سخنرانان بر ضرورت گفت‌وگوی مستمر میان دو زیست‌جهان معماری و توسعه‌گری تأکید کردند؛ پیوندی که می‌تواند به شکل‌گیری فضاهای شهری کارآمد و انسان‌محور منجر شود. در این نشست مطرح شد که معماران و توسعه‌گران، هر دو با آرزوها و رؤیاهای خود در فرآیند خلق پروژه‌ها حضور دارند، اما دستیابی به هم‌افشانی مفهومی نیازمند سازگاری میان […]
سخنرانان بر ضرورت گفت‌وگوی مستمر میان دو زیست‌جهان معماری و توسعه‌گری تأکید کردند؛ پیوندی که می‌تواند به شکل‌گیری فضاهای شهری کارآمد و انسان‌محور منجر شود.
در این نشست مطرح شد که معماران و توسعه‌گران، هر دو با آرزوها و رؤیاهای خود در فرآیند خلق پروژه‌ها حضور دارند، اما دستیابی به هم‌افشانی مفهومی نیازمند سازگاری میان نگاه هنری، فنی و اقتصادی است.
همچنین اهمیت ایجاد زنجیره ارزشی یکپارچه از ایده تا بهره‌برداری مورد توجه قرار گرفت؛ زنجیره‌ای که با همکاری نزدیک این دو گروه می‌تواند ارزش افزوده بیشتری در پروژه‌های شهری ایجاد کند.
در ادامه، صاحب‌نظران بر نقش فرآیندمحور بودن معماری، تأثیر عوامل ساختاری و لزوم حضور کنشگران به ویژه مردم در تولید فضا تأکید کردند.
این پنل، فرصتی برای بازاندیشی در شیوه‌های تعامل و هم‌آفرینی میان معماران و توسعه‌گران فراهم آورد.
