اکوایران: در اولین گزارشی که از دلایل حادثه خلازیر منتشر شده، آمده است که مهمترین و در عین حال ساده‌ترین اقدام در تخریب ساختمانهای خلازیر، تخلیه کامل محدوده از عوامل انسانی بود و جان باختن چند نفر در این حادثه بی‌تردید ناشی از سهل‌انگاری بوده است.
به گزارش اکوایران، اولین گزارش فنی در خصوص حادثه خلازیر منتشر شد. علی بیت الهی – رئیس بخش زلزله‌شناسی مهندسی و خطرپذیری مرکز تحقیقات وزارت راه و شهرسازی – و همکارانش این گزارش را تهیه کرده‌اند و در کانال تلگرامی وی جزییات این گزارش منتشر شده است.
براساس این گزارش ساخت و سازهای فاقد مجوز در خلازیر، شهرک احمدیه، محله شهید کاظمی ناحیه ۳ منطقه ۱۹ در ظرف مدت زمانی کوتاه ۶ ماهه، منجر به اقدام شهرداری منطقه نوزده و اخذ مجوز از دادستانی برای تخریب ساختمانهای احداثی شد. تعداد این ساختمانها (فقط ساختمانهای احداث شده در بازه زمانی مهرماه ۱۴۰۱ تا فروردین ۱۴۰۲ که تعدادی نیمه کاره هم بودند)بر اساس برآورد تهیه کنندگان این گزارش که براساس نگاره های ماهواره ای است، ۱۷۰ ساختمان بوده که احتمالا تعدادی از آنها، مربوط به عوارض غیرساختمانی ولی مشابه آن بوده باشد که به درستی تشخیص داده نشدند.
عملیات تخریب در طی چند هفته قبل از شروع حادثه خلازیر (رخداد ۱۵ مرداد ۱۴۰۲، ساعت ۲۱:۲۴)، اجرائی و بلوک‌های ساختمانی احداث شده اعم از منطقه خلازیر و یا جنب غربی بزرگراه شهید کاظمی در این محله در دستور تخریب قرار می گیرند .در جریان تخریب به روش کششی در منطقه خلازیر، ساختمان بتنی با دهانه کوچک در حدود ۷ متری دچار واژگونی ناقص شده که در اثر آن ضربه به ساختمان بتنی دیگر مجاور جنوبی آن وارد می شود.
ضربات دومینویی ساختمان به ساختمان پنجم (۵ دستگاه ساختمان به هم برخورد داشته اند که ساختمان پنجمی دچار فروریزش کامل شد) که از نوع اسکلت فلزی بوده اثر کرده و این ساختمان دچار فروریزش ناگهانی کامل می شود. ۵ ساختمان مجاور که به هم برخورد کرده، وسعتی به عرض ۲۳ متر و طول ۸۰ متر را در کوچه گلها اشغال کرده بودند. براساس این گزارش عامل اصلی فروریزش ساختمان منجر به فوت، ضربه ساختمان مجاور و علت ضربه نیز، تخریب به روش کششی ساختمان اول بوده است. هرچند که عامل اصلی وقوع حادثه ضربه ساختمانها به هم در اثر روش تخریب بوده، اما کیفیت بسیار نازل ساختمان ها و به ویژه ساختمان فروریزشی پنجم در بروز حادثه نقش مؤثری داشته است.
پنج عامل در وقوع این حادثه مطرح شده از جمله عدم اعلام هشدار و عدم اقدام به تخلیه کلیه عوامل (مردم، پرسنل نیروی انتظامی و شهرداری و …) از محدوده در دست تخریب از سوی عوامل مجری تخریب و مدیریت اجرائی کار همچنین -انتخاب روش کششی تخریب که موجب افتادن و ضربه ساختمان اول به دومی و در ادامه منجر به فروریزش ساختمان پنجم می شود .
پایداری کم ساختمان فروریزش کرده به دلیل ضعف های سازه ای، احتمالا به دلیل تضعیف ساختمان و ممانعت از ادامه ساخت و یا تسهیل تخریب (در اثر برش ستونها) با استفاده از ترمیت یا کیفیت پائین ساخت که منجر به عدم تحمل ضربه توسط ساختمان ۵ از طرف ساختمان ۴ شده است) از دیگر عواملی است در گزارش به آن پرداخته شده است. کیفیت ساخت پائین ساختمان ۵ و البته سایر ساختمانهای دیگر قبلی وعدم رعایت درز انقطاع بین ساختمان و به ویژه ساختمان ۵ و ۴ که موجب انتقال نیروی ضربه ساختمان ۴ به ساختمان ۵ شد.
در این گزارش تاکید شده در موضوع تخریب سازه ها در محدوده مورد نظر، اینگونه به نظر می رسد که روش انجام یافته برای این موضوع استفاده از کشش توسط سیم های بوکسل برای تخریب اعضای اصلی سازه و واژگونی کل سازه از این طریق بوده است (روش تخریب کششی).
با توجه به آسیب پذیری قابل توجه ساختمان ها در این محدوده استفاده از روشهای مناسب تخریب جهت جلوگیری از بروز اندرکنش میان اعضای سازه ها بروز تخریب های گسترده الزامی است که از جمله آن می توان به تخریب مرحله ای از سطوح بالاتر سازه به سمت همکف اشاره کرد.
بررسی و تحلیل حادثه خلازیرنشان می دهد که جان باختن ۴ نفر، مهمترین وجه بحرانی این حادثه بوده و علت آن عدم تخلیه کامل محوطه از عوامل انسانی به واسطه خطرات بالقوه ناشی از فروریزش های احتمالی ساختمانهای تضعیف شده بود. به نظر می رسد در عملیات تخریب ساختمانهای فاقد مجوز خلازیر، باید ملاحظات ایمنی بطور خیلی جدی تری مد نظر قرار می گرفت. فروریزش ساختمان پنجم در کوچه گلها در خلازیر، علاوه بر ضربه دومینوئی ساختمان ۴ به آن، به دلیل ضعف بنا و نیز احتمالا برش تعدادی از ستونها با استفاده از مواد ترمیت و یا سایر روشهای بوده است.
در نتیجه گیری این گزارش آمده است که مهمترین و درعین حال ساده ترین اقدام در تخریب ساختمانهای خلازیر، تخلیه کامل محدوده از عوامل انسانی بود، جان باختن ۴ نفر در این حادثه بی تردید ناشی از سهل انگاری بوده که ضرورت دارد جنبه های آن به عنوان درسهای حادثه خلازیر، در اقدامات آتی همواره مد نظر قرار گیرد. وقتی روش تخریب، کششی است، انتظار واژگونی ساختمان و ضربه به ساختمانهای مجاور بدیهی است و لذا در تخریب ناحیه ای و بدون فضای کافی اطراف ساختمانهای در دست تخریب به روش کششی، تخلیه کامل محدوده کاری امری است ابتدائی وبسیار ضروری که ضرورت دارد در مورد چرائی عدم تخلیه کوچه گلها در منطقه خالزیل رسیدگی دقیقی به عمل آید.
همچنین در این گزارش تاکید شده برای حذف تعدادی از ستونهای ساختمان شماره ۴ از مواد ترمیت استفاده شده است.
