به گزارش اکوایران، در دهه ۵۰ و ۶۰ میلادی، کمپین «چهار آفت» در چین با هدف ریشهکنی موش، پشه، مگس و گنجشک اجرا شد. گرچه نابودی گسترده گنجشکها به فاجعهای اکولوژیکی و قحطی منجر شد، اما تجربه کنترل موشها همچنان مورد توجه است. البته برخی منابع میگویند که نابودی آفتها در همان دوره به طور […]
به گزارش اکوایران، در دهه ۵۰ و ۶۰ میلادی، کمپین «چهار آفت» در چین با هدف ریشهکنی موش، پشه، مگس و گنجشک اجرا شد. گرچه نابودی گسترده گنجشکها به فاجعهای اکولوژیکی و قحطی منجر شد، اما تجربه کنترل موشها همچنان مورد توجه است. البته برخی منابع میگویند که نابودی آفتها در همان دوره به طور غیرمستقیم سبب ازدیاد جمعیت موشها هم شد. چین در دهههای بعدی با ترکیبی از سیاستهای بهداشتی، مبارزه شیمیایی، تشویق شکارچیان طبیعی، و فناوریهای نوین مانند تلههای هوشمند توانست تا حدود زیادی این بحران را مهار کند.
در مقابل، تهران با چالشهایی از جنس دیگری مواجه است؛ کاهش کیفیت سموم، مدیریت ضعیف پسماند، و اختلال در زنجیره غذایی شهری. کارشناسان همچنین به اثرات منفی غذارسانی به حیوانات شهری اشاره میکنند؛ اقدامی که میتواند چرخه طبیعی را به هم بریزد.
در این ویدئو تجربه دنیا را بررسی کردیم و به این پرسش پاسخ دادیم که آیا پاسخ یکسانی برای مقابله با موشها وجود دارد؟ .
