گشت‌وگذار بپردازند.

با پیشرفت فناوری‌هایی مانند بلاک‌چین، NFT و هوش مصنوعی، امکان مالکیت دارایی‌های دیجیتال، انجام تراکنش‌های امن و خلق شخصیت‌های مجازی هوشمند بیشتر می‌شود. اما چالش‌های بزرگی همچون مسائل امنیتی، حریم خصوصی و وابستگی بیش از حد به جهان دیجیتال همچنان بر سر راه این رویاها وجود دارد.

چالش‌های قانونی و اخلاقی متاورس

متاورس هنوز چارچوب قانونی مشخصی ندارد و این می‌تواند به مشکلات جدی منجر شود. از جمله نگرانی‌های اصلی، مالکیت دیجیتال است؛ اگر فردی زمینی را در متاورس خریداری کند، آیا این مالکیت در دنیای واقعی نیز به رسمیت شناخته می‌شود؟ همچنین، مسئله حقوق کاربران و حفاظت از داده‌ها اهمیت زیادی دارد.

از نظر اخلاقی، حضور طولانی‌مدت در محیط‌های مجازی می‌تواند تأثیرات روانی منفی داشته باشد. علاوه بر این، احتمال سوءاستفاده از هویت‌های دیجیتالی و افزایش کلاهبرداری‌های آنلاین وجود دارد. به همین دلیل، بسیاری از کشورها به دنبال تدوین قوانین مشخص برای این فضا هستند تا از حقوق کاربران محافظت کنند.

متاورس و محیط زیست: هزینه پنهان فناوری

توسعه متاورس نیازمند سرورهای قدرتمند و پردازش‌های سنگین است که مصرف انرژی بالایی دارند. به گفته کارشناسان، مراکز داده‌ای که برای پردازش و ذخیره اطلاعات متاورس استفاده می‌شوند، می‌توانند تأثیرات مخربی بر محیط زیست داشته باشند، زیرا این زیرساخت‌ها به برق زیادی نیاز دارند که معمولاً از سوخت‌های فسیلی تأمین می‌شود.

از سوی دیگر، دستگاه‌های مورد نیاز برای تجربه متاورس، مانند هدست‌های واقعیت مجازی، مواد اولیه و انرژی زیادی برای تولید نیاز دارند. اگر این فناوری به سرعت رشد کند، ممکن است زباله‌های الکترونیکی به یک معضل بزرگ تبدیل شوند. شرکت‌های فناوری باید به دنبال راهکارهایی برای کاهش مصرف انرژی و استفاده از منابع پایدار باشند تا از آسیب‌های زیست‌محیطی جلوگیری کنند.

تاریخچه متاورس: از تخیل تا واقعیت

ایده متاورس برای اولین بار در رمان علمی-تخیلی Snow Crash نوشته نیل استیونسون در سال ۱۹۹۲ مطرح شد. در این کتاب، متاورس یک دنیای مجازی گسترده است که کاربران می‌توانند با آواتارهای خود در آن حضور داشته باشند. این مفهوم در ادامه توسط نویسندگان، توسعه‌دهندگان بازی‌های ویدیویی و متخصصان فناوری گسترش یافت و با ظهور اینترنت، واقعیت مجازی و بلاک‌چین، از یک ایده داستانی به یک پروژه واقعی تبدیل شد.

با پیشرفت فناوری، به‌ویژه در زمینه واقعیت مجازی (VR) و واقعیت افزوده (AR)، متاورس به تدریج شکل گرفت. شبکه‌های اجتماعی، بازی‌های آنلاین چندنفره مثل Second Life و Fortnite و همچنین پلتفرم‌های مبتنی بر بلاک‌چین مانند Decentraland و The Sandbox نقش مهمی در ایجاد دنیایی مجازی داشتند که کاربران می‌توانند در آن خرید کنند، کار کنند و با دیگران تعامل داشته باشند.

فناوری‌های کلیدی متاورس

متاورس بدون استفاده از فناوری‌های پیشرفته ممکن نیست. واقعیت مجازی (VR) و واقعیت افزوده (AR) نقش کلیدی در ایجاد تجربه‌های غوطه‌ورانه دارند، به کاربران اجازه می‌دهند تا به صورت دیجیتالی در محیط‌های مجازی تعامل کنند. هدست‌های VR مانند Meta Quest و عینک‌های AR مانند HoloLens ابزارهایی هستند که به پیشرفت این فناوری کمک کرده‌اند.

