بهناز صفری؛ بازار: وقتی طی سال های اخیر قیمت طلای خام ۲۵ برابر شد بسیاری از کارخانه ها و کارگاه های کوچک طلاسازی با مشکلات عمده ای از جمله تامین مواد اولیه و طلای خام روبه رو شدند. زیرا اگر در گذشته می توانستند با سرمایه کم مواد اولیه کار خودشان را تامین کنند، حالا نیازمند سرمایه فراوانی هستند تا فقط مواد اولیه برای ادامه فعالیت تامین کنند.
محمد رسولی زاده، تولید کننده طلا در گفت و گو با بازار راه کاری را پیشنهاد داد و آن این که دولت از یک سو، برای حمایت از تولیدکنندگان کوچک طلا که سرمایه کمتری دارند و هم برای سود رساندن به مردمی که در خانه هایشان طلای آب شده دارند، بانک طلایی راه اندازی کند و تضامینی خوبی برایش در نظر بگیرد تا مردم طلاهای آب شده ای که در خانه هایشان برای پس انداز نگه داشته اند را در این بانک ها به امانت بگذارند تا هم تولید کنندگان طلا بتوانند از این ماده خام که خوراک کارخانجاتشان هست استفاده کنند و هم سودی برای مردم در نظر گرفته شود تا بتوانند در قبال به امانت گذاشتن طلاهایشان سود خوبی دریافت کنند.
در نتیجه هم مشکل تامین مواد اولیه کارخانه جات برطرف می شود و هم مردم می توانند در قبال طلاهای راکد خودشان سود دریافت کنند. این گونه طلا هم مثل پول گردش مالی ایجاد می کند که به نفع اقتصاد کشورمان هم خواهد بود.
*قوانین بخش طلا آیا جای اصلاح دارد؟ و این قوانین می تواند در بخش طلا تاثیرات مثبت یا منفی بر جای گذارد یا نه؟
قانون یعنی محدودیت، یعنی قوانین است که می گوید چکار کنیم و چکار نکنیم. ممکن است چه کار کنید راه حل خوبی برای کسب و کار افراد نباشد؛ اما چه کار نکنید محدودیتی های ایجاد کند و سد راه کسب و کار و حرفه های گوناگون باشد.
البته چند سالی است یکسری قوانین به وجود آمده که بخش صنعت طلا بهتر شده است. از جمله این که در بخش واردات طلا ارزش افزوده اش برداشته شده است. در بخش صادرات طلا کمک هایی به این صنف صورت گرفته است. اما به طور کلی ما خودمان نتوانسته ایم ازاین قوانین بهره برداری کنیم.
مثل کارگاه های که در حجم ۲۰۰ تا ۳۰۰ کیلو طلا کار می کنند ، کارگاه های کوچک نتوانسته اند از این قوانین بهره ببرند. زیرا بیشتر محصولات کارخانه های کوچک در بازارهای داخلی به فروش می رسد و قوانینی که در بخش صادرات به وجود آمده چندان برای شان کارایی نداشته است.
*برای بهبود وضعیت صنعت طلا بهترین راه کار چیست که هم به سود مردم عادی و مصرف کنندگان طلا باشد و هم به نفع تولید کنندگان طلا تا در شرایط بهتری کار کنند؟
دولت اگر بیایید یک زمینه سازی انجام دهد. خارج از این که به یکسری از گروه ها رانتی داده شود. و یا یکسری ها بیاییند و کلاه برداری های عظیمی انجام دهند. دولت می تواند یک بانک طلا راه اندازی کند البته نه این که از طرف اتحادیه ها باشد. زیرا برخی ها در بخش طلا به صورت باندی کار می کنند و تلاش می کنند در اتحادیه تسلط همه چیز را دست خودشان بگیرند. یا به یک گروهی مجوز می دهند و به عده ای مجوز نمی دهند و ممکن است با این کارها پول مردم از بین برود.
در کشورهای اروپایی کار بسیار خوبی انجام می شود. دولت هایشان بر اساس اعتبارات کارخانه جات طلا و ظرفیت ماشین آلاتی که دارند برایشان طلا را لیزینگ می کنند. مثلا سرمایه در گردش اولیه را به آنها می دهد، یا این که به صورت توافقی کار می کنند. یعنی لیزینگ را براساس مواد اولیه کارخانجات می گذارند. وقتی بانک طلا به صورت اصولی و حرفه ای توسط دولت تشکیل شود، دیگر مردم به جای این که طلاهایشان را در خانه نگه دارند، در بانک می گذارند و گردش مالی برایشان ایجاد می شود. البته به شرطی که تبدیل به ریال نشوند.
بهترین کار این است که از مردم طلا دریافت کند و رسید طلا ها را به آنها بدهند و برایشان پس انداز طلا ایجاد کنند و بگویند مثلا ماهی یک درصد سود طلا می گیرند
بهترین کار این است که از مردم طلا دریافت کند و رسید طلا ها را به آنها بدهند و برایشان پس انداز طلا ایجاد کنند و بگویند مثلا ماهی یک درصد سود طلا می گیرند. و افرادی که طلای زیادی در خانه ها دارند می توانند در قبال همان ها سود خوبی هم دریافت کنند. در نتیجه این کار بسیاری از کارخانه های کوچک طلا سازی هم رونق می گیرند و طلاها به صورت راکد در خانه ها نمی ماند. بنابراین اگر کارگاه های کوچک راه اندازی شوند بسیار تاثیر گذار خواهد بود . زیرا ورود طلاهای خارجی هم ممنوع است، در نتیجه شرایط کارگاهی طلاسازی بهتر می شود.
