بازار؛ امید مستوفی راد: بهزاد اژدری فارغ التحصیل بیولوژی سلولی و مولکولی از دانشکده علوم تهران است. ده سال مدیر عامل و رئیس هیات مدیره انجمن هنرمندان سرامیست ایران بوده است. در سال های ۲۰۱۴-۱۶-۱۸ نشان عالی هنر را از یونسکو دریافت کرده است. ۸ نمایشگاه انفرادی و ۳۵ نمایشگاه گروهی در پرونده کاری اش دارد بسیاری از آثار او در موزه های ایران و جهان مانند چین و ژاپن در معرض عموم قرار دارد.
به بهانه هفته پژوهش در خصوص رشته سرامیک و اهمیت آن و همچنین چالشها وموانع پیش روی این هنر – صنعت گفتگویی انجام داده ایم که می خوانید:
از اهمیت تولید سرامیک در آثار حجمی و هنری برایمان بگویید اصولا چه چیزی آن را از سایر متریال ها یا دانش های فنی متمایز می کند؟
سرامیک در تمامی حوزه ها چه به عنوان علم و تکنیک یا دانش فنی ویژگی های منحصر بفردی دارد این هنر-صنعت قابلیت شکل گیری در فرمت سطح و حجم را دارد همچنین قابلیت انعطاف پذیری فیزیکی که میتواند در اشکال و ابعاد مختلف خودش را نشان دهد. ارزان بودن و فراوانی ماده اولیه این هنر و از همه مهمتر تجدید پذیری و سبز بودن آن برای طبیعت و فراگیری جغرافیایی ماده خام آن این محصول را به یکی از محبوب ترین کالای مشترک بین فرهنگ ها تبدیل کرده است. در واقع بعنوان یک رسانه مشترک ابراز وجود می کند.
در حال حاضر دنیای سرامیک چه تعاملی با تکنولوژی و فناوری های روز جهان دارد؟
جهان امروز در بسیاری از بخش های مختلف از قبیل صنایع سنگین و سبک، دنیای الکترونیک، فناوری های انتقال پیام، هوا فضا، دنیای پزشکی و حوزه های گوناگون علوم و حتی ابزارهای دقیق تکنولوژی با سرامیک در آمیخته است چون سرامیک قابلیت های منحصر بفردی دارد این قابلیت ها گاه متفاوت و گاه متضاد هستند همه این ویژگی ها باعث شده که سرامیک بتواند به عنوان یک ماده کم نظیر، نقش ممتازی را در بین سایر متریال(مواد اولیه) بازی کند چون از طرفی سرامیک های جدید خودشان محصول تکنولوژی هستند و از طرف دیگر تکنولوژی هم در ساخت سرامیک نقش دارد.
این را هم بگویم که کشور چین کل تولیدات سرامیکی جهان را در اختیار دارد چون به ارزش های ترکیبی ونقش آن در آینده اقتصادی جهان پی برده است، سرامیک هم به خاطر تنوع در کاربردهای آن و هم حضورش در عرصه های علم و تکنولوژی از تهیه سازهای موسیقی گرفته تا تیغه های صنعتی و غیره مورد توجه سیاست گذاران و متخصصان علم اقتصاد قرار گرفته است. حتی بعنوان مادر همه هنرهای تجسمی از مجسمه سازی تا تصویر گری و حتی انیمیشن و سینما مطرح می شود که می تواند حضور پر رنگ تری را در جهان سرمایه داری مدرن بازی کند.
چه آسیب هایی تولید سرامیک را در ایران تهدید می کند و چقدر می تواند در اشتغال و کسب بازارهای جدید موثر باشد؟
قطعا فقر دانش علمی و فنی و کم اطلاعی از ابعاد، ویژگی ها و گستردگی این هنر –صنعت در حوزه اقتصادی و اجتماعی عامل اولیه محسوب می شود و بعد اینکه هنوز جامعه یک تلقی سنتی از بازار سرامیک دارد که خودش آفت شناخت صحیح این هنر است. نداشتن الگو، بی علاقگی و بی انگیزگی و سایه بحران های اقتصادی بر ارزشهای فرهنگی و اخلاقی می تواند از دیگر آسیب های این حوزه باشد. البته مدیران بالا دستی در بخش های دولتی و غیر دولتی هم بی تاثیر و بی تقصیر نیستند بعنوان مثال ما یک مرکز آموزش استاندارد در بخش های چرخه تولید و خلق اثر از طراحی محصول تا بازار مصرف نداریم. ما متاسفانه الگوهای موفق با اخلاق حرفه ای در این کار نداریم یا حداقل کمتر داریم. دخالتهای بی مورد نهادهای بالا دستی در امر تولید و اینکه حتی یک مرکز پایش و کنترل کیفی در این بخش وجود ندارد از دیگر آسیب های این هنر-صنعت است.
پیشنهاد شما به عنوان یک سرامیست برای ترویج و ورود به این بازار چیست؟
باید در زمینه زیر ساختهای فیریکی تولید و ترویج مانند ایجاد آزمایشگاههای مجهز- تشکیل تیم های تخصصی مرجع- ایجاد مراکز فرهنگی و عرصه آثار، مثل موزه ها و گالری های تخصصی و نیز برگزاری رویداد های تخصصی بیشتر فعالیت کرد، ما باید بتوانیم سیاست گذاری های درست و موثر در خصوص ترویج این محصول پاک از طریق رسانه های عمومی و تخصصی انجام دهیم. باید از ارائه بیلان سازی های بی مورد و میزان تولید آمارهای ساختگی و ناقص و هدفمند به منظور تامین رضایت مدیران ارشد پرهیز کنیم.