علاوه بر این، بلاک‌چین و ارزهای دیجیتال پایه‌های اقتصادی متاورس را تشکیل می‌دهند. NFTها امکان مالکیت دیجیتال را فراهم کرده‌اند، درحالی‌که قراردادهای هوشمند در بستر بلاک‌چین باعث تسهیل تراکنش‌ها می‌شوند. هوش مصنوعی نیز با ارائه شخصیت‌های مجازی، دستیارهای هوشمند و بهبود تعاملات کاربران در محیط‌های متاورسی نقش مهمی ایفا می‌کند.

کاربردهای متاورس در زندگی روزمره

متاورس فراتر از یک دنیای سرگرمی است و کاربردهای گسترده‌ای در حوزه‌های مختلف دارد. در بخش آموزش، کلاس‌های مجازی به دانش‌آموزان و دانشجویان این امکان را می‌دهند که از هر نقطه جهان به محیط‌های آموزشی تعاملی دسترسی داشته باشند. شرکت‌هایی مانند Microsoft و Meta پلتفرم‌هایی را توسعه داده‌اند که امکان همکاری از راه دور و برگزاری جلسات کاری در محیط‌های سه‌بعدی را فراهم می‌کنند.

علاوه بر این، متاورس در صنعت خرده‌فروشی و خرید آنلاین نیز انقلابی ایجاد کرده است. برندهایی مانند Nike و Gucci فروشگاه‌های مجازی راه‌اندازی کرده‌اند که کاربران می‌توانند محصولات را به‌صورت دیجیتالی بررسی و خریداری کنند. حتی در بخش پزشکی، از متاورس برای شبیه‌سازی جراحی‌ها و توانبخشی بیماران استفاده می‌شود.

اقتصاد متاورس: فرصت‌ها و چالش‌ها

متاورس اقتصاد جدیدی را بر پایه ارزهای دیجیتال، دارایی‌های مجازی و NFTها شکل داده است. شرکت‌ها و کاربران می‌توانند زمین‌های دیجیتالی بخرند، آیتم‌های مجازی بفروشند و خدمات مختلفی ارائه دهند. ارزهای متاورسی مانند MANA و SAND امکان مبادلات مالی را در این فضا فراهم کرده‌اند.

با این حال، این اقتصاد چالش‌هایی نیز دارد. نوسانات شدید ارزش دارایی‌های دیجیتال، مسائل قانونی و نبود چارچوب‌های نظارتی مشخص از موانعی هستند که ممکن است مانع رشد پایدار این فضا شوند. علاوه بر این، تمرکز بیش از حد قدرت در دست چند شرکت بزرگ می‌تواند رقابت را کاهش داده و مشکلاتی در زمینه شفافیت اقتصادی ایجاد کند.

متاورس و حریم خصوصی: خطرات پنهان

با گسترش متاورس، نگرانی‌های مربوط به حریم خصوصی و امنیت اطلاعات کاربران افزایش یافته است. در این دنیای مجازی، حجم عظیمی از داده‌های کاربران شامل رفتارهای آن‌ها، تعاملات اجتماعی و اطلاعات بیومتریک ذخیره و پردازش می‌شود. این موضوع خطراتی مانند نظارت بیش از حد، سوءاستفاده از داده‌ها و هک شدن اطلاعات شخصی را به همراه دارد.

شرکت‌های فعال در حوزه متاورس مانند Meta و Microsoft باید پروتکل‌های امنیتی قوی‌تری برای حفاظت از اطلاعات کاربران ایجاد کنند. با این حال، کاربران نیز باید از خطرات آگاه باشند و اقداماتی مانند استفاده از کیف پول‌های امن برای ذخیره دارایی‌های دیجیتال و تنظیمات حریم خصوصی در پلتفرم‌های متاورسی را جدی بگیرند.

تأثیر متاورس بر فرهنگ و جامعه

متاورس نحوه تعاملات اجتماعی را تغییر داده است. افراد می‌توانند با آواتارهای شخصی‌سازی‌شده خود در اجتماعات مختلف شرکت کنند، رویدادهای مجازی را تجربه کنند و حتی دوستان جدیدی در محیط‌های سه‌بعدی پیدا کنند. این تغییرات می‌تواند باعث افزایش ارتباطات بین‌المللی شود اما در عین حال، خطر کاهش تعاملات دنیای واقعی را نیز به همراه دارد.

علاوه بر این، هویت دیجیتال در متاورس نقش مهمی ایفا می‌کند. افراد می‌توانند شخصیت‌های مجازی خود را در دنیای دیجیتال ایجاد کرده و از آن برای کار، خرید و تعامل با دیگران استفاده کنند. این موضوع چالش‌هایی مانند جعل هویت و دستکاری واقعیت را نیز به دنبال دارد که نیاز به قوانین و نظارت‌های دقیق‌تری دارد.

