به گزارش بازار، سینمای ایران تا پنجمین روز ششمین ماه خود موفق شد تا با ۴۵۵ میلیارد تومان فروش، از گیشه ۴۵۲ میلیارد تومانی سال گذشته پیشی گرفته و امیدوارتر از هر زمان دیگری، به سوی قله ۱۰۰۰ میلیارد تومانی حرکت کند.
البته گیشه سال جاری با حدود ۱۰ میلیون و ۵۰۰ هزار مخاطب محقق شده است درحالیکه گیشه سال گذشته با ۱۴ میلیون و ۴۰۰ هزار نفر رقم خورده بود که این تفاوت در پائین بودن آمار مخاطب و بالا رفتن رقم گیشه را میتوان به ۳۳درصد افزایش قیمت بلیت برای امسال سینما ربط داد.
نکته مهمی که در این زمینه وجود دارد آن است که برخی از سینماگران و حتی کارشناسان سینما، طی سال گذشته، در گفتوگوهای رسمی و محفلی خود، تاکید ویژهای بر زمین خوردن سینما طی بهار ۱۴۰۲ داشتند و اینکه سینماها در بهار امسال، خالی از هر مخاطبی شده و شرایط اقتصادی، مهندسی سلیقهای اکران و البته کیفیت پائین فیلمها، سینماها را به اماکنی متروکه تبدیل خواهند کرد که خسارت بزرگی به جامعه سینمایی کشور وارد میکند.
با وجود افزایش ۳۳درصدی قیمت بلیت، تلاقی نوروز با ماه رمضان و گرمای هوا، سینماها توانستند طی ۱۶۰ روز، بیشتر از ۳۶۵ روز سال گذشته فروش داشته باشند
این صحبتهای نسنجیده، بازتابهای پررنگی در شبکههای اجتماعی داشت و تاثیر شگرفی بر افکار عمومی گذاشت اما هر ضمیر روشنی میداند که هنر سینما، اساسا هنر خاموشی و بایکوت نیست و پرده نقرهای، این توانمندی را دارد که حتی با ضعیفترین آثار نیز مخاطبان بسیاری را به سینما بکشاند. گواه این مدعا، تمام برهههای تاریخی حساسی است که در جهان رقم خورد و علیرغم تعطیلی سالنهای کنسرت، کتابخانهها، گالریها و اماکن فرهنگی دیگر، سینماها تا آخرین نفس به اکران فیلم ادامه دادند و سالنهایشان خالی نشد. جنگ جهانی دوم از مهمترین این رویدادها بود که طی آن، با وجود ناامنی بسیاری از شهرهای کشورهای طرف جنگ، اما سینما به حیات بالفعل خود ادامه داد و مخاطبان بسیاری را به سمت خود کشاند.
در همین ایام کرونا که بزرگترین پاندمی دهههای اخیر بود نیز مشاهده کردیم که سینما با چه قدرت و جذابیتی، موفق شد در روزگار تعطیلی بسیاری از اماکن کشورهای جهان، مخاطبان بسیاری را در روزگار مرگ چندمیلیونی روزانه، انسانهای بسیاری را به سینما کشانده و آنها را سرگرم کند.
بنابراین این یک گزاره رنگباخته و غیرکارشناسی است که بخواهیم سینما را پیرو اتفاقهایی چون ناهنجاریهای عمومی یک جامعه یا وضعیت نامطلوب کیفیت فیلمها، اماکنی ورشکست، خالی از استقبال و خلوت توصیف کنیم. همچنانکه دیدیم برای سال جاری، با وجود افزایش ۳۳درصدی قیمت بلیت، با وجود تلاقی نوروز با ماه مبارک رمضان و با وجود گرمای بیسابقه هوا، ادعای عجیب برخی سینماگران مبنی بر ورشکستگی و تعطیلی سینماها رنگ باخت و سینماها توانستند طی ۱۶۰ روز، بیشتر از ۳۶۵ روز سال گذشته فروش داشته باشند.
سینماها برای سال جاری، نهتنها ورشکست نشدند بلکه موفق شدند تا طی نخستین روزهای تابستان امسال، تمام بدهی چندینساله خود را با تهیهکنندگان و دفاتر پخش تسویه کنند. این موضوع، از اهمیت بسیاری برخوردار است. بسیاری از سینماها، از سال ۹۸، سهم تهیهکنندگان و دفاتر پخش را از محل فروش بلیت، پرداخت نکرده بودند و این رویکرد طی بیش از ۳ سال، به حجم بزرگی از بدهی تبدیل شده بود که حتی برخی سینماها را به سمت تعطیلی سوق داد، برخی درصدد دریافت وامهایی با سود بالا بودند و برخی نیز ترجیح دادند تا کرکره سینمای خود را پائین بکشند اما شرایط برای سال جاری که برخی، نوید تعطیل شدن و ورشکستگی کامل سینما را میدادند، به سمت و سویی پیش رفت که تا نخستین روز تابستان امسال، تقریبا تمامی بدهی سینماداران به تهیهکنندگان و دفاتر پخش تسویه شد و این بار سنگین از روی شانههای سینماداران برداشته شد.
