به گزارش بازار، مهرداد کریم زاده رییس اداره ثبت علائم تجاری داخلی مرکز مالکیت معنوی سازمان ثبت اسناد و املاک کشور در یادداشتی به تشریح موارد مرتبط با ثبت علایم تجاری پرداخت.
رییس اداره ثبت علائم تجاری داخلی مرکز مالکیت معنوی سازمان ثبت اسناد و املاک کشور نوشت: مطابق بند «الف» ماده ۳۰ قانون ثبت اختراعات، طرح‌های صنعتی و علائم تجاری مصوب ۱۳۸۶، علامت یعنی هر نشان قابل رؤیتی که بتواند کالاها یا خدمات اشخاص حقیقی یا حقوقی را از هم متمایز سازد.
مهم‌ترین کارکرد هر علامتی، ایجاد تمایز است تا بتواند ذهن مصرف کننده کالا یا دریافت کننده خدمت را به سوی ویژگی‌های خاصی، سوق دهد؛ بنابراین علامت، مفهوم مشخصی را درباره یک محصول تداعی می‌کند و این مفهوم، مجموعه‌ای از ذائقه و تجربه است. علامت تجاری در صورت موفقیت، به برند تبدیل می‌شود و ارزش مادی پیدا می‌کند و به همین دلیل، علامت تجاری در زمره دارایی‌های فکری یا ناملموس، طبقه بندی شده است.
ثبت علائم تجاری داخلی و بین المللی توسط مرکز مالکیت معنوی سازمان ثبت اسناد و املاک کشور انجام می‌شود و متقاضیان حقیقی و حقوقی، برای کسب حمایت‌های قانونی و در یک فرآیند اختیاری، تقاضای ثبت علامت را به مرجع ثبت ارائه می‌دهند. رسیدگی به درخواست‌های ثبت علامت تجاری در چارچوب قوانین خاص ملی و معاهدات بین المللی مالکیت فکری انجام می‌شود و در نهایت، گواهی نامه ثبت علامت تجاری به مالک آن اعطا خواهد شد که از دوره حمایت قانونی ده ساله با امکان تمدید، برخوردار است و طی دوره حمایت، هرگونه استفاده از علامت تجاری، فقط توسط مالک علامت یا شخص دارای مجوز از سوی او، میسر است.
در شصت و نهمین مصوبه هیأت مقررات زدایی و بهبود محیط کسب و کار، گواهی نامه ثبت علامت تجاری به عنوان مجوز کسب و کار، تلقی شده است! اما بررسی مفاهیم یادشده نشان می‌دهد که فرآیند ثبت علامت تجاری، فقط یک اقدام برای تثبیت حقوق اشخاص است که منجر به صدور سند رسمی می‌شود و مانند سایر اسناد رسمی، قلمروی حقوق مالک آن را مشخص می‌کند؛ بنابراین داشتن گواهینامه علامت تجاری، یک شرط اجباری برای راه اندازی کسب و کار نیست و لازم است مجوزهای راه اندازی کسب و کار از مراجع مربوط، دریافت شود. به همین دلیل در فضای کسب و کار کشور از جمله فروشگاه ها، بازارها و مراکز خرید، علائم بسیاری به وفور استفاده می‌شود در حالی که ثبت نشده، زیرا ثبت رسمی علامت تجاری، یک اقدام اختیاری است!
در کلیه گواهینامه‌های ثبت علائم تجاری، عبارت «این ثبت، مجوزی برای فعالیت‌های تبلیغی، نامگذاری اماکن و محصولات در داخل کشور نبوده و انجام این امر منوط به اخذ مجوزهای لازم از دستگاه‌های ذیربط میباشد.» درج شده است. با اندکی تأمل در این عبارت، می‌توان نتیجه گیری داشت که مرجع ثبت به صورت پیش فرض، مجوز نبودن علامت تجاری را اعلام همگانی کرده است. کلام آخر اینکه، مصوبه هیأت مقررات زدایی و بهبود محیط کسب و کار وزارت امور اقتصادی و دارایی در خصوص اطلاق مجوز کسب و کار به گواهینامه ثبت علامت تجاری نیازمند مداقه و بازبینی میباشد، زیرا کارکرد اصلی علامت، ایجاد تمایز است و نه اجازه فعالیت!