رقابت غول‌های فناوری در متاورس

متاورس به میدان رقابت شرکت‌های بزرگ فناوری تبدیل شده است. Meta سرمایه‌گذاری گسترده‌ای در توسعه Horizon Worlds انجام داده، در حالی که Microsoft با خرید Activision Blizzard به دنبال گسترش حضور خود در دنیای مجازی است. Apple نیز با محصولات AR خود، در حال آماده‌سازی برای ورود به این عرصه است.

وبسایت forbes درباره Horizon Worlds اینگونه میگوید:

While Meta is now throwing billions at AI like all other companies in Silicon Valley, it has not yet abandoned its last great crusade, the idea that it would build an online metaverse, something it was so convinced of, they renamed the entire company.

از سوی دیگر، شرکت‌های چینی مانند Tencent و ByteDance (مالک TikTok) در حال توسعه پلتفرم‌های متاورسی خود هستند. این رقابت می‌تواند به رشد سریع فناوری‌های مرتبط منجر شود اما احتمال دارد باعث انحصارطلبی شرکت‌های بزرگ نیز شود که نیازمند نظارت و مقررات‌گذاری از سوی دولت‌ها خواهد بود.

جمع‌بندی

متاورس یک پدیده جهانی است که نمی‌توان آن را به یک کشور خاص نسبت داد. هرچند ایده اولیه آن از رمان “Snow Crash” در ایالات متحده شکل گرفت، اما توسعه و پیاده‌سازی‌اش نتیجه تلاش‌های بین‌المللی است؛ از سرمایه‌گذاری غول‌های فناوری آمریکا مثل متا و مایکروسافت گرفته تا نوآوری‌های کره جنوبی در پروژه “متاورس سئول”. کشورهای مختلف با توجه به توانمندی‌هاشون، مثل تخصص ژاپن در بازی‌های ویدیویی یا تمرکز چین بر اقتصاد دیجیتال، نقش‌های متفاوتی در این حوزه دارن. این همکاری جهانی، که ترکیبی از منابع و خلاقیت‌های متنوعه، نه‌تنها متاورس رو به وجود آورده، بلکه احتمالاً در آینده هم به رشدش کمک می‌کنه. خوشحال می‌شیم نظراتتون رو درباره این مقاله، آینده متاورس، بازی‌هاش و حتی چالش‌هایی مثل حریم خصوصی یا دسترسی به این فناوری با ما به اشتراک بذارید!

سوالات متداول

متاورس دقیقاً چیست و چگونه می‌توان به آن دسترسی پیدا کرد؟

متاورس به‌عنوان یک فضای مجازی سه‌بعدی شناخته می‌شود که افراد در آن می‌توانند با استفاده از آواتارهای دیجیتال خود با دیگران تعامل کنند، فعالیت‌هایی مثل کار، بازی، خرید یا حتی آموزش را انجام دهند. این فضا از ترکیب فناوری‌هایی مثل واقعیت مجازی (VR)، واقعیت افزوده (AR) و اینترنت پرسرعت به وجود آمده است. برای دسترسی به متاورس، معمولاً به ابزارهایی مانند هدست‌های VR (مثل Oculus Quest)، گوشی‌های هوشمند، کامپیوترهای قدرتمند و اتصال اینترنت پایدار نیاز دارید. پلتفرم‌هایی مثل “دسنترالند” (Decentraland)، “هورایزن ورلدز” (Horizon Worlds) یا “رابلاکس” (Roblox) نمونه‌هایی هستند که کاربران می‌توانند از طریق آن‌ها وارد این دنیا شوند. آیا این بدان معناست که در آینده همه زندگی ما به متاورس منتقل می‌شود؟ هنوز مشخص نیست، اما این فناوری در حال گسترش است.

چه تفاوت‌هایی بین متاورس و اینترنت معمولی که الان استفاده می‌کنیم وجود دارد؟

اینترنت فعلی بیشتر بر تجربه‌های دوبعدی مثل وب‌سایت‌ها، ویدئوها و شبکه‌های اجتماعی متمرکز است، اما متاورس یک گام فراتر می‌رود و تجربه‌ای سه‌بعدی و immersive (غوطه‌ور) ارائه می‌دهد. در اینترنت معمولی شما محتوا را می‌بینید یا می‌خوانید، اما در متاورس می‌توانید “درون” آن باشید، مثلاً در یک کنسرت مجازی شرکت کنید، در یک دفتر سه‌بعدی کار کنید یا یک فروشگاه دیجیتال را قدم بزنید. این تفاوت باعث می‌شود که تعاملات در متاورس بیشتر به دنیای واقعی شبیه باشد تا صفحه‌های تخت مانیتور. با این حال، آیا متاورس جایگزین اینترنت می‌شود یا فقط مکمل آن خواهد بود؟ این سؤالی است که هنوز پاسخ قطعی ندارد.