۲ فیلم پائیزی «ویلای ساحلی» و «هتل»، قابلیت تبدیل شدن به یک فسیل دیگر را در گیشه سینماها دارند. ضمن اینکه نمایش همزمان این ۴ کمدی که جریانساز هستند، میتواند اتفاقهای بسیار خوبی را برای گیشه رقم بزند
نکته امیدبخش ماجرا آن است که افق این ماجرا نیز بسیار روشن است. احتمالا برخی از همان کسانی که تئوری تعطیلی کامل سینما در ایران طی بهار ۱۴۰۲ را میدادند، اکنون وضعیت روبهرشد فعلی را به اکران و رکوردشکنی فیلم فسیل محدود کرده و باز هم آینده سینمای ایران را تاریک میبینند درحالیکه قطعا چنین وضعیتی روی نخواهد داد. اولا آنکه فسیل تا امروز، حدود ۲۴۶ میلیارد فروش داشته است که اگر این فروش را هم نادیده بگیریم، به گیشه ۲۰۹ میلیارد تومانی میرسیم که این رقم دقیقا به اندازه فروش مدت مشابه سال گذشته است. هرچند که ما در این مقایسه، پرفروشترین فیلم سال را نادیده گرفتیم و اگر هر فیلمی به جای فسیل در اکران نوروزی امسال به روی پرده میرفت، به مبلغ ۲۰۹ میلیارد ضریب میداد و وضعیت گیشه را با وجود افزایش ۳۳درصدی قیمت بلیت، نسبت به سال گذشته بهبود میبخشید.
ثانیا اینکه خبرهای بسیار خوبی از گیشه پائیزی به گوش میرسد. تاکنون ۲ فیلم اکران پائیزی یعنی ویلای ساحلی و هتل، تقریبا مسجل شده است. دو فیلمی که هر یک از آنها، قابلیت تبدیل شدن به یک فسیل دیگر را در گیشه سینماها دارند. ضمن اینکه همزمان با این آثار، فیلمهای فسیل و شهر هرت که پرفروشترین آثار امسال بودند نیز به اکران خود ادامه داده و نمایش همزمان این ۴ کمدی که جریانساز هستند، میتواند اتفاقهای بسیار خوبی را برای گیشه رقم بزند. ضمن اینکه طبق شنیدههای خبرنگار ایرنا، قرار است از ابتدای پائیز، ۲ تا ۳ فیلم اجتماعی قدرتمند نیز به روی پرده برود تا گیشه نیمسال دوم سینماهای کشور، تضمینشده باشد.
این اتفاق، فارغ از اینکه حال سینما را بهتر کرده است بلکه نشاندهنده وضعیت نسبتا مطلوب نشاط اجتماعی نیز خواهد بود و اینکه سینماها برخلاف تبلیغات گسترده خودی و غیرخودی که علیه ناامنی فضا، کیفیت پائین فیلمها و ورشکستگی این صنعت شد، توانستند به اماکنی امن، امیدآفرین و سرگرمکننده برای مردم تبدیل شوند که تنها طی ۱۶۰ روز که بخشی از آن با ماههای رمضان، محرم و صفر تلاقی پیدا کرده، به چنین استقبالی دست پیدا کند
سایهروشن امیدبخش سینمای ایران طی ششماهه دوم امسال سبب شده تا آمار ۲۶ میلیون مخاطب سال ۹۸، احتمالا برای امسال نیز محقق شده و با این روند، گیشه به بیش از ۱۰۰۰ میلیارد تومان میرسد که به لحاظ روانی و اعتمادسازی، اتفاقهای خوبی را برای جامعه سینمایی کشور و فعالان آن رقم میزند. تمام این پارامترهای روشن را هم که کنار بگذاریم، این اتفاق در کنار تقویت زیرساختهایی چون تعدد سالنهای سینما و تقویت سالنهای موجود به مدرنترین تجهیزات روز سینما سبب میشود تا سینمای ایران در نزدیکترین نقطه برای رسیدن به یک صنعت قرار گرفته و معادلات بسیاری که تاکنون در قاموس سینمای ملی ما تجزیه نشده بود را پیش روی خود ببیند.
آینده برای سینمای ایران، بسیار روشن است. این، یک شعار نیست؛ تجزیه احوالات مسلم پیش رو است.