بازار آرایشی و بهداشتی عراق، افغانستان و آذربایجان از دست رفت - افق اقتصادی

بازار، گروه صنعت: از دست رفتن بازارهای صادراتی در عراق، افغانستان و آذربایجان، خالی بودن نیمی از ظرفیت تولید در صنعت آرایشی و بهداشتی، دردسرهای ممنوعیت واردات و لازمه های تولید بدون کارخانه از مهم ترین عناوین مطرح شده در در نشست انجمن واردکنندگان فرآورده‌های بهداشتی، آرایشی و عطریات ایران با موضوع حمایت از تولید بدون کارخانه بود.

موسی احمدزاده، نایب رئیس هیئت مدیره انجمن واردکنندگان فرآورده‌های بهداشتی، آرایشی و عطریات ایران، در نشست خبری با موضوع حمایت از تولید بدون کارخانه، اظهار کرد: در سال‌های اخیر، به‌ویژه بعد از ممنوعیت واردات تولید بدون کار خانه در کشور پیشرفت داشته اما هنوز از دنیا عقب است و چالش های زیادی دارد.

وی افزود: در تولید بدون کارخانه یا برون سپاری تولید، کارخانه‌های معتبر در مقیاس‌های مختلف، خط تولید خود را در اختیار بقیه فعالان اقتصادی قرار می‌دهد تا از ظرفیت‌های خالی تولید استفاده شود. در این میان انجمن هم می‌تواند واسطه کارخانه‌ها و فعالان متقاضی باشد. در این رابطه سازمان صنایع کوچک و شهرک‌های صنعتی قول تسهیلات ارزان قیمت را برای حمایت از تولیدات بدون کارخانه داده و همچنین وعده داده شده که ثبت علائم تجاری برای تولید بدون کارخانه کوتاه باشد و ظرف یک ماه انجام شود.

وام های گران عامل ورشکستگی تولید

در ادامه این نشست محمدرضا بحیرایی، رئیس انجمن واردکنندگان فرآورده‌های بهداشتی، آرایشی و عطریات ایران با بیان اینکه با توجه به مشکلات تامین مالی شرکت‌های داروسازی و به تبع آن مشکلاتی که برای داروخانه‌ها ایجاد می‌شود، گفت که صنعت آرایشی و بهداشتی توانسته چراغ داروخانه‌ها را روشن نگه دارد.

بحیرائی : نرخ سود تسهیلات بانکی به قدری بالاست که گاهی اوقات همین گرفتن وام باعث تعطیلی و ورشکستگی واحدهای تولیدی می شوند

او همچنین در بخش دیگری از سخنان خود با انتقاد از نبود حمایت های مالی بانک از این صنعت، گفت: متاسفانه دراین صنعت خبری از تسهیلات نیست اگر هم بانکی وامی می دهد، نرخ سود آن بسیار بالا بوده و به کارخانه دار و تولید کننده تنفس داده نمی شود، به همین دلیل دریافت آن توجیه و صرفه اقتصادی ندارد. نرخ سود تسهیلات بانکی بسیار بالا بوده و حتی در برخی موارد همین گرفتن وام باعث تعطیلی و ورشکستگی واحدهای تولیدی می شوند.

او ادامه داد: فضای نامساعد کسب و کار و سنگ اندازی های دولت به قدری بوده که فعالین این صنعت می گویند نیازی به حمایت دولت نداریم تنها کافی است کاری به کار ما نداشته باشند.

تامین تمام مواد اولیه مصرفی از محل واردات

بقایی، تولیدکننده و پژوهشگر حوزه محصولات آرایشی و بهداشتی در این نشست سیاست گذاری های اشتباه را مورد انتقاد قرار داد و گفت: متاسفانه در طول سال های گذشته بازار افغانستان و عراق را از دست داده ایم و بازار آذربایجان هم به مرور در حال از دست رفتن است. حال آنکه تولیدات ایران از نظر کیفیت شرایط خوبی داشته و قابل مقایسه با محصولات ترک یا سنگاپور نیستند.

البته آنگونه که بقایی می گوید تولید داخلی مواد اولیه نداشته و تمام نیاز کشور از محل واردات تامین می شود.

بقایی: در حال حاضر بیش از ۵۰ درصد ظرفیت تولید لوازم آرایشی و بهداشتی خالی است و این رقم در بحث شوینده به مراتب ظرفیت بیشتر است

او با اشاره به اینکه بحث برون سپاری تولید از دهه ۵۰ میلادی در دنیا شکل گرفت، در دهه ۷۰ بیشتر به آن پرداخته شد و در دهه ۸۰ به عنوان استراتژی اصلی توسعه صنعتی قرار گرفت، گفت: در حال حاضر خیلی از شرکت‌های اروپایی در ویتنام، اندونزی و غیره تولیدات خود را انجام می‌دهند. قبل از تحریم نیم نگاهی هم به ایران داشتند، اما با توجه به مشکلات ناشی از تحریم اهداف محقق نشد. به عبارت دقیق‌تر شرکت‌های بزرگ بر چیزی که تخصص دارند تمرکز می‌کنند.

