اکوایران: آمارها نشان می‌دهد استان کهگیلویه و بویراحمد با داشتن ۴۳۸ نفر مقرری بگیر بیمه بیکاری، کمترین مقرری بگیر را نسبت به دیگر استان‌ها داشته است.
به گزارش اکوایران، سهم ۴ استان کم برخوردار از مجموع مقرری بگیران بیمه بیکاری در کل کشور کمتر از دو درصد است.
آخرین گزارش منتشر شده از سوی وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی در سال ۱۴۰۱ نشان می‌دهد که تعداد مقرری بگیران بیمه بیکاری در پایان سال گذشته به ۱۷۵ هزار و ۳۹۱ نفر رسیده که نسبت به مدت مشابه سال ۱۴۰۰ ۵.۹ درصد کاهش یافته است.
در پایان سال ۱۴۰۰ تعداد افراد مشمول بیمه بیکاری بیش از ۱۸۴ هزار نفر بوده است.
بیمه بیکاری یکی از حمایت‌های تامین اجتماعی است که سازمان تامین اجتماعی براساس آن مکلف است با دریافت حق بیمه بیکاری مقرر به کارگران مشمول قانون بیمه بیکاری که طبق این قانون فاقد شغل شده و از سوی اداره کل تعاون، کار و رفاه اجتماعی معرفی شده‌اند، مقرری بیمه بیکاری پرداخت نماید.
طبق قانون بیمه بیکاری، بیکار به کسی گفته می‌شود که بدون میل و اراده خود بیکار شده باشد ولی آماده به کار باشد. چنانچه فردی بدون میل و اراده خود بدون شغل گردد درصورت معرفی توسط واحدهای تعاون، کار و رفاه اجتماعی و احراز شرایط قانونی و البته با توجه به سوابق پرداخت حق بیمه می‌تواند از حمایت بیمه بیکاری برخوردار گردد، همچنین اگر فردی به علت مشکلات اقتصادی از کار اخراج شود، بیکار موقت شناخته می‌شود.
کاهش مقرری بگیران بیمه بیکاری در سال ۱۴۰۱ در حالی رخ داده که در این سال نرخ بیکاری نیز کاهش داشته است. نرخ بیکاری در سال ۱۴۰۱ با کاهش ۰.۲ واحد درصدی نسبت به سال ۱۴۰۰ به ۹ درصد رسیده بود.
کاهش تعداد مقرری بگیران بیمه بیکاری به موازات کاهش نرخ بیکاری در سال ۱۴۰۱ می‌تواند به این معنای بازگشت افراد بیکار به کار یا کاهش اخراج و تعدیل نیروی کار بوده باشد.
سهم اندک استان‌های کم‌برخوردار از بیمه بیکاری
بر اساس این گزارش از بیش از ۱۷۵ هزار نفری که تا پایان سال ۱۴۰۱ مقرری بیمه بیکاری را دریافت کرده‌اند حدود ۶۳.۵ درصد را مردان (معادل ۱۱۱ هزار و ۴۵۸ نفر) و ۳۶.۵ درصد دیگر را زنان (معادل ۶۳ هزار و ۹۳۳ نفر) تشکیل داده‌اند.
بررسی آمارها نشان می‌دهد در پایان سال ۱۴۰۲، در بین استان‌های کشور، استان تهران بیشترین تعداد مقرری بگیر بیمه بیکاری را دارا بوده است.
۲۶ درصد از دریافت‌کنندگان بیمه بیکاری طی دوره مورد اشاره که تعداد آنها بیش از ۴۶ هزار نفر بوده به استان تهران تعلق داشته است.
پس از تهران، استان‌های اصفهان و خراسان رضوی بیشترین مقرری بگیران بیمه بیکاری را تا پایان سال ۱۴۰۱ داشته‌اند.
از سوی دیگر، کمترین تعداد مقرری بگیران بیمه بیکاری مربوط به استان‌های کم‌برخوردار کشور بوده است. آمارها نشان می‌دهد استان کهگیلویه و بویراحمد با داشتن ۴۳۸ نفر مقرری بگیر بیمه بیکاری، کمترین مقرری بگیر را نسبت به دیگر استان‌ها داشته است.
پس از کهگیلویه و بویراحمد، استان‌های ایلام، خراسان جنوبی و سیستان و بلوچستان در رتبه‌های بعدی کمترین مقرری بگیر قرار دارند که تعداد آنها کمتر از هزار نفر است.
سهم اندک استان‌های کم‌برخوردار از کل مقرری بگیران بیمه بیکاری دو فرضیه را مطرح می‌کند، اول اینکه ممکن است تمام افراد آماده به کار در این استان دارای شغل باشند، دوم اینکه ممکن است عدم بیمه‌گذاری و پرداخت حق بیمه توسط کارفرماها در استان‌های محروم از عواملی باشد که افراد شاغل پس از بیکار شدن نتوانند بیمه بیکاری دریافت کنند.