اما در شرایط کنونی صنعت طلا به انحصار افراد پولدار درآمده است . و کارخانه هایی که بالای ۵۰۰ کیلو طلا دارند در شرایط بسیار خوبی به سر می برند و صنعت طلا را به انحصار خودشان درآورده اند و در قبالش کارگاه های کوچک از شرایط مناسبی برخوردار نیستند. ولی تشکیل بانک طلا می تواند کمک کند این کارگاه ها هم با طلاهای مردم رونق بگیرد. در نتیجه هم مردم بابت طلای امانی خود سود می گیرند و کارخانه های کوچک در شرایط بهتری فعالیت می کنند.
البته باید دولت اعتماد سازی های لازم را در این راستا انجام داده و تضامین خوبی در نظر بگیرد تا مردم با اعتماد کامل طلاهای خودشان را در بانک طلا امانت بگذارند. در نتیجه این یک کار فوق العاده ای می شود.
در نتیجه کارخانه ها طلا سازی به جای این که پول هایشان صرف خرید مواد اولیه شود. صرف خرید ماشین آلات می شود و ظرفیت تولید کارخانه ها بالا می رود.
کارخانه های طلا سازی به جای این که پول هایشان صرف خرید مواد اولیه شود، صرف خرید ماشین آلات می شود و ظرفیت تولید کارخانه ها بالا می رود
* تاکنون بانک های ایرانی در بخش امانی طلا فعالیت داشته و از این روش استفاده کرده اند؟
البته یک بار این کار را بانک صادرات انجام داد؛ اما به خاطر نوساتی که در قیمت طلا به وجود آمد با مشکلات زیادی روبه رو شد. البته بانک صادرات به صورت ریالی کار می کرد. یا به صورت پیش فروش آینده این کار را انجام می داد برای همین در این راستا خیلی اذیت شدند.
* درواقع اگر بانک طلا ایجاد شود مردم هم می توانند از این طریق درآمدزایی کنند؟
بله ما این طرح را خودمان در ذهنمان داریم که توسط جویند شدن به یک شرکت بزرگ، یعنی شرکتی که برند است جلب اعتماد انجام دهیم . البته قراداد بستن با شرکت های بزرگ هم هزینه های هنگفتی می خواهد. زیرا آ نها هم برای خرج کردن اعتبار خودشان هزینه زیادی می خواهند. مردم کارخانه های کوچک را که نمی شناسند ، بنابراین باید با یک شرکت بزرگ و معرف فعالیت کنیم تا اعتماد مردم هم جلب شود. تا مردم عادی و زنان خانه دار اعتماد کرده و طلاهایشان را برایمان بیاورند.
* آیا منظورتان از طلا همین جواهراتی است که بانوان در خانه دارند؟
خیر منظورمان طلا و جواهرات بانوان نیست. منظورمان طلاهای آب شده ای است که مردم برای پس انداز خریداری می کنند. یعنی طلاهایی که مواد اولیه ماست. زیرا طلا و جواهرات را که نمی خواهیم آب کنیم. بلکه منظور همین طلاهای آب شده است بسیاری از مردم برای پس انداز خریداری می کنند. ا گر این گونه طلاها وارد کارگاه ها شود خوراک کارخانجات تامین می شود.
بنابراین چنین روشی هم بسیار به نفع مردم است و هم خوراک اولیه بسیاری از کارخانه کوچک به این طریق تامین می شود. در نتیجه مشکل تامین مواد اولیه هم برای کارگاه های کوچک از بین می رود.
یک عدد شمش طلا الان ۳ میلیارد تومان قیمت دارد. ما اگر برای کارخانه ای ۱۰ تا شمش هم بخواهیم خریداری کنیم می شود ۳۰ میلیارد تومان که خودش رقم بالایی است. درحالی که اگر بانک طلا تشکیل شود ما به جای خرید مواد اولیه، ماشین آلات خوب و نو خریداری می کنیم تا راندمان کار بالا رفته و محصولات با کیفیت تر و قابل رقابت تری تولید کنیم.
در کشورهای اروپایی بانک ها می آیند با کارخانجات طلا قرارداد می بندند و وقتی می بینند، دستگاه های خوب و کارگر دارند به صورت لیزینگی به آنها طلا می دهند. البته این کار بسیار حساب شده و قانونی است و هیچ کس نمی تواند طلاها را برداشته و فرار کند. ولی در ایران هنوز چنین ترس هایی وجود دارد که عده ای طلاها را بالا کشیده و فرار کنند.
در پایان اگر سخنی مانده بفرمایید؟
طی سال های اخیر قیمت طلا حدود ۲۵ برابر افزایش قیمت پیدا کرد و شوک بزرگی به بازارهای طلای ایران و جهان وارد کرد. برای همین بسیاری از کارگاه های کوچک طلا سازی برای تامین خوراک خود با مشکلات زیادی مواجه شدند. زیرا در گذشته می توانستند با رقم های کوچک برای کارخانه ها مواد اولیه تهیه کنند و الان برای تامین مواد اولیه نیازمند رقم های بسیار بالایی هستند. در نتیجه اگر دولت بتواند راهکاری برای این مشکل ایجاد کند کارخانه های کوچک مجددا رونق گرفته و کار خودشان را شروع می کنند.