وی با بیان اینکه اگر بحث تحریم کم شود، می‌توانیم وارد حوزه‌های بین المللی شویم، گفت: در حال حاضر بیش از ۵۰ درصد ظرفیت تولید لوازم آرایشی و بهداشتی خالی است و این رقم در بحث شوینده به مراتب ظرفیت بیشتر است. با این حال به دلیل موانع صادراتی در حال از دست دادن بازارهای منطقه مثل عراق و افغانستان هستیم.

این تولیدکننده افزود: در حوزه صادرات باید رفتار شناسی درست از بازار مصرف و مسئولان کشور مقصد وجود داشته باشد. برای مثال زمانی در عراق با مسئولانی مواجه شدیم که بیشتر مرتبط با آمریکا بودند و به دلایل سیاسی مانع واردات از ایران می‌شدند. بعد هم عراق به بازار دنیا متصل شد و کشورهای رقیب مثل ترکیه که خیلی از محدودیت‌های ایران را ندارند، بازار ایران را گرفتند.

به گفته وی در حال حاضر برخی شرکت‌های دارویی هم بخاطر مشکلاتی که با آن مواجه هستند، وارد حوزه آرایشی شدند، چراکه سیاست گذاری نادرست بوده است.

او همچنین خطاب به فعالین صنعت دارو که به حوزه آرایشی و بهداشتی ورود کرده اند، گفت: در این صنعت خبری از رانت نبوده و فعالین این صنعت ۱۰۰ درصد بخش خصوصی هستند.

تولید به شرط صادرات و ارز آوری

مرتضی دانایی، دیگر تولیدکننده لوازم آرایشی از دیگر سخنرانان این نشست بود که اهمیت آزاد سازی واردات را مورد تاکید قرار داد و گفت: آزادسازی واردات می تواند به بهبود کیفیت تولیدات داخلی و ایجاد فضای رقابتی منجر شود.

دانایی: تولید وقتی معنا پیدا می کند که منجر به صادرات و ارز آوری به کشور شود. با این وجود از حدود ۵ سال پیش واردات لوازم آرایشی و بهداشتی به کشور ممنوع است

او معتقد است که تولید وقتی معنا پیدا می کند که منجر به صادرات و ارز آوری به کشور شود.

دانایی همچنین با اشاره به ممنوعیت واردات از حدود پنج سال پیش، گفت: بعد از این تصمیم خیلی از اعضای انجمن واردکنندگان ریزش کردند. همچنین با بسته شدن واردات، کالاهای قاچاق و فیک وارد بازار شد، چراکه بازار به این محصولات نیاز داشت. با توجه به اینکه این کالاها با سلامت مردم ارتباط دارد، کالاهای فیک عارضه‌هایی برای مصرف کنندگان به دنبال دارد. از طرف دیگر کالای قاچاق بدون مالیات وارد می‌شود و با ارزش افزوده ارز آن از کشور خارج می‌شود.

دانایی با بیان اینکه انجمن بعد از ممنوعیت باید تعطیل می‌کرد، اما با همفکری قرار شد که صاحبان برند به انجمن اضافه شوند، تصریح کرد: این تصمیم باعث شد از کسانی که واردکننده هستند و کارخانه ندارند، اما می‌خواهند در این صنعت بمانند حمایت شود. البته برخی واردکننده‌ها خودشان تولید داشتند و از بقیه هم حمایت کردند که وارد تولید شوند.

واردات بالک آزاد می شود

به گفته وی برخی برندها در ۳۰ سال گذشته در کشور نمایندگی داشتند و کلای آن‌ها در ایران تحت لیسانس تولید می‌شد، اما با ممنوعیت واردت بالک (مواد اماده آرایشی با رنگبندی‌های مختلف آماده پر شدن در پوکه یا ظرف) از سال ۱۳۹۷، امکان فعالیت این شرکت‌ها در ایران منتفی شد. البته در حال حاضر بیشتر مواد اولیه این صنعت وارداتی است. اما بعد از ممنوعیت واردات بالک برخی هم به مواد اولیه بی کیفیت روی آوردند.

دانایی ادامه داد: در ماه‌های گذشته از سوی مسئولان تایید شده که واردات بالک باید باز شود، اما شاهد تاخیر در اجرای مصوبه هستیم. اگر این ممنوعیت برداشته شود، ممکن است خیلی از برندهای مطرح دنیا برای تولید در ایران اقدام کنند.

وی افزود: به طور کلی دو نوع تولید با فرمولاسیون خود شرکت یا با فرمولاسیون شرکت خارجی انجام می‌شود. در حال حاضر واردات بالک انجام نمی‌شود، اما واردات مواد اولیه مجاز است. به طور کلی شرکت‌های خارجی صاحب بالک فرمالسیون خودشان را در اختیار بقیه قرار نمی‌دهند. در مجموع مواد اولیه این صنعت تقریبا کامل وارداتی است و در داخل تولید نمی‌شود.