بازار؛ گروه بین الملل: «چرا چین یک جنگ تجاری جدید را آغاز می کند» عنوان مقاله ای است که وال استریت ژورنال اخیراً منتشر کرده است. این مقاله با بیان اینکه چین امیدوار است از طریق افزایش سرمایه گذاری در تولید، نشاط اقتصادی را احیا کند، شروع می شود که نشان می دهد این امر باعث فشرده شدن مشاغل در سراسر جهان می شود و شبح یک جنگ تجاری جدید جهانی را افزایش می دهد. این دیدگاه فقط استدلال قدیمی مازاد ظرفیت را بیان می کند. با این حال، وال استریت ژورنال برچسب تحریک آمیز جنگ تجاری جهانی را برای جلب توجه و ایجاد سر و صدا به آن چسبانده است.
بر اساس منطق پیچ خورده وال استریت ژورنال، چین در گشایش اقتصادی مقصر است، در حالی که سیاست های حمایت گرایانه ایالات متحده آمریکا موجه تلقی می شود. این مقاله همچنین راهنمایی‌هایی ارائه می‌کند که نشان می‌دهد اقتصاد چین نیاز به بازنگری اساسی دارد – از اتکای شدید سنتی به تولید و ساخت‌وساز و در عوض اولویت بیشتر بر مصرف داخلی – تغییری که چین را بیشتر شبیه ایالات متحده آمریکا می‌کند و به طور بالقوه آن را در یک مسیر رشد با ثبات تر قرار می دهد.
وال استریت ژورنال انتظار دارد چین از ایالات متحده آمریکا بیاموزد. آیا چین باید سیاست های تبعیض آمیز یارانه مانند آنچه در قانون کاهش تورم وجود دارد را اتخاذ کند یا از ایالات متحده در ممانعت از انتصاب قاضی سازمان تجارت جهانی (WTO) پیروی کند؟ یا بر خودروهای برقی چینی که به سختی به آمریکا صادر می شوند، تعرفه ۱۰۰ درصدی اعمال کند؟ وقتی وال استریت ژورنال قانون ایالات متحده آمریکا را به عنوان قانون استاندارد برای سایر کشورها مشخص می کند، آیا به خود در آینه نگاه می کند؟
دنیایی که وال استریت ژورنال ترسیم می‌کند، دنیایی که پر از اصطکاک تجاری است، تخیلی است و موج جهانی شدن تغییر نکرده است. درواقع این ایالات متحده آمریکاست که مسیر خود را معکوس کرده است
پیشرفت و توسعه صنعت تولید چین تصادفی نیست. از سال ۲۰۰۰، سرمایه گذاری چین در تحقیق و توسعه با نرخ متوسط سالانه ۱۴.۲ درصد، چهار برابر ایالات متحده آمریکا رشد کرده است. برای ۱۵ سال متوالی، سهم چین از صادرات تجارت کالاهای جهانی در بالاترین سطح جهان باقی مانده و به عنوان بزرگترین صادرکننده جهانی، جایگاه دوم را در واردات تجارت کالا در مدت مشابه حفظ کرده است.
در تجارت بین‌الملل که در یک محیط جهانی و بازار محور عمل می‌کند، عملکرد صادرات اساساً به مزیت نسبی بستگی دارد و همچنین تحت تأثیر تقاضای خارجی است. وال استریت ژورنال به عنوان یک رسانه مالی با تمرکز بلندمدت بر اقتصاد چین، از این حقایق در مورد بخش تولید چین غافل نیست، اما تصمیم می گیرد آنها را نادیده بگیرد.
وال استریت ژورنال با مواردی از تحریف و گسترش عمدی دیدگاه‌های نادرست، نه تنها از نظر استانداردهای حرفه‌ای خوب عمل نمی‌کند، بلکه به نظر می‌رسد انگیزه‌های پنهانی نیز دارد. امسال وال استریت ژورنال بارها مقالات بدبینانه ای در مورد اقتصاد چین منتشر کرده است. در حمله کنونی ایالات متحده آمریکا به مازاد ظرفیت چین، این نشریه امریکایی نقشی ناچیز به عنوان یک سخن گو ایفا کرده است که عمدتاً بهانه ای برای حمایت از تجارت و ملی گرایی اقتصادی ایالات متحده آمریکا و بسیج افکار عمومی جهت حمایت از تلاش های واشنگتن برای مهار صنعت انرژی جدید چین است.
