اکو ایران: حجم بدهی دولت به بانک‌ها و موسسات اعتباری کشور از ابتدای سال ۱۴۰۰ حدود ۲ برابر شده است. بررسی‌ها نشان می‌دهد سهم این بدهی‌ها از نقدینگی در نیمه اول ۱۴۰۲ رشد کرده است. همچنین با وجود افت سرعت رشد نقدینگی سرعت رشد این بدهی‌ها افزایش یافته است.
به گزارش اکوایران، بدهی دولت به بانک‌ها و موسسات اعتباری یک از اجزای نقدینگی است. دولت در صورت نیاز به پول از شبکه بانکی استقراض می‌کند استقراض دولت از بانک‌ها و موسسات اعتباری موجب رشد نقدینگی می‌شود. نقدینگی پولی است که توسط بانک‌ها خلق می‌شود و در اقتصاد عامل اصلی خلق تورم دانسته می‌شود. بنابراین رشد استقراض دولت از بانک‌ها می‌تواند به خلق تورم بیشتر بیانجامد.
بانک مرکزی گزارش پولی و بانکی را تا پایان دی ماه ۱۴۰۲ منتشر کرده است. بررسی این آمار نشان می‌دهد که با وجود افت نرخ رشد نقدینگی در دو سال اخیر، بدهی دولت به بانک‌ها و موسسات اعتباری کشور در این مدت رشد قابل توجهی داشته است. همچنین نسبت این بدهی‌ها به حجم نقدینگی کشور نیز حاکی از این است که از اسفند ۱۴۰۱ سهم این بدهی‌ها از نقدینگی افزایش قابل توجهی یافته هرچند از ابتدای پاییز امسال این سهم رو به کاهش رفته است.
نسبت بدهی دولت به بانک‌ها به نقدینگی
حجم بدهی دولت به بانک‌ها از ابتدای سال ۱۴۰۰ حدود ۲ برابر شده و از ۳۸۰ هزار میلیارد تومان در فروردین ۱۴۰۰ به ۷۴۶ هزار میلیارد تومان در دی ۱۴۰۲ رسیده است.
اما این بدهی‌ها جزئی از نقدینگی هستند و بنابراین سهم آن‌ها از نقدینگی شاخص بهتری برای بررسی تغییرات است.
سهم بدهی دولت به بانک‌ها نسبت به نقدینگی در فروردین ۱۴۰۰ برابر با ۱۰.۹ درصد بوده است. در این ماه حجم نقدینگی برابر با ۳ هزار و ۴۹۰ هزار میلیارد تومان و حجم بدهی بانک‌ها برابر با ۳۸۰ هزار میلیارد تومان بوده است.
این سهم تا دی ماه ۱۴۰۱ به طور کلی روندی نزولی داشته و در این ماه به ۷.۹ درصد رسیده که کمترین نسبت این بدهی به بانک‌ها از ابتدای سال ۱۴۰۰ بوده است. اما در اسفند ۱۴۰۱ با افزایش قابل توجهی به ۱۱.۱ درصد رسید که بیشترین سهم بدهی دولت به بانک‌ها در این مدت بوده است. با این حال از ابتدای پاییز ۱۴۰۱ سهم بدهی دولت به بانک‌ها کاهش یافت و در دی ماه ۱۴۰۲ برابر با ۹.۹ درصد شد. در این ماه دولت ۷۴۶ هزار میلیارد تومان به بانک‌ها بدهی داشته و مجموع حجم نقدینگی نیز ۷ هزار و ۵۵۶ هزار میلیارد تومان بوده است.
رشد قابل توجه این نسبت در نیمه اول ۱۴۰۲ به این معناست که در این مدت بدهی دولت به بانک‌ها موجب رشد نقدینگی شده است.
اما مقایسه نرخ رشد این بدهی‌ها با نرخ رشد نقدینگی نیز نشان می‌دهد که با وجود افت رشد نقدینگی رشد نقطه به نقطه این بدهی‌ها از ابتدای امسال روندی صعودی داشته است.
مقایسه رشد بدهی دولت به بانک‌ها با رشد نقدینگی
رشد نقطه به نقطه نقدینگی یعنی رشد آن نسبت به ماه مشابه سال قبل در فروردین ۱۴۰۱ برابر با ۳۸.۲ درصد بوده که در دی ماه ۱۴۰۲ به ۲۵.۲ درصد رسیده است. بنابراین نرخ رشد نقدینگی در این مدت ۱۳ واحد درصد افت کرده است.
اما نرخ رشد نقطه به نقطه بدهی دولت به بانک‌ها در این مدت رشد قابل توجهی داشته است. نرخ رشد این بدهی‌ها فروردین ۱۴۰۱ برابر با ۶.۱ درصد بوده که در دی ماه ۱۴۰۲ به ۵۶.۶ درصد رسیده است.
شتاب گرفتن رشد بدهی دولت به بانک‌ها با وجود کاهش سرعت رشد نقدینگی به این معناست که میزان استقراض دولت در این مدت از بانک‌ها شدت گرفته است. این موضوع علل مختلفی می‌تواند داشته باشد که نیازمند بررسی دقیق‌تر است. با این حال به طور کلی کاهش درآمدهای دولت و مواجهه با کسری را می‌توان علت حرکت دولت به سمت استقراض از بانک‌ها دانست. موضوعی که می‌تواند رشد نقدینگی و در نتیجه رشد تورم را در پی داشته باشد.