آیا برای استفاده از متاورس باید هزینه زیادی صرف تجهیزات گران‌قیمت کرد؟

بسیاری فکر می‌کنند که ورود به متاورس نیازمند خرید هدست‌های پیشرفته و کامپیوترهای گران‌قیمت است، اما واقعیت این است که بستگی به نوع تجربه‌ای دارد که می‌خواهید داشته باشید. برای مثال، پلتفرم‌هایی مثل رابلاکس یا فورتنایت را می‌توانید با یک گوشی ساده یا لپ‌تاپ معمولی تجربه کنید، اما اگر بخواهید از تجربه کامل واقعیت مجازی استفاده کنید، باید وسایلی مثل هدست‌های Oculus یا HTC Vive تهیه کنید که قیمت آن‌ها از چند صد دلار شروع می‌شود. علاوه بر این، هزینه‌های دیگری مثل خرید زمین مجازی یا آیتم‌های دیجیتال (مثل NFT) هم ممکن است مطرح شود. آیا این هزینه‌ها مانع فراگیر شدن متاورس می‌شوند؟ شاید در ابتدا، اما با پیشرفت فناوری، احتمالاً قیمت‌ها کاهش خواهد یافت.

متاورس چه تأثیری بر مشاغل و اقتصاد واقعی خواهد گذاشت؟

متاورس می‌تواند انقلابی در نحوه کار و تجارت ایجاد کند. شرکت‌ها می‌توانند جلسات مجازی برگزار کنند، فروشگاه‌های دیجیتال راه‌اندازی کنند یا حتی خدمات آموزشی را در این فضا ارائه دهند. برای مثال، برندهایی مثل نایک و گوچی در حال حاضر در متاورس فروشگاه دارند و زمین‌های مجازی در پلتفرم‌هایی مثل دسنترالند به قیمت‌های میلیون دلاری فروخته شده‌اند. اما این موضوع چالش‌هایی هم دارد: آیا مشاغل سنتی از بین می‌روند؟ آیا شکاف دیجیتال بین کسانی که به این فناوری دسترسی دارند و کسانی که ندارند بیشتر می‌شود؟ اقتصاد متاورس پتانسیل ایجاد فرصت‌های جدید را دارد، اما ممکن است نابرابری‌های موجود را هم تشدید کند.

آیا متاورس برای حریم خصوصی و امنیت کاربران خطرناک است؟

یکی از نگرانی‌های بزرگ درباره متاورس، جمع‌آوری داده‌های شخصی است. وقتی در این فضا هستید، شرکت‌ها می‌توانند اطلاعاتی مثل حرکات چشم، عادات شما و حتی واکنش‌های احساسی‌تان را ردیابی کنند. این داده‌ها می‌توانند برای تبلیغات هدفمند یا حتی سوءاستفاده مورد استفاده قرار گیرند. علاوه بر این، در جهانی که هویت‌ها دیجیتال هستند، خطر هک شدن یا سرقت هویت هم وجود دارد. آیا دولت‌ها و شرکت‌ها می‌توانند قوانینی برای محافظت از کاربران وضع کنند؟ این موضوع هنوز در حال بحث است و نیاز به چارچوب‌های قانونی جدید دارد.

آیا متاورس برای همه سنین مناسب است و چه محدودیت‌هایی دارد؟

متاورس می‌تواند برای کودکان، نوجوانان و بزرگسالان جذاب باشد، اما هر گروه سنی با چالش‌هایی روبه‌رو است. برای کودکان، بازی‌ها و فضاهای آموزشی در متاورس سرگرم‌کننده هستند، اما ممکن است در معرض محتوای نامناسب یا اعتیاد به این فضا قرار گیرند. بزرگسالان می‌توانند از آن برای کار یا سرگرمی استفاده کنند، اما افرادی که با فناوری آشنا نیستند ممکن است احساس سردرگمی کنند. علاوه بر این، استفاده طولانی‌مدت از هدست‌های VR می‌تواند به خستگی چشم یا مشکلات جسمی منجر شود. آیا متاورس می‌تواند به یک فضای فراگیر برای همه تبدیل شود؟ این بستگی به طراحی پلتفرم‌ها و آموزش کاربران دارد.