اینکه چه کشوری باعث نگرانی در مورد دور جدیدی از جنگ های تجاری جهانی شده است، به نظر می رسد هیچ کشوری بیشتر از ایالات متحده آمریکا مقصر نیست در سال ۲۰۲۳، تعداد مقررات فنی صادر شده توسط اعضای سازمان تجارت جهانی به بیش از ۴۰۰۰ مورد رسید که ایالات متحده آمریکا به تنهایی ۴۵۴ مورد از آنها را به خود اختصاص داده است
اینکه چه کشوری باعث نگرانی در مورد دور جدیدی از جنگ های تجاری جهانی شده است، به نظر می رسد هیچ کشوری بیشتر از ایالات متحده آمریکا مقصر نیست. در سال ۲۰۲۳، تعداد مقررات فنی صادر شده توسط اعضای سازمان تجارت جهانی به بیش از ۴۰۰۰ مورد رسید که ایالات متحده آمریکا به تنهایی ۴۵۴ مورد از آنها را به خود اختصاص داده است. بر اساس گزارش منتشر شده توسط سازمان تجارت جهانی در ژوئیه سال جاری، علیرغم فشارهای ناشی از حمایت گرایی، اکثر اعضا به طور فعال تجارت کالا را ترویج کرده اند، تعرفه های واردات را کاهش یا حذف کرده اند و محدودیت های کمیت واردات را لغو یا کاهش داده اند، به طوری که اقدامات تسهیل تجارت بیشتر از اقدامات محدود کننده تجارت است. سازمان تجارت جهانی این مهم را نشانه مهمی از تعهد اعضا به حفظ جریان تجارت می داند. علاوه بر این، نشان می دهد که اعضا از سازمان تجارت جهانی و مکانیسم های دیگر برای یافتن راه هایی برای حل و فصل اختلافات استفاده می کنند. این نتیجه‌گیری‌ها به وضوح نشان می‌دهند که دنیایی که وال استریت ژورنال ترسیم می‌کند، دنیایی که پر از اصطکاک تجاری است، تخیلی است و موج جهانی شدن تغییر نکرده است. درواقع این ایالات متحده آمریکاست که مسیر خود را معکوس کرده است.
حمایت گرایی اغلب منجر به تورم بالا، کاهش کارایی تولید و افزایش هزینه های تولید و زندگی می شود. شرکت‌هایی که با موانع تجاری محافظت می‌شوند، انگیزه نوآوری فن‌آوری و بهینه‌سازی هزینه را از دست می‌دهند. بدون محصولات و خدمات بهتر، نمی توان تقاضای بازار را تحریک کرد که به نوبه خود باعث کاهش بیشتر مشاغل می شود
توسعه تولید چین به سایر کشورها آسیب نمی رساند اما حمایت گرایی ایالات متحده آمریکا قطعا به اقتصاد سایر کشورها آسیب می رساند. تجارت آزاد که بر پایه تقسیم کار تخصصی بنا شده است، به کشورها این امکان را می دهد که به طور کامل از مزیت های نسبی خود استفاده کنند و رفاه همه شرکای تجاری را به حداکثر برسانند. از سوی دیگر حمایت گرایی اغلب منجر به تورم بالا، کاهش کارایی تولید و افزایش هزینه های تولید و زندگی می شود. شرکت‌هایی که با موانع تجاری محافظت می‌شوند، انگیزه نوآوری فن‌آوری و بهینه‌سازی هزینه را از دست می‌دهند. بدون محصولات و خدمات بهتر، نمی توان تقاضای بازار را تحریک کرد که به نوبه خود باعث کاهش بیشتر مشاغل می شود.
در هفت ماهه اول سال جاری، مقیاس واردات و صادرات چین به بالاترین حد خود رسید و سرمایه گذاری مستقیم خارجی غیرمالی ۱۶.۲ درصد نسبت به مدت مشابه سال قبل رشد کرد. این مهم عمدتا به دلیل سیاست فعالانه چین برای باز کردن اقتصاد است. برخی رسانه های آمریکایی در طی یک ماه مدعی شدند کاهش صادرات چین جهان را تهدید می کند و یک ماه دیگر ادعا کردند افزایش صادرات چین جهان را تهدید می کند. اگر آنها مزایای واردات، صادرات و سرمایه گذاری چینی را احساس نکرده اند، نتیجه ذهنیت و سیاست های دولت خودشان است. آنها باید به جای اینکه تقصیر را به گردن دیگران بیندازند در آینه به خود نگاه کنند.
