روزبه ظهیری، توسعه‌گر و فعال صنعت ساختمان با بیان اینکه بازده اقتصادی ساخت وساز برای بخش زیادی از فعالان این صنعت از دست رفته است، به اکو ایران می گوید: کاهش حاشیه سود اقتصادی در پروژه های ساختمانی سبب شده تا بخش زیادی از سازندگان به جای تولید به خرید و فروش واحدهای آماده تمایل پیدا کنند.

او به آمار صدور مجوز ساخت وساز در شهر تهران طی ۱۰ سال گذشته اشاره می کند و اضافه می کند: در سال ۹۰ برای حدود ۲۰۰ هزار واحد مسکونی مجوز صادر شد که این رقم اکنون کمتر از ۵۰ هزار واحد مسکونی در یکسال رسیده است. نکته مهم و البته نه چندان خوشایند سقوط روند صدور مجوزهای ساختمانی این است که این وضعیت در شرایطی اتفاق افتاده است که از یک سو بازار مسکن با کمبود عرضه مواجه است و از سوی دیگر رشد فزاینده قیمت ها در این بازار اتفاق افتاده است.

او ادامه می دهد: آمارها نشان می دهد در ابتدای دهه ۹۰ میانگین قیمت هر متربع مسکن در شهر تهران حدود ۲ تا ۳ میلیون تومان بود و اکنون متوسط قیمت به حدود ۷۰ میلیون تومان در پایتخت رسیده است بنابراین این سوال به وجود می آید که چرا در چنین شرایطی فعالان ساختمانی ترجیح می دهند به جای توسعه فعالیت های ساخت وساز، حجم فعالیت های خود را کاهش دهند.

ظهیری با بیان اینکه این روند نشان دهنده کاهش بازده اقتصادی است، تصریح می کند: طی این سال ها بازده بازار مسکن تحت تاثیر شرایط متغیرهای کلان اقتصادی  کاهش پیدا کرده است. به تعبیر دیگر فعالان این بازار در یک وضعیت اقتصادی که مداوم با تورم مواجه است ترجیح می دهند به جای آنکه سرمایه خود را در یک پروژه ساختمانی وارد کنند یک واحد آماده را خریداری کنند.

به گفته او به همین دلیل است که طی سال های اخیر مشاهده می کنیم که افزایش قیمت قابل توجه ای در بازار مسکن رخ داده و این افزایش قیمت باتغییرات دلار سعی کرده خودش را تطبیق دهد. هرزمان بازار ارز یک دوره ثبات را تجربه می کند، بازار مسکن در یک وضعیت رکودی قرار می گیرد و در مقابل هروقت بازار ارز نوسان جدیدی را دارد به رغم شرایط رکودی که در سمت مصرف کننده است،‌ قیمت ها در بازار مسکن شروع به افزایش می کنند.

او در پایان تاکید می کند: اکنون مسکن کاملا جنبه سرمایه ای پیدا کرده،‌ و همزمان با افزایش، تقاضای مصرفی تقریبا از این بازار خارج شده است.

ویدیو کامل این گفت‌وگو را اینجا ببینید: